cover photo:wisegeek.org (6) ก่อนที่จะมาพบ ดร. ฮอเรซ แฮมิลตัน ผมเรียกประชุมติดตามความคืบหน้าและพูดคุยถึงทิศทางการทำคดีของฮันนาห์ วัตกิ้นส์ที่อยู่ในความรับผิดชอบของทีมเรา ซึ่งมีผมเป็นหัวหน้า จ่าวิลเลียม มัสเกรฟส์ จ่าอุรมิลา พาติล จ่าเจฟฟ์ พาทริดจ์และพลสืบสวนรวมกันประมาณสามสิบนาย คดีของหน่วยสืบสวนคด...

(5) “ให้ตายเถอะ ไมเคิล หมาล่าเนื้อของสก็อตแลนด์ยาร์ดอย่างแกกลับบ้านกับเขาเป็นด้วยเหรอ” คำถามนั้นเป็นของเบนเน็ตต์ ดาลบี้ ช่างภาพสตูดิโอจากฮาเวิร์ธ เพื่อนอัลฟ่าร่วมถิ่นยอร์กเชียร์ และคนช่วยหารค่าเช่าบ้านของผมลอยมาจากห้องครัว ทันทีที่เห็นผมเปิดประตูเข้ามาในห้องนั่งเล่นของแฟลตสองห้องนอน สองห้องน้ำย่...

(4) คนที่เราสองคนเห็น คือ เซบาสเตียน อาร์เชอร์ เจ้าหน้าที่ข่าวกรองทางการทหารที่เสียชีวิตที่อัฟกานิสถานจริงหรือ ไม่มีใครเลยที่ตอบได้ ยกเว้นตัวของเขาคนนั้น “ผมว่าท่าทางของเขาแปลก ๆ” ดร. ฟอล์กเนอร์ออกปาก ลดแขนที่โอบเอวผมไว้ลง ค่อย ๆ ผละห่างออกไปทีละน้อย สายตาของเขาไม่ได้ละไปจากชายหนุ่มที่ยืนอยู่ที่...

(3) หลังประชุมรอบเช้ากับผู้กำกับการสถานีตำรวจไวท์ชาเพลและผู้กำกับการหัวหน้าหน่วยสืบสวนคดีพิเศษเสร็จ และทำให้สารวัตรวิลเลียม แบล็คผู้หดหู่ซึมเซาที่คดีเจ้าปัญหาหล่นใส่อย่างจังเมื่อวานนี้กลับมีชีวิตชีวาอีกครั้ง เมื่อเขาโยนเผือกร้อนใส่มือผมได้สำเร็จ แต่ก็สัญญาอย่างหน้าชื่นตาบานว่า จะให้ความร่วมมือและแบ่...

(1) “คุณบาคุ มากินฝันของผมสิ... ท่องแบบนี้สามครั้งแล้วบาคุก็จะมากินฝันร้ายของเด็กคนนั้นตามคำเรียก" ถ้อยคำที่ใช้เรียกบาคุ สัตว์ประหลาดในตำนาน งวงเหมือนช้าง ตาเหมือนแรด หางเหมือนวัว เท้าเหมือนเสือ ที่ชาวญี่ปุ่นเชื่อว่าจะมากินฝันร้าย และทำให้นอนหลับสบาย ผมได้ยินเรื่องนี้มาตั้งแต่เด็ก และแม่เป็นคนเล่...

คืนนั้น เป็นครั้งแรกที่ผมได้ยินโทเบียส ฟอล์กเนอร์เอ่ยถึงอัลฟ่าคนอื่นอย่างสนิทสนม กังวล ห่วงใย และอาจจะรักใคร่ นั่นเรียกว่าหึงหวงหรือเปล่า... ก็อาจเป็นไปได้ ถ้าหากคนคนนั้นยังมีชีวิตอยู่ ร้อยโทเซบาสเตียน อาร์เชอร์ เจ้าของจดหมายที่เป็นสาเหตุที่ทำให้เขาต้องว้าวุ่นใจอยู่ในเวลานี้ ตายไปแล้วเมื่อหลายปีก่...

วันหยุดอีสเตอร์เป็นช่วงเวลาที่หลายคนได้พักผ่อนจากงาน แต่สำหรับคนในบางอาชีพนั้น การมีวันหยุดก็ไม่ได้หมายความว่าจะได้หยุดอยู่กับบ้านเฉย ๆ หรือปฏิเสธงานในวันหยุดได้ และผมก็เป็นหนึ่งในคนจำพวกหลัง แม้ว่าลอนดอนจะเป็นมหานครที่มีความทันสมัยและเป็นสถานที่ท่องเที่ยวในฝันของใครหลายคน โดยเฉพาะช่วงเดือนเมษายนที...

Trigger warning: เนื้อหาตอนนี้ มีส่วนที่พูดถึง sexual harassment/assault และผลกระทบที่ตามมา ถ้าจิตใจไม่พร้อมหรือคาดว่าอาจส่งผลกระทบต่อจิตใจ กรุณาหลีกเลี่ยงนะคะ (1) ผมเคยใช้ชีวิตอย่างปกติไม่เคยมีข้อกังวลอะไรมากนัก ผมเรียนโรงเรียนชายล้วน และมีเพื่อนเป็นผู้ชายทั้งหมด ผมไม่เคยรู้สึกถึงความแตกต่างร...

(15) เรา... ดร. โทเบียส ฟอล์กเนอร์และผม... ต่างโชคดีที่มีโอกาสได้พบกันเป็นครั้งที่สอง หลังจากต่างคนต่างเลือกละทิ้งโอกาสที่เราจะได้พบกับคู่แท้ไปแล้วเมื่อร่วมสิบปีก่อน แต่ท้ายที่สุดแล้ว กลับมีเหตุให้เราโคจรกลับมาพบกันอย่างไม่คาดคิดในช่วงเวลาที่เราต่างไม่มีใคร ถ้าหากวัดจากมาตรฐานของคนอื่น หัวข้อสนทนา...

(14) “คุณหมอสงสัยมาตั้งแต่แรกเลยหรือครับว่า คลาร่า พ็อตต์น่าจะเป็นคนฆ่าเจมส์ พ็อตต์” ผมถาม ดร. ฟอล์กเนอร์ระหว่างรอให้ลาซานญาเนื้อกับฟิชพายในเตาอบได้ที่ ด้วยประเด็นที่เราคุยกันค้างอยู่ตั้งแต่ออกจากบ้านไปซื้ออาหารเย็นแบบกึ่งสำเร็จรูปที่ซื้อกลับมาจากตู้แช่ของมาร์กแอนด์สเปนเซอร์ซิมเพิลใกล้กับสถานีรถไฟใ...

(13) สิ่งที่เดียน่า ทเวธส์ย้ำกับผมหนักหนา ไม่ว่าจะเป็นเรื่องหาของขวัญไปให้ ดร. ฟอล์กเนอร์ และอย่าชวนคุยเรื่องงานเป็นอันขาด ล่มไม่เป็นท่า เพราะผมทำทุกอย่างที่เธอห้าม และลืมทุกอย่างที่เธอแนะให้ทำ ผมเป็นฝ่ายโทรศัพท์ถาม ดร. ฟอล์กเนอร์ว่า คืนนี้ว่างหรือไม่ และโชคดีที่เขาไม่ต้องอยู่เวร แม้จะยังต้องเตร...

(12) วันสุดท้ายของปีไม่วุ่นวายอย่างที่คิดเอาไว้ คดีที่ดูเหมือนจะซับซ้อนที่เกิดขึ้นเมื่อสองวันก่อนปิดแฟ้มลงได้อย่างง่ายดาย ผู้ต้องหารับสารภาพ รับทราบข้อกล่าวหา และได้รับการประกันตัวชั่วคราวเพื่อติดต่อหาทนายความและจัดการธุรกิจที่ยังคงค้าง หน่วยสืบสวนอาชญากรรมพิเศษทำผลงานได้อย่างงดงามส่งท้ายปี ผู้บัญ...

ถ้าคุณรู้เรื่องที่ใครคนหนึ่งที่สนิทหรืออยากให้เขาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตคุณไม่เคยบอกคุณมาก่อน ไม่ว่าด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม คุณจะเป็นฝ่ายถามถึงเรื่องนั้นจากเขาก่อน หรือจะรอให้เขาเป็นฝ่ายบอกคุณทีหลัง ซึ่งคุณไม่อาจรู้ได้เลยว่าเมื่อใด หรืออาจไม่มีทางรู้เลยตลอดไป คุณจะเลือกทางไหน ผมผ่านเรื่องแบบนั้นมามาก แต...

(10) “ผมไม่มีเหตุผลอะไรที่จะฆ่าผู้ชายคนนั้น ถึงจะเห็นหมอนั่นเป็นคนรกโลกมากก็ตาม” เซอร์เอ็ดเวิร์ดลุกขึ้นจากเก้าอี้นวมหลังโต๊ะทำงานที่เขานั่งอยู่ เดินไปยังตู้หนังสืออีกฟากหนึ่งของห้องสมุดที่เขาใช้เป็นห้องทำงานหลักภายในบ้าน เปิดเอาขวดสก็อตช์วิสกี้ออกมา หันหน้ามาหาผมและวิลเลียม มัสเกรฟเลิกคิ้วเป...

ผมลืมตาตื่นขึ้นมาในเวลาเช้ามืด ตัวเลขบอกเวลาบนนาฬิกาดิจิตอลบนโต๊ะข้างเตียงบอกว่า อีกหลายชั่วโมงกว่าจะถึงเวลาที่ผมควรเข้าไปสะสางงานเอกสารที่ออฟฟิศท้องฟ้า ในฤดูหนาวยังคงมืดมิด แสงสว่างจากไฟถนนนอกรั้วบ้านซึ่งส่องผ่านม่านหน้าต่างเข้ามาเป็นแสงสว่างอย่างเดียวภายในห้องที่ทำให้ผมมองเห็นใบหน้าของคนข้างตัวได้...