12 แกๆ แกว่าผู้ป่วยลูคีเมียคนนั้นยังอยู่ปะ เขาหายไปเลยอะ เออๆ 555555555555555 สวัสดีจ้า ผู้ป่วยลูคีเมียคนนี้ยังอยู่ดีนะคะ ไม่ได้มาอัพเดตนานหลังจากอ๊อดๆไปคราวก่อนนู้นนน ไม่รู้ว่ายังมีคนรออ่านอยู่ไหม แต่ยังไงก็อยากมาอัพเดตให้อ่านกันสักหน่อยน้า ตอนที่อ๊อดอ๊อดไปคราวก่อน พยาบาลมี...

เมื่อวันที่ 15 มีนาที่ผ่านมาเป็นวันที่เราได้รับอิสระภาพหลังจากอยู่โรงพยาบาลในคราบยัยลูคีเมียครบหนึ่งปี แก ชั้นเป็นยัยลูคีเมียอย่างเป็นทางการมาปีนิดๆแล้วว่ะ และแน่นอนว่า ว่าาาาา ครบหนึ่งปีก็ต้องเจาะไขกระดูกดูความเป็นไปซะหน่อยว่าร่างกายยังตอบสนองกับพ่อพระเอก(กลีเวค)ดีอยู่ไหม นี่ก็ครั้งที่ห้าแล้...

10 สวัสดีจ้า ไม่ได้มาอัพเดตนานแต่จะย้ำอีกทีว่ายังอยู่ดีนะคะ อยู่ดีกินดีจนน้ำหนักขึ้นมา 10 กิโล แม่งเอ้ย 5555555555555555 แต่เห้ยคือมีโอกาสเก็บแต้มของกินเราก็ต้องเต็มที่ปะวะ นึกถึงหมูก้อนในรพ.แล้วก็หดหู่ทุกทีเลยต้องกินของอร่อยต่อไปเรื่อยๆ พอดีเป็นคนเต็มที่และมั่นคงในจุดยืน แต่เดี๋ยวก่อน ไม่ได้...

9 ใช่ค่ะ โดนหมอดริฟต์ครั้งที่สามร้อยหกสิบแปด /ถอนหายใจ ไม่ได้มาอัพเดตนานเลยแต่คือ เรายังอยู่ดีนะคะ 55555555555555555555555555 ตอนแรกที่วางแพลนปลูกถ่ายไขกระดูกเอาไว้ว่าเราจะใช้สเต็มเซลล์ของพี่สาวที่ไม่แมทช์กัน 100% (haploidenticaltransplant) แทนการหาเสต็มเซลล์จากต่างประเทศแทน ก่อนอื่นเราจะขออธิบ...

8 ว้าว ชื่อตอนน่ารักใสๆเหมือนซีรีส์เกาหลีจังเลยจ้ะพี่จ๋า เราตั้งชื่อนี้ก็เพราะเราฉุกคิดได้ว่า กลีเวคนี่เป็นพระเอกสำหรับเราเลยนี่หว่า แต่ต้องเป็นพระเอกที่นอกจากจะค่าตัวแพง เรื่องเยอะแล้วยังเคยทำตัวชั่วช้าสารเลวกับนางเอกมาก่อนแล้วค่อยมาทำดีด้วย และเป็นพระเอกที่ไม่รู้จะปกป้องนางเอกไปได้อีกนานแค่ไห...

7 เราใช้ชีวิตอยู่ในวอร์ดโรคเลือดแบบวนลูปโคตรๆ หนึ่งวันคุณพยาบาลจะวัดไข้และวัดความดัน 7 ครั้งคือ ตีห้าครึ่ง เก้าโมงครึ่ง บ่ายโมงครึ่ง สี่โมงครึ่ง สองทุ่มครึ่ง ห้าทุ่มครึ่งและตีสองครึ่ง เราเข้านอนไม่เกินสองทุ่ม นอนเร็วขนาดนี้ครั้งสุดท้ายที่จำได้ก็น่าจะอนุบาล ขนาดตอนประถมยังรอดูชิงร้อยชิงล้านหลัง...

6.2 แหมมม ตอนเดียวจบไม่ลง รู้เลยนะคะว่าถ้าเป็นเรื่องแบบนี้นี่ถนัดนัก จริงๆที่เราตัดสินใจเขียนบล็อกนี้ขึ้นมาก็เพราะอยากเขียนตอนนี้ ตั้งใจว่าจะเขียนด้วยอินเนอร์มุนินทร์มาโดยตลอดแต่พอมีคนอ่านก็ระแวงเหมือนกันเลยต้องเขียนด้วยอินเนอร์มุตตาแทน /บีบน้ำตา (นี่มุตตาของแกหรอ) lv.999 เจ๊ หลังจากที่กล้...

6 หากคุณคิดว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงกด 1 (พูดประโยคนี้ด้วยอินเนอร์อั้มพัชราในรายการจ้อจี้) เราจะบอกว่าการแอทมิดที่โรงพยาบาลเนี่ยก็เหมือนกับการนอนหอในสมัยมหา'ลัยนั่นแหละ คือเราเลือกรูมเมทไม่ได้ เราจะได้เจอคนหลากหลายมากๆ ให้ยาครั้งแรกเราต้องนอนรพ.อย่างน้อยหนึ่งเดือนใช่ปะ หลังจากพี่เตียงหนึ่งกลั...

5 เราต้องให้ยาเคมีบำบัดทั้งหมดเจ็ดวันโดยที่ไอ้ยาเนี่ยจะไปล้างเม็ดเลือดขาวของเราทั้งหมด พอเม็ดเลือดขาวเราเหลือหลักร้อยช่วงนี้จะต้องระวังสุดๆเพราะว่าเราจะติดเชื้อง่ายมากกกกกกกกกกก เพราะเม็ดเลือดขาวตัวดีที่ปกติทำหน้าที่ปกป้องและต่อสู้ก็จะหายไปด้วย ช่วงนั้นเราเหนื่อยง่ายมากๆ คืออยู่ในจุดที่แ...

4 เราผ่านคืนแรกในวอร์ดโรคเลือดมาอย่างชอกช้ำ ซึ่งก่อนที่เราจะเป็นผู้ป่วยลูคีเมียอย่างสมบูรณ์มีเรื่องที่เราต้องเตรียมพร้อมก่อนก็คือเราต้องเอาเหล็กจัดฟันออกเพราะหมอกลัวว่ามันจะติดเชื้อ และเราต้องไปแทงเส้นเลือดดำที่คอเพื่อให้ยาเคมีบำบัด(คีโม)ทางนั้น ไม่รู้ว่ามีศัพท์อื่นปะนะ แต่เขาเรียกกันแทงเส้นๆ...

3 เราได้ฤกษ์ออกจากห้องฉุกเฉินในช่วงบ่ายๆ แล้วก็โดนส่งไปที่วอร์ดโรคเลือดด้วยอีรถเข็นคันเดิมเพิ่มเติมคือโดนเจาะเลือดส่งท้ายก่อนออกมา เป็นครั้งสุดท้ายที่แบบ.. โดนแทงไปห้าหกทีกว่าจะได้เลือด คือไม่ได้ใส่พระสักยันต์นับถือบูชาอะไรทั้งนั้นอะมันบวมน้ำเกลือแล้วหาเส้นไม่เจอ แม่ง พอหลุดออกมาจากที่นั่นได้...

2 ห้องฉุกเฉินในจินตนาการของคุณเป็นยังไง สำหรับเราแล้วนอกจากเวลาดูซีรีส์เกาหลีก็ไม่เคยจินตนาการถึงมันเลย ใครจะไปคิดวะว่าวันนึงจะต้องไปสัมผัสบรรยากาศแบบเรียลไทม์ด้วยตัวเอง 5555555555555555555 อะถามอีกที ห้องฉุกเฉินในจินตนาการของคุณเป็นยังไง ? จากความเดิมตอนที่แล้ว(อ้าวเห้ย ไม่เหมือนที่คุยกันไว้นี...

1 เรายื่นผลแลปที่เราไปตรวจมาให้คุณพยาบาลตรงจุดซักประวัติ หมอสั่งให้เราเจาะเลือดด่วนแต่ในส่วนของผลเลือดนั้น.. รอนานเหมือนเดิม(แล้วมันเจาะเลือดด่วนยังไงวะ งง) ผลออกมาว่าเซลล์เม็ดเลือดขาวเราอยู่ที่ 350,000 เซลล์ จากความเดิมตอนที่แล้ว(เลียคีมู)มีอยู่ 90,000 เซลล์ แก เชื่อปะ มันแค่วันเดียวนะ เมื่อ...

0 "รอยช้ำโผล่ไม่รุ้สาเหตุ ระวังมะเร็ง!!!" เวลาป่วยอะไรนิดหน่อยพอเราเสิร์ชหาในกูเกิ้ลทีไร สุดท้ายแม่งให้กูเป็นมะเร็งทุกที 5555555555555555 คือเราลองเสิร์ชหาดูเพราะขาเรามีรอยช้ำแบบที่เราไม่ได้เดินไปชนอะไรเลย อะๆๆ ขำๆ กันไป แค่รอยช้ำนี่จะเป็นมะเร็งได้ไงวะ รู้สึกเหมือนจะเป็นไข้อ่อนๆ มีเลือ...