“แดเนียลพี่มินเค้าเป็นพี่แดเนียลตั้งกี่ปี ทำไมไม่น่ารักเลย”

“ไม่รุเน่วไม่หยั่กจัม”

“แดเนียล...”

“เน่วแปดขวบอ๋งอ๋งฉิบห้า เน่วจัมแค่เน้”

“คังแดเนียล..” แก้มยุ้ยของเด็กน้อยตัวอ้วนเริ่มพองลมออก 

...ตะไมพี่อ๋งต้องดุเค้าด้วย

“ก็เค้ามาแกล้งอ๋งอ๋ง”

“หื้มพี่มินแกล้งอะไรพี่ครับ”

“เก๊าะเน่วเหงตอนเน่วไปฉี่อะ ที่หลังห้องน้ำอะ เค้ามาหอมหัวอ๋งอ๋ง ละอ๋งอ๋งก็หน้าไฟไหม้เยย แดงแป๊ดๆเยย เนี่ยะ เค้าแกล้งอ๋งอ๋งช่ายปะ เน่วโกดดด”

“...”

“อะใยอะหน้าไฟไหม้อีกแยะ”

“แบบนั้นเค้าไม่เรียกแกล้งครับแดเนียลเค้าเรียกว่าแสดงความรักกันเฉยๆ”

.

.

“งั้นอ๋งอ๋งเอาหัวมาให้เน่วหอมมั่ง ก้มหน่อยๆ เน่วเหย่งไม่ถึงง่ะ เน่วจะแสดงความรักกะอ๋งอ๋ง เอาแบบเยอะๆ กว่าที่พี่มินทำเยยนะเพาะเน่วยักอ๋งอ๋งเยอะเยย”