เช้าวันสุดท้ายของทริป หนึ่งในเรื่องที่ดีที่สุดคือร้านอาหารใต้โฮสเทลเปิดแล้ว แปลว่าเราสามารถลงไปกินอาหารเช้าก่อนจะลากกระเป๋าเดินทางไปฝากไว้ที่สถานีได้ เราอาบน้ำแต่งตัวแล้วลงมารับอาหารเช้า แจ้งเลขห้องแล้วไปนั่งรอ เขาก็จะยกจานอาหารเช้าที่มีไข่ ครัวซองต์ และสลัดผักในจานเดียวกันมาเสิร์ฟ ส่วนชากับกาแฟก็บร...

พอคิดไม่ออกแล้วว่าจะทำอะไรต่อเลยตัดสินใจว่ากลับไปเก็บกล้องแล้วไปหาซื้อของน่าจะดี เพราะพรุ่งนี้ก็เดินทางกลับแล้ว และขั้นตอนการจัดกระเป๋ากลับนี่แหละยากที่สุด เรานั่งรถไฟไปลงสถานี Ximen ตั้งใจว่าจะเก็บภาพตอนกลางวันเอาไว้หน่อย คิดว่าจะขึ้นไปบนจุดชมวิว(?)ที่อยู่ใกล้ ๆ สถานีตำรวจเผื่อจะได้ภาพมุมสูง แต่เข...

Miniature Life Exhibition จัดโชว์ที่ Huashan 1914 Creative Park ตั้งแต่วันที่ 23 ธันวาคม 2561 ไปจนถึง 3 มีนาคม 2562 ความเจ๋งของงานนี้คือคุณ Tanaka Tatsuya ซึ่งเป็นศิลปินชาวญี่ปุ่น เขาใช้สิ่งของรอบตัวมาประกอบกับตุ๊กตาจิ๋วขนาด 2 เซนติเมตร ที่เขาทำขึ้นมาสร้างเรื่องราวต่าง ๆ อย่างที่เราคาดไม่ถึง เช่น ป๊...

ท้องอิ่มแล้วก็ยังไม่รู้จะไปไหนดี รู้แค่ว่าวันนี้หนาวกว่าเมื่อวานมากท้องฟ้าปิด เต็มไปด้วยก้อนเมฆขมุกขมัว อีกทั้งความชื้นยังสูงมากจนผมชี้ไปหมด ไปไหนต่อดีนะ เรากดดูเกิลแมพดูว่าตอนนี้เราอยู่ใกล้อะไร มองเห็นดาวสีเหลืองที่เรามาร์คเอาไว้ในแมพหลายจุด แต่ที่ใกล้ที่สุดคือ Huashan 1914 Creative Park ดู ๆ แล้...

เชื่อว่าหลายคนน่าจะเป็นเหมือนเรา คือหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเช็คทันทีที่ตื่นนอนไถทวิตเตอร์ ตอบไลน์ นอนดูรูปในอินสตราแกรมแต่เมื่อเราอยู่ต่างประเทศ สิ่งที่ทำเป็นอย่างต่อมาคือเช็คสภาพอากาศในวันนี้ จะมีแดดไหม ฝนตกหรือเปล่า ยิ่งถ้าใช้ฟิล์มถ่ายรูปก็จะต้องคิดว่าวันนี้จะใช้ฟิล์มตัวไหนและถ้ามาเที่ยวในช่วงว...

ภายในขบวนรถไฟ TRA ที่มุ่งหน้าไปยังไทเป โดยมีสถานีปลายทางเป็น Taoyuan นั้น ผู้คนแน่นขนัดไม่ต่างจาก BTS ในชั่วโมงเร่งด่วนเรายังโชคดีกว่าคนอีกหลายคนที่ยังได้นั่ง บางคนถึงกับทนไม่ไหวทิ้งตัวลงบนพื้นขบวนโดยไม่สนใจสายตาผู้คนรอบข้างแม้แต่นิดเดียวระหว่างทางรถจอดหลายสถานี แถมยังจอดนาน ท่าทางจะเป็น Local Tra...

รถติด ใครจะไปคิดว่าจะมาเจอรถติดในไต้หวัน สถานการณ์ในตอนนั้นเหมือนเชียงใหม่ช่วงปีใหม่ที่ชาวกรุงเทพและนักท่องเที่ยวต่างพากันขึ้นดอยแล้วรถไปกองกันอยู่บนถนนแถบนั้น Keelung ในตอนนี้ก็เช่นกัน ช่างแตกต่างกับความเวิ้งว้างในเมืองไทเปเสียจริง ๆ ในรถมีเราเป็นผู้โดยสารเพียงคนเดียว คนอื่นเขาคงจะเดินกันอยู่ข้าง...

เป้าหมายแรกของเราในการขึ้นบัสสายนี้คือ Heping Island Park ดูจากแผนที่แล้วจากสถานี Keelung จะเป็นป้ายที่ 5 ระหว่างทางรถก็จะวนไปตามจุดต่าง ๆ ใครจะลงตรงไหนก็กดกริ่ง ถ้าไม่มีใครกดรถก็จะขับไปเรื่อย ๆ นั่งมาสักพักก็ไม่มีใครกดเลย สงสัยจะไปที่เดียวกันหมด และเท่าที่เรารู้ Heping Island Park คือสวนที...

Keelung ดูตามตัวสะกดมันก็น่าจะอ่านว่า คีลุง ไม่ก็คีลัง อะไรประมาณนี้สิ เนื่องจากเราไม่มีความรู้ด้านภาษาจีนเลย แต่อ่านรีวิวชาวบ้านแล้วเขาอ่านว่า “จีหลง” งั้นจำคำที่ถูกต้องเอาไว้หน่อยน่าจะดี เผื่อไปไม่ถูกอย่างน้อยจะได้สื่อสารชื่อเมืองได้ถูกต้อง Keelung ทำให้เรานึกถึงปูซาน จีหลงเป็นเมืองติดทะเล...

10 ชั่วโมงผ่านไป ลืมตาตื่นขึ้นมาแบบไม่ค่อยสดชื่นเท่าไหร่ น่าจะเป็นเพราะหลับไม่ค่อยสนิท รู้สึกตัวกลางดึกเป็นระยะ ๆ ไม่แน่ใจว่าเพราะแปลกที่หรือที่นอนไม่พอดีกับแผ่นหลัง เริ่มแก่แล้วสินะ... เราพลิกข้อมือดูนาฬิกา ใช่แล้ว...เราใส่นาฬิกาข้อมือนอน เฮ้ย ยังไม่ 7 โมงเลยอะ ถ้าเป็นที่ไทยก็ยังไม่ 6 ...

ตอนหาที่พักสำหรับ 1 คน เนี่ยถือว่าเป็นเรื่องที่ไม่ง่ายเลยเหมือนกัน ความคิดแรกที่เข้ามาในหัวคืออยากประหยัด นอนโฮสเทลแบบห้องรวมเฉพาะผู้หญิงก็ได้มั้ง แต่คิดไปคิดมา... นอกจากเรื่องความปลอดภัยแล้วเราเป็นคนตื่นง่าย มีเสียงนิดหน่อยก็ตื่นแล้ว ถ้าอยากหลับสบาย ๆ ควรจะพักคนเดียวดีกว่า จะนอนโรงแรมก็รู...

หลังจากที่นั่งจิบกาแฟจนหมดแก้วแล้วมองท้องฟ้าอีกครั้ง ยังคงสดใสอยู่ ท่าทางจะไม่มีเมฆมากวนใจอีกพักใหญ่ ๆ เลยตัดสินใจย้ายตัวเองไปเก็บภาพตึก Taipei 101 หน่อย ตอนแรกตั้งใจจะขึ้นเขาช้างเพื่อไปเก็บภาพมุมสูงด้วย ครั้งที่แล้วไปตอนกลางคืน ครั้งนี้อยากจะลองไปตอนกลางวันบ้าง แต่คิดว่าไม่ควรทรมานสังขารตัว...

แค่ครึ่งชั่วโมงเศษ ๆ รถไฟก็พาเรามาถึง MRT Taipei Main Station เราจัดการฝากกระเป๋าเดินทางแล้วถ่ายรูปสลิปรหัสผ่านเอาไว้กันทำหายก่อนจะหยิบสมุดโน้ตขนาด A6 ที่จดบันทึกข้อมูลจำเป็นสำหรับการเดินทางในทริปนี้ รวมไปถึงแผนการเที่ยวของเรา Olympus mju ii + Agfa Vista 400 วันแรกและมื้อแ...

อยากแปรงฟัน นี่คือความรู้สึกแรกทันทีที่ล้อแตะพื้น ผู้คนส่วนใหญ่รีบลุกและคว้าสัมภาระของตัวเองบนที่เก็บของเหนือศีรษะ (ใช้คำทางการมาก) แต่เรายังนั่งมองและพยายามขับไล่ความง่วง เพราะคิดว่าลุกแล้วก็ยังไปไหนไม่ได้เพราะเขาต้องเคลียร์ให้บิสซิเนสคลาสไปก่อนอยู่แล้ว บินช่วงปีใหม่จีนเลยมีวิดี...

3.25 ตัวเลขดิจิตอลสีขาวสะท้อนอยู่บนจอแอลอีดี เรากะพริบตาปริบ ๆ แล้วจ้องมองอีกที อ๋อ... ตีสามครึ่ง เรารู้สึกตัวลืมตาตื่นขึ้นมาเพราะได้ยินเสียงภาษาจีนที่ฟังไม่ได้ความ เราดึงหูฟังสีเขียวมินท์ที่คลอด้วยเสียงเพลงบีโทเฟนออกแล้วหันไปทางต้นเสียงพร้อมกับเลิกคิ้ว ผู้ชายเชื้อสายจีนที่นั่งอยู่ข้างกันคงรู้...