ในวันธรรมดา ๆ วันหนึ่ง ฉันกำลังเดินเล่นดูแผ่นเสียงที่ร้านประจำอยู่เหมือนเคย ก็เจอกับผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังยืนฟังเพลงอยู่ตรงที่ประจำของฉัน ถึงจะบอกว่าที่ประจำ แต่ฉันก็ไม่ได้โลกแคบคิดว่าเขาต้องถอยออกมาให้ฉันหรอกนะ ที่ฉันทำก็แค่ยืนรออยู่ด้านหลังเงียบ ๆ เท่านั้นเอง ขณะที่รอฉันก็เผลอมองอี...

กลับมาที่ร้านอาหารญี่ปุ่นชื่อดังเต็มไปด้วยเสียงจอแจที่โต๊ะหนึ่งด้านในร้านพ่อลูก(เกษมคิดอยู่ฝ่ายเดียว)สนุกกับการผลัดกันตักอาหารให้กันไปมา “กินนี่ครับ อร่อยมาก” มือเล็กคีบเนื้อปลาสดๆของโปรดใส่จานคนข้างๆ แต่คนวัยทองที่โตแต่ตัวไม่คีบเอง อ้าปากเหมือนเด็กเล็กชะเอมส่ายหน้าอมยิ้มขำทำเป็นเมิน แต่ก็ต้อง...

‘ต่อไปนี้ ชะเอมเด็กคนนี้จะกลายเป็นครอบครัวเดียวกันกับเรา’ ‘คินลูกต้องคอยดูแลเอมไว้นะ ลูกเป็นตัวแทนของพ่อแล้ว พ่อฝากคินด้วยนะ’ ชะเอมปล่อยโฮมือเล็กกำเสื้อตัวเองแน่น ไม่คิดจะเช็ดน้ำตาที่ไหลอาบหน้าจนเปียกชุ่ม อยู่ๆคนตัวเล็กกว่าก็ร้องไห้เสียงดังทำให้คินเลิ่กลั่กมองรอบข้างหวังหาคนช่วยแต่ไม่พบใครจะป...

'งี่เง่าชะมัดยังคิดอยู่เหรอว่าที่คินเขาคบกับนายเพราะว่ารักน่ะ' ใบหน้าน่ารักยามนี้แสยะยิ้มร้ายกาจอย่างไม่น่าเชื่อ 'นาย...กะกำลังจะพูดอะไร' เขาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก 'หึจะบอกอะไรให้เอาบุญ ที่คินยังคบกับนายเพราะแค่ความรับผิดชอบ' ปากยิ้มหวานแต่ดวงตาฉายแววดูถูกเหยียดหยัน 'ไม่ใช่ความรัก' '...

"เอาล่ะวันนี้พอเท่านี้ เจอกันคาบหน้านะนักศึกษาทุกคน" เสียงจอแจของคนนับร้อยเดินออกจากห้องเลคเชอร์ใหญ่เพื่อไปโรงอาหารตอนพักเที่ยง ชะเอมรอให้คนออกจากห้องออกไปก่อนสักพักแล้วค่อยเดินออกมาเพราะไม่อยากเดินเบียดเสียดกับผู้คนทั้งกลิ่นเหงื่ออับชื้นและกลิ่นตัวที่ไม่คุ้นชิน ยิ่งคิดยิ่งทำให้วิงเวียนผะอืดผะอ...

แกรก ร่างบางเปิดประตูห้องน้ำหลังจากอาบน้ำเสร็จก้าวออกจากห้องน้ำทั้งที่มีผ้าขนหนูผืนเดียวปกปิดร่างกายส่วนล่างหยดน้ำเกาะอยู่ทั่วร่างกายที่ผ่ายผอมกว่าแต่ก่อน ขณะนำผ้าขนหนูอีกผืนขยี้เส้นผมหอมสบู่ที่เปียกชื้นดวงตาเหลือบมองเห็นหน้าจอมือถือที่สว่างวาบอยู่บนเตียง จึงรีบเดินเข้าไปในใจพองโตแอบหวังว่าใค...

ปึง เสียงประตูกระแทกปิด ทำให้ใครบางคนที่หิ้วท้องรออยู่สะดุ้งเล็กน้อยแต่ความรู้สึกยินดีแล่นวาบขึ้นในหัวใจร่างโปร่งลุกจากโซฟาหน้าโทรทัศน์ที่เจ้าตัวไม่ได้ให้ความสนใจนักมาต้อนรับคนที่เพิ่งกลับบ้านเสียงฝีเท้าลงหนักเบาที่ไม่ได้ยินมาหลายวันเรียกรอยยิ้มแย้มดีใจจากเขา เคยเรียกมันว่าบ้านถ้าจะโทษใคร...ก...

13 นาฬิกาบอกเวลาว่าสองทุ่มห้าสิบนาทีถ้ากอริลลาก้องไม่ออกตัวปกป้องผู้ปกครองเรื่องทั้งหมดจะเกิดขึ้นไหม มันพยายามคิดทบทวนไตร่ตรองด้วยสติอันน้อยนิดเท่าที่มีในตอนนั้นจากที่ไม่นึกโทษว่าเป็นความผิดของตัวเองมันก็เริ่มสำเหนียกได้ว่าทุกอย่างเป็นเพราะมัน ถ้าไม่ตอบโต้คุณหมูพีด้วยการชกกลับไปหนึ่งที-- เขา...

150 words drabble challenge (4) bookaholic Pairing: Max/Tul AU – in which Tul is an English major student. Note: This is a work of fiction, based purely on my imagination. English is not my first language, apologies for any errors, please feel free to correct me _____________ Tul always loves r...

ขั้นตอนการบอร์ดดิ้งของเที่ยวบินขากลับไม่มีอะไรต่างจากขาออกจากกรุงเทพมากนัก จะมีก็เพียงแค่โถงผู้โดยสารของสนามบินหาดใหญ่มีขนาดเล็กกว่าและดูล้าสมัยกว่าเล็กน้อย นอกนั้นก็แทบจะมีลักษณะการใช้งานโดยรวมที่เหมือนกันเปี๊ยบ หากไม่แกล้งหลับตาเดินพี่จิตก็คงไม่มีทางพาปรมัตถ์หลง ธาดาจึงรู้สึกโล่งอกไปอีกเปลาะหนึ่ง ...