“แดเนียลพี่มินเค้าเป็นพี่แดเนียลตั้งกี่ปี ทำไมไม่น่ารักเลย” “ก็เค้ามาแกล้งอ๋งอ๋ง” ...

เธอไม่มีวันเหมือนใคร เพราะว่าฉันรักเธอ หนึ่งอาทิตย์แล้วที่มีใครอีกคนเข้ามาในพื้นที่ที่ไม่เคยมีใครเข้าไป และเป็นหนึ่งอาทิตย์ที่แดเนียลตั้งคำถามกับตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่าว่าควรจะทำอย่างไรกับความรู้สึกที่จู่ๆก็ผุดขึ้นมาแบบไร้สัญญาณบอกล่วงหน้า เป็นความรู้สึกที่ไม่มีการเตือนให้ระวังเหมือนป้ายระวังหก...

You are like nobodysince I love you. - Pablo Neruda แสงแดดฉาบไล้ประตูสีอ่อนลูกบิดสีน้ำตาลเข้มถูกบิดหมุนเพื่อเปิดบานประตู กลิ่นหอมของดอกไม้หลากสายพันธุ์ลอยกระทบกระทบจมูกเดินเข้าไปเผชิญความเงียบที่หอมอวลลอยล่องอยู่ในอากาศ ร้านดอกไม้หวนหอม หวน ที่แปลว่า คืนกลับมา หอม ที่หมายถึงกลิ่นหอมของดอกไม้ ร...

คังแดเนียล อายุ 38 ปี อาชีพ ศัลยแพทย์ ในความเงียบสงบยามเช้าของเมืองเล็กๆ อากาศในฤดูใบไม้ผลิที่เต็มไปด้วยสีสันของสีส้ม แดง เหลืองหรือจะเป็นสีเขียว ไล่เฉดสลับหลายหลากชวนให้มอง แดเนียลออกตัววิ่งท่ามกลางสายลมเย็นๆยามเช้าที่พัดพามาเป็นครั้งคราว พื้นถนนสีแดงอิฐตัดกับรองเท้าสีขาว เสียงรองเท้ากระทบกับพื้นอิ...

แดเนียลมองโทรศัพท์ที่อยู่ในมือ เลขสิบตัวที่อยู่บนหน้าจอนั่นดูคุ้นเคยจนแทบไม่ต้องนึกเลยด้วยซ้ำว่าเป็นเบอร์ใคร แม้ว่าจะไม่ได้ขึ้นชื่อเจ้าของเบอร์ ‘หัดจำเบอร์แฟนตัวเองซะบ้าง’ ‘จำไมอะ ก็อยู่ติดกันตลอด’ ถึงจะพูดแบบนั้นก็เถอะ แต่เขาก็จำได้ จำได้ทั้งหมดตั้งแต่ตัวแรกจนตัวสุดท้าย เขาไม่ใช่คนที่ความจำแย่ บ...

ทิวากร (Daniel) เอื้อมจันทร์ (Seongwu) เอื้อมจันทร์กำลังสะกดกลั้นตัวเองไม่ให้ถอนหายใจระบายความอึดอัดที่มีในอกออกมายามที่เห็นร่างที่คุ้นเคยยืนนิ่งในสภาพที่ชวนหดหู่ใจ ใบหน้าก้มต่ำจนเส้นผมสีอ่อนปรกดวงตาและบดบังความรู้สึกบนใบหน้าไปจนหมด มือเล็กยื่นไปเบื้องหน้าก่อนจะโอบประคองกรอบหน้าให้เงยขึ้น หม่นหมอง...

Title : sleep, dream, you, repeat. Pairing : Kang Daniel x Ong Seongwu AU : Inception BGM : numbers – The Cab ผมวางมือลงบนผืนทรายขาว กลั้นหายใจเมื่อรับรู้ถึงความละเอียดไหลผ่านร่องมือ กอบกำขึ้นมาแล้วมองเม็ดทรายสีขาวที่ไหลร่วงเป็นสาย ปลิวลงไปยังที่ที่มันเคยอยู่และบางส่วนปลิวลงเสื้อเชิ้ตสีดำตัวเก่งของผ...

เหมือนดอกไม้ที่ผลิบานในฤดูใบไม้ผลิ เหมือนสายฝนในวันที่อากาศร้อนอบอ้าว เหมือนเมฆสีขาวในวันที่แดดส่องจ้า เหมือนสัญลักษณ์แห่งความสุข คุณคือสิ่งที่ผมกล่าวมาทั้งหมดนั่น “นี่ นายชอบคนแบบไหน” เสียงของรุ่นพี่ซักคนในนั้นดังขึ้นผมจำชื่อเขาไม่ได้เพราะว่าไม่ใส่ใจแต่ผมรู้จักคนที่เขากำลังใช้ศอกกระทุ้งเพ...

มีคำกล่าวที่ว่า ‘คนนู้นแต่งตัวเว่อร์เหมือนกับจะไปเดินแบบ เรื่องราวต่างๆก็มีจุดขัดแย้งอยู่ตลอดนั่นแหละ โลกของเราก็เป็นซะแบบนี้ มีทั้งเรื่องที่เป็นไปในทิศทางเดียวกัน ทิศตรงข้ามกัน โลกที่หลากหลายน่ะ ผู้ชายตรงหน้าเป็นเด็กผู้ชายที่ใส่ชุดนักเรียนมัธยมเอกชนแถวนี้ พอสแกนใบหน้าขึ้นลงอยู่สองสามรอบแล้วดูไม่ต...

เหมือนขอพรจากดาวที่ไม่มีวันตก วินกลับช้าขึ้นทุกวัน ผมเดาได้ว่าตอนนี้คงเป็นช่วงกลับมาเริ่มคืนดีกับภัทรอีกครั้ง เขาถึงต้องไปไหนต่อไหนด้วยกันจนดึกดื่น ผมมองเขาที่ผล็อยหลับไปบนโซฟา 23.45 รอยแดงบนคอที่โผล่พ้นรอยแยกของเสื้อกับริมฝีปากบวมแดงนั่นทำให้ผมจินตนาการได้ไม่ยากถึงสาเหตุของมัน และเพราะแบบนั้น ...

เงยหน้ามองฟ้า ก้มหน้ามองพื้น สิ่งรอบข้างล้วนน่าสนใจ ยกเว้นตัวผมเอง “กลับช้าจังอะ” ผมบอกคนที่เพิ่งเข้ามาด้วยน้ำเสียงที่พยายามหลอกตัวเองว่ามันปกติพอที่จะปิดบังอะไรบางอย่างในหัวของผม อย่าให้เขารู้ว่าผมคิดยังไง อย่าเลย “ตอนแรกกลับมารอบหนึ่งแล้ว เนี่ย ไปส่ง อ่า ภัทรมา” วินบอก ใบหน้าของเขาขึ้นสีแดง...