.. บทนำ ภายในซึ่งเร้นหลบไว้กลับปรากฏสิ่งปลูกสร้างอันแปลกแตกต่าง ไม่ได้เข้ากับบรรยากาศของเมืองเขตร้อนแต่ประการใด..... “ใช่ ข้าย่อมกังวลแทร์” “โคล์วเองก็เช่นเดียวกัน ข้าเป็นห่วงเขาไม่ยิ่งหย่อนยิ่งเขาแข็งแรงมากขึ้นเท่าไหร่ข้ากลับยิ่งเป็นห่วงเขามากขึ้นเท่านั้น ผู้เป็นมารดาย่อมเป็นห่วงลูกเสมอกัน”...

ร่างของแจ็คสันพุ่งไปที่ประตูทันทีที่เหตการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้นท่ามกลางเสียงสัญญาณเตือนภัยที่ดังลั่นประตูอัตโนมัติที่มักจะเปิดขึ้นทันทีถ้ามีคนเดินเข้ามาใกล้กลับหยุดนิ่ง “เปิดสิ!!เปิด!!โธ่โว๊ยย!!ฮยอง!!” มือแกร่งทุบลงที่ประตูอย่างร้อนใจแล้วหันกลับมาหาหัวหน้าทั้งสองเพื่อขอความช่วยเหลือยูคยอมเดินเข้ามาดึ...

หลังจากกลับจากมหาวิทยาลัย ฉันทิ้งตัวลงบนโซฟา เปิดทีวีดูซีรีส์ และคว้าหวีมาหวีผมสีดำยาวประบ่าของตัวเอง สักพักก็เหลือบมองไปดูเงาตัวเองที่สะท้อนในกระจกจากประตูห้องนั่งเล่นทั้งสันดั้งที่มีนิดหน่อย คิ้วไม่หนาไม่บาง ตาชี้เล็กน้อย ปากกระจับ รูปร่างผอมสูง ผิวขาวแบบคนเอเชียคือขาวแบบเหลืองนิดนิด มันช่างดูธรรม...

ติ๊ด.. ติ๊ด..ติ๊ด.. ติ๊ด.. ติ๊ด.. เสียงสัญญาณชีพจากอุปกรณ์ทางการแพทย์ในห้องสีขาวที่ล้อมรอบด้วยกระจกใสยังคงดังอย่างสม่ำเสมอทุกอย่างในห้องนี้ดูขาวโพลน รวมไปถึงร่างเล็กสีขาวที่ดูเหมือนจะหลับอย่างสงบอยู่บนเตียงคนไข้ผิดเพียงแค่ว่าผิวเด็กน้อยที่เคยเป็นสีขาวจัดตอนนี้เป็นสีชมพูจนเกือบแดงระเรื่อไปทั่วทั้งตั...

- 1 - "ห้องแห่งความสุข ยินดีต้อนรับค่ะ" พนักงานสาวสวยกล่าวทัก หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส​เธอก้มมองรายชื่อลุกค้านัดหมายแล้วถาม "คุณนวรรตพลใช่ไหมคะ?" "ครับ" ผมตอบ "คุณนวรรตพลวันนี้จองเต็มออพชั่นหนึ่งชั่วโมง​ ต้องรอจัดห้องนิดนึงนะคะ​ แล้วก็น้องที่นัดไว้ตอนนี้แต่งหน้าอยู่ค่ะ" "ได้ครับ" ผมเดินเลยไปเลือกเก...

“โอ้โหหหหหหหหหห”แจ็คสันแทบจะหุบปากไม่ลงเมื่อได้เห็นว่าแบมแบมทำอย่างที่ว่าไว้จริงๆ แต่ดูจะเกินกว่าที่เขาคิดไปมากชายหนุ่มวางสัมภาระของเขาลงข้างต้นไม้ต้นเดิม แล้วเดินเข้าไปจนชิดติดลูกกรงเพื่อดูให้เห็นชัดๆตอนนี้บริเวณที่เคยเป็นพื้นหญ้าที่ราบโล่งที่แบมแบมชอบมานั่งมีโครงกิ่งไม้แห้งที่ดูคล้ายกับรังของแองเจ...

ร่างสีขาวหยุดยืนเมื่อวิ่งออกมาได้ไม่ไกลนักใบหน้าสวยขึ้นสีแดงระเรื่อ มือเล็กยกขึ้นมากุมใบหน้า แล้วลูบไปตามเนื้อตัวราวกับจะสัมผัสความรู้สึกที่ยังหลงเหลือเพียงแค่มีใครบางคนสัมผัสปีกเขาอย่างที่ไม่เคยมีใครทำมาก่อน ก็สร้างความรู้สึกแปลกใหม่ในใจขึ้นมากมาย ~ ~ แจ็คสัน!! แจ็คสัน!! แจ็คสัน!! แจ็คสัน!! แจ...

(ภาพด้านหลัง) ชายหนุ่มในชุดสูทยืนมองชายหนุ่มที่นั่งอยู่บนพื้น ท่ามกลางข้าวของกระจัดกระจายเสียงชายหนุ่ม จากด้านหลัง: อาาา เละไปหมดเลยแฮะ (ชายหนุ่มในชุดสูทอีกคนเดินมา มือกุมหัว) เหนื่อยหน่อยนะครับ คุณสตีฟ สตีฟ: (หันหน้ามาทางชายอีกคน) อา เหนื่อยหน่อยนะ โทษที พอดีใจร้อนไปหน่อย (พูดด้วยน้ำเสียงสบายๆ) (กล...

สถานที่: ภายในเมืองชิคาโก้ (ภาพมุมกว้าง) ผู้คนกำลังเดินไปอย่างเรื่อยเฉื่อยตามถนน(ภาพใกล้มาก ด้านข้าง) ฉายให้เห็นช่วงขาในกางเกงสีดำยาว กำลังก้าวไปตามถนน(ภาพตัดมาด้านหน้า) ชายหนุ่มวัย 20 กว่า ผมสีบลอนด์สั้นเต่อ ถือหอบของจนมองไม่เห็นใบหน้า (ภาพตัด มุมใกล้มาก) เห็นช่วงครึ่งล่างของใบหน้าชายหนุ่มอีกคนที่ด...

ถึงตอนนี้เราก็ได้รู้แล้วว่ากริชนั่นมีพลังวิเศษยังไง เขาเรียกมันว่าการเสียสละตัวเองเพื่อรักแท้ แต่ผมคิดว่าการฆ่าตัวตายแบบหล่อๆ น่าจะฟังดูเข้าท่ากว่า แต่ก็เอาเถอะ ผมพักฝื้นอยู่สองคืนทั้งๆ ที่ไม่จำเป็น ทุกคนดูดีใจที่ผมรอด ยกเว้นพ่อเขาที่ดูจะไม่ค่อยมีความสุขเท่าไหร่ แต่เขาก็ทำอะไรมากไม่ได้เพราะพระราชาม...

ผมไม่เห็นสีหน้าของเขาตอนนั้นหรอก แต่เดาว่ามันต้องเป็นสีหน้าที่ตลกพอดู ของเหลวสีแดงสดๆ ที่ไหลออกจากปากแผล มันช่างอบอุ่นยิ่งกว่าเตาผิงไฟในฤดูหนาว ชีวิตของผมจบลงแล้ว... "นี่แกทำอะไรลงไป!!" เสียงนังแม่มดหวีดร้อง โอ้ย ขอทีเถอะ ฉันไม่อยากได้ยินเสียงแกเป็นสิ่งสุดท้ายก่อนตายหรอกนะ "ทำไมเจ้า..." อัศวินมือสั...

เขาคงไม่คิดว่าจะต้องมาตายเพราะกริชโง่ๆ เล่มหนึ่ง กริชเล่มนั้นที่เขาเคยมอบให้ผม และบัดนี้มันเสียบคาอยู่ตรงหัวใจ อันที่จริง ต้องเรียกว่าเสียบทะลุไปเลยน่าจะถูก อา...ช่างเป็นชีวิตที่สมบูรณ์แบบจริงๆ...

เอาล่ะ เราเกือบจะมาถึงจุดจบของเรื่องแล้ว หรืออันที่จริงต้องพูดว่า จุดจบของชีวิตผมน่าจะถูกกว่า ผมว่าคุณคงไม่อยากเสียเวลาอ่านเรื่องดราม่าและการต่อสู้ไร้สาระ เพราะฉะนั้นผมจะข้ามตอนเราเดินทางเข้าเมืองที่เกือบๆ จะร้าง ทะลวงปราสาทที่ไม่มียาม และผ่านกรงขังพระราชาพระราชินีและชาวเมืองที่โดนสาปให้เป็นหมูไว้ ...

ข้าหวาดกลัวเหลือเกิน ในวินาทีนั้น ดวงตาที่สั่นไหวจ้องตรงมาที่ข้า เจ้าช่างบริสุทธิ์ เฉกเช่นดอกลิลลี่ ทว่ามุ่งมั่น และออกจะดื้อรั้น และเหนือสิ่งอื่นใด เจ้างดงาม เจ้าช่างงดงาม...มากเสียจนข้ากลัว กลัวเหลือเกิน กลัวว่าจะมีใครพรากเจ้าไปจากข้าอีก หากมันเกิดขึ้น ครั้งนี้ ข้าคงไม่สามารถทนมีชีวิตอยู่ต่อไปได...

ในช่วงเวลาที่คุณคิดว่าชีวิตคงจะไม่มีทางดิ่งเหวลงไปมากกว่านี้แล้ว พระเจ้าก็จะเล่นสนุกกับคุณต่อ "ไม่เจอกันนานนะพ่อหนูน้อย" ผมขนลุกวาบ เสียงหวานแหลมอันคุ้นเคยนั่นฉุดเอาผมขึ้นมาจากหลุม แล้วโยนผมกลับลงไปใหม่พร้อมกลบดินซ้ำ "แกต้องการอะไร" ผมถามเสียงเรียบ ไม่หวาดกลัว ไม่ตื่นตระหนก ผมไม่มีอะไรจะเสียอยู่แล...