เรื่องประหลาดอย่างหนึ่งของการมีชีวิต คือจะมีจังหวะหนึ่งที่ทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวเรากลายร่างเป็นอุปสรรคอย่างพร้อมเพรียงกัน ทั้งเรื่องชีวิต เรื่องงาน เรื่องสุขภาพ เรื่องจิตใจ เรื่องนู่นนี่ ทุกอย่างมีปัญหาขึ้นมาทันทีเป็นจังหวะมรสุมถ้าเจอเทพเจ้าที่กุมชะตาชีวิตกจะเข้าไปดึงคอเสื้อ เขย่าๆ แล้วถามว่า"ให้เข...

ปกติเป็นคนเปิดใจคุยเรื่องความรู้สึกกับคนอื่นไม่เก่งอยู่แล้วนานๆ ทีจะมีปรับทุกข์กับเพื่อนบ้างแต่หลังๆ มากนี้ไม่อยากรบกวนใครแล้วจึงไม่ได้ปรับทุกข์หรือระบายให้ใครฟังรู้สึกว่าไม่อยากเอาปัญหาไปทำให้จิตใจผู้อื่นต้องขุ่นมัวไปด้วยแม้แต่ในพื้นที่โซเชียลก็แทบไม่ได้ระบายอะไรลงไปแล้วให้มวลความคิดความรู้สึกแย่ๆ ...

หลายคนเฝ้าถามว่า "ความสุข" จริงแท้อยู่ที่ไหน ตอนเด็กๆ ฉันคิดว่า ถ้าฉันมีเพื่อนเยอะๆ แล้วจะมีความสุข ตอนเป็นวัยรุ่น ฉันคิดว่า ถ้าฉันมีแฟนสักคน แล้วจะมีความสุข เมื่อได้ทำงาน ฉันคิดว่า ถ้าฉันมีเงินเยอะๆ แล้วจะมีความสุข แต่ความเป็นจริงแล้ว ฉันไม่เคยมีเพื่อนฝูงจำนวนมาก ไม่เคยมีแฟนเลยในชีวิตนี้ และเงืน...

หลังๆ มานี้ไม่คาดหวังอะไรแล้วเหมือนปลงคิดว่าตัวเองไม่สมควรได้รับสิ่งดีๆแล้วก็ไม่กล้าฝัน ไม่กล้าหวังบางทีก็อยากได้ อยากมีนะแต่ก็คิดว่าตัวเองไม่มีคุณค่ามากพอที่จะได้รับสิ่งที่หวังกลายเป็นภาวะครึ่งๆกลางๆอยากได้แต่ก็ไม่กล้าหวัง แต่ก็ไม่ได้แข็งแกร่งพอที่จะตัดความรู้สึกอยากออกไปได้พอรู้สึกแย่ก็บอกตัวเองว่...

มีสถานที่ที่หนึ่งที่เรารักมาก เคยได้อยู่ที่นั่น แต่มีเรื่องราวเกิดขึ้น จึงไม่ได้อยู่ที่นั่นอีกแล้ว แต่ว่าเราก็ยังคิดถึงที่นั่นเสมอเคยฝันว่าสักวันจะได้กลับไป ก็พยายามหาทางและเฝ้ารอโอกาสจนเกิดเรื่องราวขึ้นอีกครั้ง หนนี้ก็ทำให้เลิกฝันไปเลยแต่กระนั้นก็ยังไม่ตัดความคิดถึง ความคิดถึงเป็นเรื่องแปลก แม้ความ...

ชอบขอโทษคนอื่นชอบคิดว่าตัวเองมีส่วนรับผิดชอบต่อเรื่องไม่ดีที่เกิดขึ้น เป็นแบบนี้บ่อยๆ และเก็บมานอยด์ตลอด บางคนมองว่าเรามีความรับผิดชอบบางคนมองว่าเรารู้จักสำนึกผิด ...ทว่าบางเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับเรา เราก็ยังคิดว่าตัวเองมีส่วนผิด วันนี้ก็มาสังเกตและคิดทบทวนว่าทำไมตัวเองจึงคิดเช่นนี้จู่ๆ ก็มีคำตอบหนึ่ง...

เคยมีความฝันต่างๆนานา แต่พอเจอเรื่องราวหนักหนาสาหัส สติกระจัดกระจาย ความฝันก็มลายสิ้นมารู้ตัวอีกทีก็พบว่าการไม่ฝัน ไม่หวัง ช่างแม่ง กลายเป็นวิถีการดำเนินชีวิตของเราเสียแล้วไม่ถึงกับปลง เรียกว่าเป็นการล้มเลิกความฝันเพื่อไม่ให้คาดหวัง พอไม่หวังก็ไม่เจ็บเกินไปนึกถึงคำของนักเขียนที่ชอบ ฮาร์ลาน โคเบน กล่...

ปกติชอบฟังเพลงเกาหลีก่อนหน้านี้ก็เอาชีวิตไปฝากไว้กับวงเกาหลีที่เพิ่งเดบิวต์วงหนึ่ง จากรายการเซอร์ไววัลรายการหนึ่ง ประมาณว่าฉันจะมีชีวิตต่อไปอย่างน้อยจนกว่าวงนี้จะหมดสัญญา (หาอะไรในตัวมาเป็นสรณะไม่ได้ก็หาจากไอดอลเกาหลีละกัน)ก็เปิดโลก ซื้ออัลบั้มจากเกาหลี (ปกติแค่ฟังสตรีมมิ่ง ไม่เคยซื้อเลย แม้จะเป็นติ...

เป็นคนที่ไม่มีความกล้าในหลายเรื่องๆ1. ไม่กล้าปฏิเสธ (อันนี้บ่อยมาก) แม้ไม่อยากทำสิ่งนี้ แต่ก็ไม่กล้าปฏิเสธไม่ทำ สุดท้ายก็ต้องทำ2. ไม่กล้ารบกวนผู้อื่นถ้าไม่เดือดร้อนจริงๆ ก็จะไม่ไหว้วานผู้อื่น หรือแม้กระทั่งบางเรื่องเป็นหน้าที่ของผู้อื่น ก็จะรับมาทำเอง3. ไม่กล้าต่อว่าผู้ที่ไม่ดีกับเราเวลาต้องสอนใครแ...

ช่วงนี้มีภาระงานเยอะ เหนื่อยกับภาระงานจนมีเวลาคิดถึงเรื่องตัวเองน้อยลงข้อดีคือมันทำให้เราไม่ฟุ้งซ่านเรื่องชีวิตของตัวเอง (แต่ก็ยังไม่ได้หมดสิ้นไปเสียทีเดียว)ข้อเสียคือมันดึงสมาธิเราไปแค่ชั่วครู่เดียว พอเสร็จสิ้นจากภาระงานเหล่านั้น ความรู้สึกแย่ๆ ก็จะกลับมาและกลับมาแบบทวีคูณ เหมือนกับที่เคยลืมๆ มันไป...

"โดดเดี่ยวท่ามกลางฝูงชน" ได้ยินคำนี้ครั้งแรกตอนเรียนวิชาวรรณกรรมวิจารณ์ตอนนั้นเข้าใจคอนเซ็ปต์ ตอนนี้เข้าถึงคอนเซ็ปต์แม้จะไม่ได้ตรงตามคอนเซ็ปต์เป๊ะๆแต่เรารู้สึกแบบนั้นบ่อยมาก มันโดดเดี่ยวแปลกๆ เวลาที่สังคมที่คุณอยู่ไม่มีคนที่มีทัศนคติ ความคิด และรสนิยมแบบเดียวกับเราคือมันก็ไมไ่ด้กระทบงานหรอก แต่มันจะ...

ไม่รู้ว่าจะเขียนอะไรไม่รู้ว่าจะเขียนแบบไหนไม่รู้ว่าจะเขียนบ่อยมากไหมไม่รู้ว่าจะเขียนยาวนานเท่าไรรูู้เพียงว่าต้องการพื้นที่ระบาย เพื่อผ่อนคลายความเหนื่อยล้า ให้มีแรงเดินหน้าจนกว่าจะถึงหมดภาระไม่อยากระบายในเฟซบุ๊ก เพราะบางเรื่องก็หนักหนาเกินกว่าจะบอกให้คนรู้จักรู้ และบางเรื่องก็ไม่เคยบอกให้ใครรู้เลยส...