[TW: Self-harm] นี่คือเราปีที่แล้ว ..เราที่มีแผลตลอดเวลา ทั้งที่แขน ทั้งที่ขา ไปจนถึงข้อเท้าเราที่มองไม่เห็นความสว่างของพรุ่งนี้ ไม่สัมผัสถึงความสุขทั้งทางกายใจไม่มีหวัง ไม่มีกำลัง ไม่มีอะไรให้รู้สึกเลย ปฏิเสธไม่ได้ว่าการทำให้ตัวเองเลือดออกเป็นความผ่อนคลายอย่างหนึ่ง ในตอนนั้น แม้จะแลกมาด้วยความเจ็...

นอกจากหมอที่เรามีนัดเจอกันทุกเดือนแล้ว การมีเมนส์ก็เป็นเพื่อนที่ต้องเจอมันทุกเดือนเช่นกัน .เอาจริง บล็อกนี้ก็เขียนขึ้นมาจากสมองของมนุษย์เมนส์​ (จะมา)​ ที่งี่เง่า ไม่เข้าใจตัวเองตั้งแต่ต้นแล้ว ทีนี้พอมีเรื่องประหลาดเกิดขึ้นกับการมีเมนส์เราก็อยากจะจดเก็บไว้ ด้วยว่ายาทุกอย่างก็มีผลข้างเคียงของมัน , เรา...

ในที่สุดพ่อแม่ก็รู้แจ้งว่าเราไม่สบาย .กรี๊ด เอาจริงพ่อแม่ก็คงรู้นั่นแหละว่าไม่สบายอะไรซักอย่าง เพราะหลังๆ เวลากลับบ้านก็เอาแต่อยู่ในห้อง นอนตื่นสาย ไม่ค่อยกินข้าว หรือไม่ตลกเท่าปกติเราก็เพิ่งแย็ปๆ กับพ่อแม่ไปช่วงเดือนสองเดือนที่เราดีขึ้นนี่เองว่าเรามีอาการนอนไม่หลับก็เลยไปหาจิตแพทย์ หมอก็บอกว่าอารมณ...

ผีอำจนแบบ อีเหี้ย สิงกูเลยก็ได้ค่ะ ☹ — เ น ต ร ธิ ~ (@mssiiiiis) November 26, 2017 ขออภัยในคำหยาบ แต่เราต้องสบถคำนี้จริงๆ เพื่อแสดงปริมาณความโกรธเกรี้ยวให้โลกรู้ เรามีปัญหาเรื่องนอน นิดๆ หน่อยๆ เล็กๆ น้อยๆ ตามประสาคนธรรมดา ตอนวัยรุ่นนอนไม่ค่อยหลับ พอเข้ามาวัยทำงานก็รู้สึกว่านอนเท่าไรไม่เคยพอ แต่ก็ไ...

สองเดือนที่ผ่านมาเป็นสองเดือนที่นับว่า มีความปกติสุขที่สุดในรอบปีนี้เลยก็ว่าได้ปกติมาก จนอยากจะบอกทุกคนว่า เหยยยย หายแล้วนะเว้ยยยยย แต่ยัง ! :'D เราก็ยังต้องกินยาทุกวันอยู่ ยังคงนอนไม่ได้ดีแบบมนุษย์ปกติเท่าไร ต้องทนหงุดหงิดกับอาการข้างเคียงของยาอยู่เหมือนเดิม ... แต่เราเลิกอยากตายแล้วนะอื้อ อยู่ๆ ...

"อาการคุณมัน beyond PMDD ไปเยอะแล้ว เหมือนจะเป็นซึมเศร้าแล้ว".. พีค ..สตั๊นท์ไป สามวินี่เป็นคำพูดคุณหมอหลังจากเราอวดว่าเราเขียนบล็อกเรื่อง PMDD ด้วยนะมีการพูดต่อว่า "หมอว่าจะบอกนานแล้ว แต่ลืม" .. พีคในพีค เข้าไปอีก ... เหตุการณ์ข้างบนนั้นเกิดก่อนเราจะโอเวอร์โดสตัวเองจนเห็นภาพหลอนนะว่าจะเขียนนานแล้ว ...

ใช่ .. ช่วงเวลาที่ดีดีก็ควรจดเอาไว้บ้างทดเอาไว้ เผื่อวันไหนทุกข์ใจจะได้นึกถึง แต่เอาจริงๆ นะ พอฝนมันตกหนักเราก็นึกไม่ออกหรอกว่าวันที่ฟ้าใสเป็นยังไง วันนี้อาจจะเป็นวันแรกในหลายรอบสัปดาห์ที่ออกจากบ้านไปทำงานจริงจังเพราะมีงาน assign ให้ต้องทำ ไม่งั้นก็คงจะคลานไปหายานอนหลับอีกซักครึ่งเม็ดแล้วนอนหลับต่อด...

[TW: Suicidal ideation/Self-harm] 182 เม็ด คือจำนวนยาทั้งหมดหลายชนิดที่เรากินเข้าไปภายในสามสี่วัน . เราค่อนข้างชั่งใจอยู่เหมือนกันว่าจะเขียนเรื่องนี้ดีหรือเปล่า เพราะอยู่ๆ ก็มีความคิดรับผิดชอบสังคมอย่างคนทำงานสื่อขึ้นมาซะงั้น กลัวคนอ่านแล้วทำตาม แล้วดันตายขึ้นมา ชั้นจะรู้สึกยังไง แต่ก็นั่นแหละ , เรา...

อยากอ้วก . นี่เป็นคำแรกที่แว้บเข้ามาในหัวตอนนี้ยาใหม่ที่ได้มานี่ทำให้รู้สึกเหมือนเวลาอ่านหนังสือในรถตลอดเวลาซะจริงเวียนหัว ตาลาย แต่ก็ไม่ได้มากมายอะไรแต่ก็รู้สึกรำคาญและไม่สบายตัวเอามากๆ เลย . ในที่สุดก็มีการเปลี่ยนยากันเกิดขึ้น หลังจากไปพบหมอรอบล่าสุดประมาณสามเดือนที่ผ่านมา เรากินยา combination หนึ...

วันที่ 27 ของรอบเดือน อีกวันสองวันจะเป็นเมนส์ , กลับมาแล้ว ผีบ้า .. และอีกครั้งที่เราไม่มีทางชนะร่างกายตัวเอง อยู่ๆ ทุกอย่างก็กลายเป็นสีเทาๆ อีกแล้ว กลับมาฝันร้ายมากๆ นอนหลับไม่ดีรู้สึกเหนื่อยและหมดพลังชีวิต รู้สึกว่าไม่สามารถทำสิ่งที่เมื่อห้าวันก่อนคิดว่าทำได้แล้วรู้สึกว่างานที่ค้างคาช่างยากเกินกว่...

จะว่าไปรอบตัวเรา เรายังไม่เจอคนที่อยู่กลุ่มอาการเดียวกับเรา แบบที่ถูกคุณหมอ diagnosed ว่าเออเธอเป็น PMDD จริงๆ นะ ก็เลยจะหาเพื่อนไว้ตรงนี้เลย เผื่อใครเป็นบ้าง /แหะๆ (ไม่น่ารักเอาเสียเลย) PMDD หรือ ชื่อเต็มๆ ซึ่งยาวจังคือ Premenstrual Dysphoric Disorder หรือที่มีแปลเป็นภาษาไทยว่า "กลุ่มอาการรุนแรงก่...

[TW: Self-harm] เขียนที่ เป็น ตา ฮัก เมืองอุบล (12.17 AM)ขณะนอนฟังเสียงแฟนกรน และเปิดดู The Sum of All Fears ไปพลางๆ เพิ่งกินยาหลายขนานเข้าไป สองในนั้นจะทำให้ง่วงและหลับภายในหนึ่งชั่วโมงตามที่แพทย์บอกนั่นหมายความว่าเราน่าจะต้องรีบพิมพ์ให้จบก่อนหนังตาจะปิด . สัปดาห์ที่ผ่านมา เรากรีดข้อมือสองข้างด้วยใ...