6

               หากคุณคิดว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงกด 1 (พูดประโยคนี้ด้วยอินเนอร์อั้มพัชราในรายการจ้อจี้) เราจะบอกว่าการแอทมิดที่โรงพยาบาลเนี่ยก็เหมือนกับการนอนหอในสมัยมหา'ลัยนั่นแหละ คือเราเลือกรูมเมทไม่ได้ เราจะได้เจอคนหลากหลายมากๆ ให้ยาครั้งแรกเราต้องนอนรพ.อย่างน้อยหนึ่งเดือนใช่ปะ หลังจากพี่เตียงหนึ่งกลับไป รูมเมทของเราก็จะเปลี่ยนไปเรื่อยๆแต่เรานั้นยังอยู่ที่เดิมยิ่งกว่าปู่โสมเฝ้าทรัพย์ ความโหดของรูมเมทที่เราเจอจะเพิ่มเลเวลไปเรื่อยๆ ยิ่งอยู่นานก็ยิ่งเจอโหดมากขึ้น จนเราเจอตัวบอสในที่สุด

         ด้วยความมนุษย์สัมพันธ์ที่ดีของเรา เราไม่ชวนใครคุยก่อนอยู่แล้ว(นิสัยเสีย) นอนเงียบๆและเกรี้ยวกราดในทวิตเตอร์ไปวันๆ เย็นวันหนึ่งคุณป้าก็ชวนเราคุย เขาถามว่าเราให้ยาแบบไหน เป็นยังไง ป้าเป็นมะเร็งต่อมน้ำเหลือง มาให้นอนให้ยาประมาณสามวัน เนี่ย ของป้าอะ แบบแพงขวดเป็นแสนหมอบอกว่าผมไม่ร่วง จริงๆไม่ต้องนอนรพ.ก็ได้นะ แต่ลูกชายให้นอนเพราะบริษัทจ่ายให้ คือป้าบลัพเราทำไมอะ... นอกจากสกิลการบลัพแล้วยังมีสกิลความเนียนที่ป้าพกมาด้วย คืนหนึ่งหลังจากที่เราเดินกลับมาจากห้องน้ำ "หนูๆ ไฟนี่มันปิดตรงไหนนะ" บอกดีๆเราก็ปิดให้แล้ว ไม่ต้องเนียนก็ได้ค่า

          กล้องวงจรปิดมานอนให้ยาประมาณเจ็ดวันเขามากับแม่ เราไม่เข้าใจจริงๆนะว่าทำไมถึงมีคนที่ทำหน้าที่กล้องวงจรปิดได้ดีกว่ากล้องวงจรปิดจริงๆขนาดนี้ก็ไม่รู้ ไม่ว่าเราจะทำอะไรจะมีสองสายตาคอยจับจ้องด้วยความอยากรู้เสมอ เราไปเข้าห้องน้ำก็มอง เรานอนอ่านหนังสือก็มอง กินยาก็มอง ดูสงสัยไปหมดทุกสิ่ง คือ จะเอาไปเขียนรายงาน "กิจวัตรประจำวันของผู้ป่วยเลียคีมู" ส่งอาจารย์หรอคะ 

เขาจะมีประโยคนึงที่ชอบบ่นทุกวัน จนวันที่เราหมดวามอดทน

กล้องวงจรปิด: เบื่อเนอะ ปกติพี่ทำงานตลอด นอนอยู่เฉยๆนานไม่ไหวอะ แค่ห้าวันก็แย่ละ น้องทำได้ไงเป็นเดือน

เรา: ไม่อยากอยู่เป็นเดือนเหมือนกันค่ะแต่ไม่มีทางเลือก ก็มันป่วยไปแล้ว ไม่รักษาก็ตาย

กล้องวงจรปิด: ...................

จำคืนที่พี่เตียงสี่เขาคึกๆเคาะเรียกพยาบาลทั้งคืนได้ปะ เออ เจ๊กล้องวงจรปิดเนี่ย เขาแข็งแรงพอๆกับเรานะเว่ย แต่เขาโคตร ignore พี่เตียงสี่อะ ทำเป็นหลับบ้าง หูทวนลมบ้าง เรากลับจากเข้าห้องน้ำเดินผ่านเตียงเขา มีการใช้เราให้ปิดม่านให้อีกเพราะไฟจากเตียงพี่เตียงสี่แหย่ตา(เตียง1กับเตียง4อยู่ตรข้ามกัน) แต่เช้ามาบ่นทั้งวันว่านอนไม่ได้เลยเนี่ย ไม่ได้นอนเลยเนี่ย จนโดนพยาบาลดุอะ โคตรสะใจเลย(เลว)

แล้วชื่อเสียงของแม่เขา(ป้า)โคตรเป็นที่ขนานนามในวอร์ดเหมือนกันนะ คือที่วอร์ดจะมีที่ที่ให้ญาติรอใช่มะ แล้วตรงนั้นจะมีห้องน้ำสำหรับญาติ(เพราะไม่ให้ใช้รวมกับคนไข้) เพื่อนเราไปเข้าห้องน้ำตรงนั้น ทีนี้กลอนประตูมันต้องบิดสองทีแต่เพื่อนเราไม่รู้ ป้าที่ไม่รู้ว่ามีคนเข้าอยู่ก็เปิดเข้าไปเจ๊อะเพื่อนเราที่กำลังอึอยู่อะ ในสถาณการณ์แบบนี้ปกติถ้าแกเป็นคนเปิดห้องน้ำแกจะขอโทษใช่ปะ นี่ป้าแกด่าเพื่อนเราเว่ย ทำไมไม่เปลี่ยนรองเท้าก่อนเข้าห้องน้ำ แล้วจะรู้ไหมว่ามีคนเข้าอยู่ บลาๆ จนเพื่อนเราต้องขอโทษ อะ ละแกคิดว่าจะจบแค่นั้นปะ คำตอบคือไม่ ป้าเดินไปบ่นยามว่าทำไม่เฝ้าไว้ ทำไมไม่คอยบอกว่ากลอนต้องบิดสองครั้ง คือ เห้ยป้า เดี๋ยวแปบนึงนะ 55555555555555555 เขามีหน้าที่ของเขาปะวะ จะให้มานั่งเฝ้าห้องน้ำหรือไง โคตรงง งงกันหมด ทั้งเพื่อนเรา และญาติคนไข้ที่นั่งรออยู่ตรงนั้น โคตรพีค

ข้อสุดท้าย เขาเป็นคนที่โคตรจะชอบถามเลย ถามทุกอย่างบนโลกใบนี้ ซักเราสะอาดยิ่งกว่าเครื่องซักผ้า(หรือเขาต้องส่งรายงานอาจารย์จริงๆ...) วันที่เขาได้ออกจากรพ. หมอจะเอาเส้นที่แทงไว้ที่คอ(สำหรับให้ยา)ออกแล้วปิดพาสเตอร์กันน้ำให้ หมอบอกว่าสามวันก็เอาออกได้แล้ว จากนั้นพยาบาลก็เดินเข้ามาอธิบายยาและวิธีปฏิบัติตัวเวลาอยู่บ้านต่อ

คุณพยาบาล: (อธิบายเรื่องอื่น) พาสเตอร์นี้สองวั-----

กล้องวงจรปิดและแม่: สาม!!!! (คือพร้อมกันจริงๆกันอะ)

คุณพยาบาล: ค่ะ สามวันก็ได้ แล้วค่อยแกะออก ถ้าวัดอุณหภูมิแล้วได้ 37.8 ให้รีบมารพ.นะคะ

กล้องวงจรปิดและแม่: 37.8 องศา

คุณพยาบาล: (อธิบายต่อ)

กล้องวงจรปิดและแม่: ถ้ามีไข้ถึง 36.8 ให้รีบมา

คุณพยาบาล: 37.8 ค่ะ

กล้องวงจรปิดและแม่: โอเค 37.8 นะ

คุณพยาบาล: (อธิบายต่อ)

กล้องวงจรปิดและแม่: ถ้ามีไข้ถึง 36.8..

คุณพยาบาล: 37.8 ค่ะ

กล้องวงจรปิดและแม่: โอเคๆ 37.8

เรา:............................................................................

tbc