หลังจบการสนทนา เดือนออกมาจากห้องหนังสือในเรือนใหญ่กลับไปหาพระยาสุจริตวินิจฉัยเพื่อดูว่าท่านมีสิ่งใดจะใช้สอยหรือสั่งสอนเรื่องการงานตามปกติ ส่วนเมฆยังคงนั่งทำงานในส่วนของตนอยู่ที่เดิมระหว่างรอพระภิกษุที่นิมนต์มาด้วยเหตุพบสิ่งอัปมงคลใต้ถุนเรือนจะมาถึงและเตรียมตัวสำหรับการเข้าเฝ้าฯ เรื่องราชการในช่วงบ่า...

‘เล่นเพื่อน’ เป็นคำที่เดือนไม่แน่ใจนักว่าเคยได้ยินผ่านหูมาบ้างหรือไม่ แต่สิ่งหนึ่งที่มั่นใจได้คือ น้ำเสียงของเมฆฟังดูหนักใจเหมือนเรื่องดังกล่าวเป็นเรื่องที่ไม่ค่อยดีนัก อาจไม่ใช่ในแง่ของการกระทำ ทว่าเป็นผลที่ได้รับจากการกระทำเช่นนั้น เด็กหนุ่มส่ายหน้า “ไม่ขอรับ” คำตอบของคนอายุน้อยกว่าทำให้ชายหนุ่ม...

“อิฉันเกรงเหลือเกินว่าคนในเรือนจะลือกันว่า ของทำคุณไสยนี้เป็นเหตุให้อิฉันใช้เวลานานนักกว่าจะตั้งครรภ์และเจ็บไข้ไปเมื่อคลอดแม่เหมือน คนที่คุณพี่พบเมื่อคืนนี้อาจมีส่วนเกี่ยวข้องกับผู้กระทำคนใดคนหนึ่ง แต่อิฉันไม่คิดว่าเขาเป็นต้นเหตุ สิ่งที่เกิดขึ้นนี้ อิฉันคิดว่าอาจมีเหตุเกี่ยวข้องกับการแต่งงานของเรามา...

หลักฐานสำคัญประการหนึ่งที่ทำให้เราทราบว่าชาวไวกิ้ง ออกไปอาละวาด ณ ส่วนใดของยุโรปบ้างนั้น ปรากฎในรูปแบบของศิลาจารึกอักษรรูน (Runestone) ที่มีมาตั้งแต่คริสตศตวรรษที่ 4 ถึง 12 โดยประเพณีมักจะวางไว้ใกล้หลุมฝังศพของบุคคล เพื่อเป็นการจารึกว่าเจ้าของหลุมศพนั้นได้เดินทางไปที่ไหน เท่าไหร่บ้าง ส่วนใหญปรากฎ...

“คุณหมอกรุณาตอบผมด้วยว่า คุณหมอทราบสาเหตุการตายของ รท. เซบาสเตียน อาร์เชอร์ได้อย่างไร และที่คุณหมอพูดกับผมเมื่อวานนี้ว่า เขาตายได้พอเหมาะกับวัน มันหมายความว่าอย่างไร” ข้าพเจ้าเอ่ยถามเขาตามตรง หลังจากที่ถามเขาไปว่า เหตุใดเขาจึงทราบสาเหตุการตายของร้อยโทอาร์เชอร์ทั้งที่ไม่ได้เป็นคนผ่าศพของเขาและไม่ได้อ...

เป้าหมายของผู้กระทำเป็นใคร เป็นคำถามที่เกิดขึ้นในใจของเดือน เขาลอบเหลือบดูสีหน้าของเมฆ แต่ใบหน้าของชายหนุ่มไม่แสดงออกถึงสิ่งอื่นใดนอกจากความสงสัยและกังวล ไม่มีความโกรธหรือหวาดกลัวปะปนอยู่เลยแม้แต่น้อย ต่างจากสีหน้าบ่าวไพร่คนอื่นและพวกพะทำมะรง “อ้ายอีคนไหนมันช่างกล้าทำเรื่องอัปรีย์เช่นนี้” มั่นกัดฟั...

(3) “น่าละอายจริง ที่ผมทำให้สารวัตรต้องเดือดร้อนไม่รู้กี่ครั้งแล้ว” ดร. โทเบียส ฟอล์กเนอร์นั่งลงบนเก้าอี้ชุดรับแขกข้างกันกับข้าพเจ้าหลังจากมื้ออาหารค่ำ ผมของเขาที่ตกลงปรกเหนือหน้าผากผิดจากทุกครั้งที่มักจะหวีเสยขึ้นอย่างเรียบร้อย ทำให้เขาดูเหมือนนักศึกษามหาวิทยาลัยมากกว่าศัลยแพทย์ประจำดิวิชั่นเอชท...

“20 มกราคม 1889 มร. ที. เอส. ฟอล์กเนอร์ คุณอาจจำไม่ได้ว่าผมเป็นใคร แต่เราเคยพบกันระหว่างที่อยู่ในกองกำลังสำรวจทั้งที่อียิปต์และซูดาน ในเวลานี้ ผมอยู่ในลอนดอน วันพฤหัสบดีที่ผ่านมา ผมเห็นคุณออกมาจากศาลโคโรเนอร์ เขตเวสต์มินสเตอร์ เมื่อสอบถามคนที่รู้จักกันจึงได้ทราบว่า คุณกลับมาเป็นศัลยแพทย์ที่ลอนดอน เท...

(1) อาชญากรรมไม่เคยเลือกวัน เวลา และสถานที่ คือ สิ่งที่ข้าพเจ้าตระหนักดีมาตลอดระยะเวลาร่วมยี่สิบปี นับแต่เริ่มทำอาชีพตำรวจเป็นต้นมา ไม่ว่าจะเป็นครั้งที่เริ่มเป็นพลตระเวนสังกัดตำรวจภูธรภูมิภาคนอร์ทไรดิ้งและยอร์ก จนถึงบัดนี้ที่ข้าพเจ้าเป็นสารวัตรสืบสวนสังกัดกองบัญชาการกลางตำรวจนครบาล หรือ สก็อตแลนด์...

คืนนั้น เดือนนอนไม่หลับ เด็กหนุ่มพลิกตัวไปมาอย่างไม่เป็นสุข ภาพและเรื่องราวหลายอย่างที่เกิดขึ้นผสมผสานและสับสนปนเปอยู่ในหัว ในที่สุดก็ผุดลุกขึ้นนั่งอยู่บนเตียง ถอนใจ นั่งลืมตาอยู่ในความมืด แล้วทิ้งตัวลงไปนอนยกแขนขึ้นก่ายหน้าผาก ทุกเรื่องในใจเป็นเรื่องเกี่ยวกับเมฆ ความในใจของเมฆที่อยากจะบอกเขาคื...

เมฆอาบน้ำอยู่ที่ชานเรือน แม้เป็นผู้ชายด้วยกัน ไม่มีอะไรต้องเขินอาย แต่เดือนคิดว่าย่อมเป็นการดีกว่าถ้าจำไม่มอง ระหว่างที่อีกฝ่ายชำระร่างกาย อย่างไรก็ตาม ความรู้สึกที่ถูกกดซ่อนไว้ในใจก็ดึงดันจะให้ทำสิ่งที่ตนคิดว่าไม่ควรจนได้ เดือนที่นั่งมองดวงจันทร์ที่ส่องสว่างท่ามกลางหมู่เมฆยามราตรีและฟังเสียงน้ำจากฝ...

หลังฝนต้นฤดูหายไป อากาศก็เริ่มร้อน เวลาผ่านไปไม่ถึงครึ่งปีดีนัก แต่เดือนรู้สึกเหมือนตนอาศัยอยู่ในเรือนของพระยาสุจริตวินิจฉัยมานานร่วมปี โดยเฉพาะเมื่อผู้เป็นเจ้าบ้านและคนในเรือนนับเขาเป็นเสมือนญาติสนิทคนหนึ่งของครอบครัว เริ่มแรกงานของเดือนเหมือนทนายคนอื่น ๆ ของท่านเจ้าคุณเจ้าของเรือนคือ งานคัดหนังสื...

น้อยนักที่ญาติพี่น้องที่มีเพศชายด้วยกันจะกอดอีกฝ่ายเพื่อแสดงความรัก และน้อยยิ่งกว่าที่มิตรสหายหรือคนรู้จักที่เป็นชายเหมือนกันจะแสดงความรักหรือความรู้สึกผูกพันด้วยการกอด เว้นเสียแต่ความรู้สึกนั้นจะเต็มล้นเสียจนการบอกกล่าวด้วยวาจาหรือการแสดงออกอย่างอื่นไม่สามารถใช้สื่อความหมายได้ เมฆกอดเดือน กอดด้วยค...

“พ่อเดือนต้องการพบพี่ มีเรื่องอันใด” เมฆเอ่ยถาม เมื่อรับเอาหนังสือภาษาอังกฤษจากมือของคนอายุน้อยกว่ามา แล้ววางลงบนโต๊ะแบบฝรั่งในห้องทำงาน “ได้ยินว่าพักนี้ พ่อเดือนไปเรียนภาษากับพวกหมอมะริกัน” ดวงตาสีนิลของเด็กหนุ่มสบมองใบหน้าของชายหนุ่มเจ้าของคำถามนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนยิ้มน้อย ๆ ออกมาแทนคำตอบ “ที่...

ห้าวันผ่านไปตามกำหนดที่นัดแนะผ่านบ่าวที่เดือนใช้ให้นำหนังสือมาคืน ไม่เพียงแต่มาเยือนถึงเรือนตามเวลา แต่เดือนยังทำในสิ่งที่เมฆไม่ได้คาดคิดเอาไว้อีกด้วย “กระผมนำบุตรชายมาฝากตัวฝึกทำราชการกับเจ้าคุณขอรับ” บิดาของเดือนเอ่ยกับบิดาของเมฆอย่างเป็นพิธีการ เมฆซึ่งนั่งอยู่กับบิดาที่หอนั่งของเรือนใหญ่ถึงกับห...