'ฆ่า’ ‘ฆ่ามัน’ ‘ฆ่าเร็วเข้า!’ เสียงที่กระซิบบอกเขาให้ทำตามที่สั่ง ถ้าหากเขาไม่ทำเขาก็จะเป็นฝ่ายที่ตาย มือเขากำลังกำเข็มฉีดยาไว้แน่น แน่นอนว่ามันคงไม่ใช่เข็มช่วยชีวิตอะไรแบบนั้นแน่นอน “พี่ข้างหลัง” เสียงใครซักคนเตือนมาจากไกล เขาไม่มีเวลาแล้วเขาวิ่งเข้าชาร์ตอีกคนก่อนจะแทงเข็มเขาที่คอของอีกคาสุดแร...

พี่แทฮยอนเป็นอะไร อยู่ๆก็เกิดหลบหน้าเขาขึ้นมาไม่พูดไม่จากับเขายังไม่พอเจ้าตัวยังไม่ยอมรับโทรศัพท์เขาอีก ส่งข้อความไปก็อ่านแล้วไม่ตอบ โกรธอะไรวะ เพราะหาเวลาอื่นไปเจอไม่ได้สุดท้ายก็ดักกันที่หน้าห้องเลยแล้วกัน คิดถึงจะแย่ไม่รู้รึไง “อื้ม ไว้เจอกัน” “พี่แทฮย- ใคร” เสียงดี๊ด๊าหายไปอทนจะทันทีที่เห็...

“ไอนั่นน่ะ” “ในมือเธอนั่นแหละ” เสียงเหล็กกระทบจากกระป๋องน้ำอัดลม—ดังแก๊ก เรียกความสนใจจากคนเป็นรุ่นพี่ได้ไม่น้อย จนอดเอ่ยปากทักไม่ไดั ภาพเดิมๆที่ถูกฉายซ้อนทับกันในแต่ละวัน อย่างการที่ฝ่ามือสีขาวซีดแบบคนเหนือที่ตัดกับกระป๋องน้ำอัดลมสีแดงสด—ไม่ใช่กระป๋องแรกของวันได้เป็นอย่างดี “คาเฟอีนสูงพอๆกับก...

I just realised that labelling relationship is like taxonomy. People ask you to catagorise things because they don't know how to define organism individually. Just like relationships, every single bond people have to one another is all different. Saying this is platonic love or romantic love is, som...

ผ้าห่มที่คลุมอยู่บนหัวบ่งยอกได้เลยว่าวันนี้ทั้งวันเขาคงไม่อยากจะออกไปไหน หิมะตกหนักมาสองสามวันแล้วทำให้เขาอยากนอนอยู่ในบ้านเรื่อยๆเช่นเดียวกับที่ทุกอยู่ตอนนี้ /พี่ ผมไปหานะ/ เขาตอบรับไปก่อนจะตัดสินใจนอนอีกซักพักแล้วคงจะถเวลาเตรียมตัวกินข้าวซักทีให้ตายง่วงชะมัด “สรุปไม่มา?” รอจนนาฬิกาบอกเวลาสามทุ่...

"หิมะตกนี่หน่า” คนที่เดินผ่านเขาไปพูดขึ้น เขาทำเพียงเงยหน้ามองเจ้าละอองสีขาวดูสวยงามแต่ก็ดูอันตรายไปพร้อมๆกัน มันเป็นสัญญาณบอกให้เขาต้องเร่งฝีเท้าเพื่อที่จะไม่โดนมันทั้งหมดจนต้องป่วยเอา “เจ็บมั้ย” มือที่ใหญ่กว่าเล็กน้อยพยามยามที่จะกุมมืออีกีกวังไว้เพราะเขาไม่อยากให้โดนอากาศเย็นไปมากกว่านี้ คนที่...

ข้าพเจ้าหวังว่าจะสามารถวางหัวใจไว้ในมือของตัวเองได้ อย่างปลอดภัย เรามิอาจฝากหัวใจเราไว้ให้ใครคนอื่นดูแลแทนได้ ไม่มีใครที่จะดูแลมันได้ดีเท่าตัวเอง หัวใจตนเราสามารถมองมันอย่างปราณี ถือประครองอย่างนุ่มนวลอ่อนโยน ทะนุถนอมมันอย่างดี แล้วบอกกับหัวใจว่า เธอจงแข็งแรง เธอจงเข้มแข็ง เธอจงอย่าเจ็บปวดเลย เธอจง...

13 พฤศจิกายน 2560 จากโพสก่อนราวเกือบสองเดือนได้ที่เราได้กลับมาพบกันอีกครั้ง บางคนอาจเคยพบเจอโพสของแันมาบ้าง บางคนนี่อาจเป็นโพสแรกที่ได้เข้าเจอกัน ตลอดเวลาเกือบสองเดือนที่ผ่านมาฉันผ่านมรสุม พายุ หรือเพียงสายลมแห่งความเศร้าหมอง เย็นชา ความเจ็บปวดต่างๆนานาหลากหลายรูปแบบ บ้างทุกข์ทรมานจนแทบไม่อยากมีชี...

editชื่อเรื่องเฉยๆค่ะ "เอาสีไหนดีอ่ะ” หน้าจอโน๊ตบุ๊คแทนที่ด้วยผ้าผืนใหญ่เต็มหน้าจอ ซันไหวไหล่ให้เป็นเชิงว่าไม่รู้ เขาไม่ใช่พวกที่เลือกอะไรเข้ากับ ขนาดแต่งตัวเขายังให้อีกคนช่วนเลือกเลย “ไม่รู้ สีนี้มั้ง” เขาชี้มั่วๆเอาเพื่อให้อีกคนพอใจแค่นั้น ไม่รู้ว่านึกคึกอะไรว่าอยากได้ผ้าปูโต๊ะ ผ้าปูโต๊ะเนี่ยนะ...