บ่ายวันนั้น เดือนไม่ต้องติดตามพระยาสุจริตวินิจฉัยไปศาลาว่าความ มีหน้าที่เพียงต้องลอกพระไอยการที่ค้างไว้ให้เรียบร้อย เด็กหนุ่มรู้ว่าที่ท่านเจ้าคุณสั่งเช่นนี้ก็เพื่อให้เขาสามารถติดตามเมฆไปสืบค้นความจริงเกี่ยวกับเหตุร้ายที่เกิดขึ้นที่ใต้ถุนเรือนให้เรียบร้อย และเคราะห์ดีที่เมฆไม่ต้องเข้าเวรหรือเข้าวังไป...

หลังจบการสนทนา เดือนออกมาจากห้องหนังสือในเรือนใหญ่กลับไปหาพระยาสุจริตวินิจฉัยเพื่อดูว่าท่านมีสิ่งใดจะใช้สอยหรือสั่งสอนเรื่องการงานตามปกติ ส่วนเมฆยังคงนั่งทำงานในส่วนของตนอยู่ที่เดิมระหว่างรอพระภิกษุที่นิมนต์มาด้วยเหตุพบสิ่งอัปมงคลใต้ถุนเรือนจะมาถึงและเตรียมตัวสำหรับการเข้าเฝ้าฯ เรื่องราชการในช่วงบ่า...

‘เล่นเพื่อน’ เป็นคำที่เดือนไม่แน่ใจนักว่าเคยได้ยินผ่านหูมาบ้างหรือไม่ แต่สิ่งหนึ่งที่มั่นใจได้คือ น้ำเสียงของเมฆฟังดูหนักใจเหมือนเรื่องดังกล่าวเป็นเรื่องที่ไม่ค่อยดีนัก อาจไม่ใช่ในแง่ของการกระทำ ทว่าเป็นผลที่ได้รับจากการกระทำเช่นนั้น เด็กหนุ่มส่ายหน้า “ไม่ขอรับ” คำตอบของคนอายุน้อยกว่าทำให้ชายหนุ่ม...

“อิฉันเกรงเหลือเกินว่าคนในเรือนจะลือกันว่า ของทำคุณไสยนี้เป็นเหตุให้อิฉันใช้เวลานานนักกว่าจะตั้งครรภ์และเจ็บไข้ไปเมื่อคลอดแม่เหมือน คนที่คุณพี่พบเมื่อคืนนี้อาจมีส่วนเกี่ยวข้องกับผู้กระทำคนใดคนหนึ่ง แต่อิฉันไม่คิดว่าเขาเป็นต้นเหตุ สิ่งที่เกิดขึ้นนี้ อิฉันคิดว่าอาจมีเหตุเกี่ยวข้องกับการแต่งงานของเรามา...

เป้าหมายของผู้กระทำเป็นใคร เป็นคำถามที่เกิดขึ้นในใจของเดือน เขาลอบเหลือบดูสีหน้าของเมฆ แต่ใบหน้าของชายหนุ่มไม่แสดงออกถึงสิ่งอื่นใดนอกจากความสงสัยและกังวล ไม่มีความโกรธหรือหวาดกลัวปะปนอยู่เลยแม้แต่น้อย ต่างจากสีหน้าบ่าวไพร่คนอื่นและพวกพะทำมะรง “อ้ายอีคนไหนมันช่างกล้าทำเรื่องอัปรีย์เช่นนี้” มั่นกัดฟั...

คืนนั้น เดือนนอนไม่หลับ เด็กหนุ่มพลิกตัวไปมาอย่างไม่เป็นสุข ภาพและเรื่องราวหลายอย่างที่เกิดขึ้นผสมผสานและสับสนปนเปอยู่ในหัว ในที่สุดก็ผุดลุกขึ้นนั่งอยู่บนเตียง ถอนใจ นั่งลืมตาอยู่ในความมืด แล้วทิ้งตัวลงไปนอนยกแขนขึ้นก่ายหน้าผาก ทุกเรื่องในใจเป็นเรื่องเกี่ยวกับเมฆ ความในใจของเมฆที่อยากจะบอกเขาคื...

เมฆอาบน้ำอยู่ที่ชานเรือน แม้เป็นผู้ชายด้วยกัน ไม่มีอะไรต้องเขินอาย แต่เดือนคิดว่าย่อมเป็นการดีกว่าถ้าจำไม่มอง ระหว่างที่อีกฝ่ายชำระร่างกาย อย่างไรก็ตาม ความรู้สึกที่ถูกกดซ่อนไว้ในใจก็ดึงดันจะให้ทำสิ่งที่ตนคิดว่าไม่ควรจนได้ เดือนที่นั่งมองดวงจันทร์ที่ส่องสว่างท่ามกลางหมู่เมฆยามราตรีและฟังเสียงน้ำจากฝ...

หลังฝนต้นฤดูหายไป อากาศก็เริ่มร้อน เวลาผ่านไปไม่ถึงครึ่งปีดีนัก แต่เดือนรู้สึกเหมือนตนอาศัยอยู่ในเรือนของพระยาสุจริตวินิจฉัยมานานร่วมปี โดยเฉพาะเมื่อผู้เป็นเจ้าบ้านและคนในเรือนนับเขาเป็นเสมือนญาติสนิทคนหนึ่งของครอบครัว เริ่มแรกงานของเดือนเหมือนทนายคนอื่น ๆ ของท่านเจ้าคุณเจ้าของเรือนคือ งานคัดหนังสื...

น้อยนักที่ญาติพี่น้องที่มีเพศชายด้วยกันจะกอดอีกฝ่ายเพื่อแสดงความรัก และน้อยยิ่งกว่าที่มิตรสหายหรือคนรู้จักที่เป็นชายเหมือนกันจะแสดงความรักหรือความรู้สึกผูกพันด้วยการกอด เว้นเสียแต่ความรู้สึกนั้นจะเต็มล้นเสียจนการบอกกล่าวด้วยวาจาหรือการแสดงออกอย่างอื่นไม่สามารถใช้สื่อความหมายได้ เมฆกอดเดือน กอดด้วยค...

“พ่อเดือนต้องการพบพี่ มีเรื่องอันใด” เมฆเอ่ยถาม เมื่อรับเอาหนังสือภาษาอังกฤษจากมือของคนอายุน้อยกว่ามา แล้ววางลงบนโต๊ะแบบฝรั่งในห้องทำงาน “ได้ยินว่าพักนี้ พ่อเดือนไปเรียนภาษากับพวกหมอมะริกัน” ดวงตาสีนิลของเด็กหนุ่มสบมองใบหน้าของชายหนุ่มเจ้าของคำถามนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนยิ้มน้อย ๆ ออกมาแทนคำตอบ “ที่...

ห้าวันผ่านไปตามกำหนดที่นัดแนะผ่านบ่าวที่เดือนใช้ให้นำหนังสือมาคืน ไม่เพียงแต่มาเยือนถึงเรือนตามเวลา แต่เดือนยังทำในสิ่งที่เมฆไม่ได้คาดคิดเอาไว้อีกด้วย “กระผมนำบุตรชายมาฝากตัวฝึกทำราชการกับเจ้าคุณขอรับ” บิดาของเดือนเอ่ยกับบิดาของเมฆอย่างเป็นพิธีการ เมฆซึ่งนั่งอยู่กับบิดาที่หอนั่งของเรือนใหญ่ถึงกับห...

วันคืนผ่านไป เดือนไม่ได้ตามด้วงมาแวะเที่ยวหาเหมือนอย่างเคย หากเป็นคนอื่น เมฆคงคิดว่าเป็นเช่นนั้นก็สมควรแล้ว แต่สำหรับเดือนนั้นมิใช่ เดือนไม่เหมือนคนอื่น เดือนที่เขารู้จักมาตั้งแต่เล็กจนโตไม่ใช่คนที่เอาอารมณ์ของตนเองเป็นใหญ่ และนั่นยิ่งทำให้เขาเป็นห่วง แต่เมื่ออดรนทนไม่ได้จนต้องถามหาคนน้องจากคนพี่อย...

กระผมจักขออยู่เป็นคู่คิดและอยู่เคียงข้างคุณพี่เสมอไป... ดวงตาสีนิลที่จ้องมองมาอย่างแน่วแน่และคำพูดห้าวหาญจริงใจที่ออกมาจากปากของเดือนยังคงวนเวียนอยู่ในห้วงคำนึงของเมฆแม้เจ้าของดวงตาและคำพูดเหล่านั้นจะกลับไปหลายชั่วยามแล้วก็ตาม ชายหนุ่มถอนหายใจแผ่วเบา เหลือบมองบุตรสาวในอ้อมแขนที่หลับได้พักหนึ่งแล้ว...

“พี่ไม่เห็นด้วยเรื่องที่คุณหญิง มารดาของแม่ผิวกับแม่ของพี่ยืนยันจะให้แม่ผิวต้องอยู่ไฟหลังคลอด แต่ช่วงนั้นพี่ต้องตามเสด็จ ไม่อยู่เรือน จะห้ามจะขัดอะไรก็ไม่ได้” น้ำเสียงของเมฆยามบอกเล่าข้อความยามมีโอกาสได้อยู่ด้วยกันตามลำพังในห้องหนังสือนั้นราบเรียบ ดูใจเย็นเหมือนเคย แต่เดือนสามารถจับกระแสของความขุ่น...

ในปีที่เดือนอายุสิบห้า เมฆหรือนายพินัยราชกิจ หุ้มแพรที่ออกเรือนมานานถึงสี่ปีแล้วก็มีบุตรคนแรกกับแม่ผิว ภริยา เป็นบุตรสาวชื่อเหมือน และเป็นปีที่พระสุจริตวินิจฉัยได้เลื่อนบรรดาศักดิ์โดยคงราชทินนามเดิมว่าพระยาสุจริตวินิจฉัย ข่าวดีทั้งสองเรื่องนำความยินดีมาให้คนในครอบครัว ญาติสนิท มิตรสหายที่สนิทชิดเชื้...