เราล้วนต่างเคยรู้สึกเป็นคนนอกกันทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นในสถานการณ์หรือ ณ ห้วงเวลาใดเวลาหนึ่งหรือ...ตลอดไป หนังสือเล่มนี้ได้เขียนลงปกท้ายไว้ว่า เป็นจดหมายรักแด่ทุกคำอธิษฐานของ ‘คนนอก’ ที่ขอเพียงให้ได้เข้าไปอยู่ในวงสักวงที่เป็นของตัวเอง แม้ชื่อหนังสือจะขึ้นต้นด้วยเมษา ซึ่งเป็นช่วงหน้าร้อนที่แดดจ้าจนต้อง...

หนังสือเล่มนี่ภาพหน้าปกนี่คือ ดูส่อมาก แต่สไตล์ของชลาลัย ตั้งชื่อเรื่องแรงๆไว้ และหาหน้าปกแรงไว้ เพื่อให้คนเปิดอ่าน และนี่น่าจะเป็นกลยุทธ์ที่มาถูกทาง เพราะชลาลัยกลายเป็นนักเขียนชื่อดังไปในทันพริบตา แต่หากใครได้อ่านงานเขียนของชลาลัยจะพบว่า “ชลาลัยเป็นนักเขียนน้ำดีคนหนึ่งที่ตั้งใจผูกเรื่องราวช...

“โลกคู่ขนาน คือ เอกภพคู่ขนานที่อยู่กับโลกเรานี้ โดยที่เมื่อเราอยู่ในโลกนี้ เราจะมีอีกคนหนึ่งอยู่ในอีกโลกหนึ่งเช่นเดียวกัน โดยที่โลกนี้ เราถนัดขวา แต่โลกคู่ขนานของเรานั้น เรากลับเป็นคนถนัดซ้าย โลกนี้เราอาจกำลังพบเจอกับความทุกข์อย่างใหญ่หลวง แต่โลกคู่ขนานของเรานั้น กลับพบความสุขอย่างมากเช่นเดี...

ผมเจอกับเมย์ครั้งแรก ในวันที่หลังจากที่เมย์กลับมาทำงานในเช้าวันสดใสวันนั้น และเป็นวันที่ผมรู้สึกตกหลุมรักในครั้งแรก “สวัสดีค่ะ ฉันชื่อเมย์ ยินดีที่ได้รู้จัก”เมย์พูดและยิ้มมาให้ผม ผมรู้สึกว่า รอยยิ้มนี่เป็นรอยยิ้มที่ทำให้โลกสดใสอย่างมาก “สวัสดีครับ ผมชื่อศศิพิฬาร คุณเมย์เรียกผมว่า ศศิเฉย...

“พี่ยินดีด้วยค่ะ”เมย์พูดกับน้องนิดและวายุ “ขอบคุณค่ะ/ครับ”ทั้งสองตอบพร้อมกัน “แล้วอย่าลืมไปงานแต่งผมด้วยครับ”ศศิบอก “ครับ ผมไม่ลืมแน่ๆ”วายุบอก “ยังไง นิดก็ไม่ลืมค่ะ”น้องนิดบอก “คลิปของพี่ศศิเป็นไวรัลเลยค่ะ”น้องเนตรบอก “แล้วนี้เอาจริงหรือ จัดงานแต่งงานให้แมวด้วย”พี่บุ๋มถาม “...

หนังสือเล่มนี้อ่านไปได้เรื่อยๆเลย และทุกอย่างนี่คือเรื่องอะไรกันหว่าเนี่ย มันเต็มไปด้วยเรื่องที่เหนือจินตนาการสุดๆ และเรื่องโลกคู่ขนานก็เกินคิดจริงๆ คือ แบบเราอ่านไป มีบ้างงงไป และมีบ้างที่ขัดใจในบางครั้ง และโดยรวมแล้ว “สนุก” แต่เราไม่คิดนะว่า “จะมีคนมาทำเป็นละคร” และเมื่อมาทำแล้ว เร...

“มา ปิเยหิ สมคญฺฉิ อปฺปิเยหิ กุทาจนํ ปปิยานํ อทสฺสนํ ทุกฺขํ อปฺปิยานญฺจ ทสฺสนํ - อย่าคิดอยู่ในสิ่งที่เรารักหรือไม่รัก การพลัดพรากจากที่เรารักเป็นทุกข์ การพบเห็นสิ่งที่ไม่รัก ก็เป็นทุกข์ -” “ความรักเอ๋ยรักได้ในฉันใด หากรักฉันท์ไม่เป็นดั่งใจหวัง ใจดวงนี้คงพบทุกข์ทุกครั้ง และได้ไร้มั่งมีอันศรี...

“อตีตํ นานฺวาคเมยฺนย นปฺปฏิกงฺเขา อนาคตํ - อย่ารำพึงถึงความหลัง อย่ามัวหวังถึงอนาคต -” “อนาคตคืออะไรหารู้ไหม มีเพียงได้อยู่ในปัจจุบันนี้ อย่ามัวสนใจอดีตที่ผ่านมาที่ อยู่แค่ปัจจุบันนี้ก็เพียงพอ” “เมย์ ผมรักคุณ คุณ แต่งงานกับผมนะ”วายุพูด “คุณก็รู้ว่า ฉันชอบศศิ”ฉันพูด “แต่คุณก็รู้เหมื...

“สุทฺธิ อสุทฺธิ ปจฺจฺตํ - ความบริสุทธิ์และไม่บริสุทธิ์ เป็นของเฉพาะตัว -” “โลกแห่งจิตชนิดนี้ คือโลกที่มีสุขและมีทุกข์ หรือโลกที่ไร้อคติสุข หรืออคติทุกข์ก็มากมาย” วันรุ่งขึ้น ฉันตื่นขึ้นมาในร่างของแมวขาว โดยฉันรู้สึกเจ็บปวดระบมไปทั้งตัวเลย และฉันได้ยินเสียง พร้อมกับภาพที่อยู่เบื้องหน้าขอ...

ร้านหนังสือแห่งนี้ แม่มดคนนี้ โครงกระดูกศัลยา ทั้งหมดเหล่านี้ล้วนมีบางอย่างซ่อนเร้นอยู่ ภายใต้คำพูดของแม่มดที่พูดว่า “เหมือนเอาโครงกระดูกไปไว้บนดวงจันทร์” และเรื่องราวทั้งหมดเริ่มขึ้น “หากชีวิตคนเรานั้นเจอทุกข์ ย่อมอยากหนีทุกๆนาทีนั้น หากแม้นหนีจนสำเร็จพลัน ชีวิตนั้นคงย่อมพบสุขตามเหต...

หนังสือเล่มนี้สนุกมากเลยค่ะ คือ เราซื้อแบบออนไลน์ในราคาถูกสุดๆเลย เพราะว่า ตอนนั้น นายอินทร์ลดราคาถึง 40% เลยเป็นเล่มแรกที่ลองซื้อดูค่ะ และปรากฎว่า ไม่ผิดหวังเลย หนังสือเล่มนี้มีกลิ่นอายลึกลับ น่าค้นหา และลุ้นระทึกว่า เรื่องราวทั้งหมดจะเป็นอย่างไรค่ะ “เกิดเป็นมนุษย์ปุถุชน ความทุกข์มิ...

หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือตีพิมพ์อีกครั้งหนึ่ง หลังผ่านไปนานเจ็ดปีแล้ว โดยที่เราคิดว่า “ถ้าหากใครชอบก็ชอบเลย แต่ถ้าหากใครไม่ชอบก็คือจะไม่ชอบเลย หรือหากใครรู้สึกเฉยๆก็จะเฉยเลย” เช่นเดียวกับเราเลย เรารู้สึกเฉยๆ เพราะเราคิดว่า คล้ายกับหนังสือรักทั่วๆไป ที่ไม่ได้มีอะไรหวือหวาเท่าไหร่ “สิบเร...

“หิยฺโยติ หิยฺยติ โปโส ปเรติ ปริหายติ อนาคตํ เนตมตฺถีติ ญตฺวา อุปฺปนฺนจฺฉนฺทํ โก ปนุเทยฺย ธีโร - มัวรำพึงถึงความหลัง ก็มีแต่จะหดหาย มัวหวังวันข้างหน้า ก็จะมีแต่สลาย อันใดยังไม่มาถึง อันนั้นก็ยังไม่มี รู้อย่างนี้แล้ว เมื่อมีฉันทะ (ความยินดี) เกิดขึ้น คนฉลาดที่ไหนจะปล่อยให้หายไปเปล่า -” “ไม่ม...

เราไม่เข้าใจเท่าไหร่ที่นักเขียนบอกว่า เรื่องนี้เบาสมองมากค่ะ แต่ไม่เท่าไหร่นะ เรากลับคิดว่า เรื่องนี้ไม่เบาสมองเท่าไหร่ เพราะทั้งอดีตของพระ-นางที่เจ็บปวดน่าดู และความกัดกันของพระ-นาง ทำให้คนอ่านปวดหัวน่าดู และเรายังงงว่า “ทั้งสองรักกันตอนไหน” แต่โดยรวมก็ถือว่า “สนุกมากค่ะ” “เมื่อเขาแรงม...

“ขโณ โว มา อุปจฺจคา - อย่าปล่อยให้กาลเวลา ล่วงไปโดยเปล่าประโยชน์ -” “มีสองสิ่งที่ผ่านกันไปแล้ว คงไม่แคล้วเรียกกลับมาได้ นั้นคือเวลาและจิตใจ ที่ไม่เรียกย้อนคืนกลับมา” วันรุ่งขึ้น ฉันตื่นขึ้นนอนตามปกติ และฉันค่อยๆลงจากเตียง เพื่อจะระวังไม่ไปรบกวนเจ้าแมวที่นอนอยู่ แต่เมื่อฉันลงมาจากเตียงแล...