เป็นประสบการ์ณ์ในชีวิตที่ครั้งหนึ่งไม่คิดไม่ฝันว่าจะทำให้เป็นจริงได้ในเวลานี้

ไปต่างประเทศครั้งแรก และไปคนเดียว 

ภายในวันเดียว               

                     ด้วยอายุแค่นี้และไม่เคยไปต่างประเทศมาก่อน มันเป็นสิ่งที่ท้าทายและตื่นเต้นมากๆค่ะ    

สิ่งสำคัญที่สุดในทริปนี้คงเป็นเงิน 5555 ทำให้ทุกอย่างเป็นไปได้และคงเพราะเวลา โชคชะตา บลาๆๆ                         การไปดูคอนเสิร์ตต่างประเทศแบบนี้มีไม่บ่อยมากกกกกกกกกกกก บางครั้งที่กทมยังไปลำบากเลย ขอพ่อยากมากๆ  ครั้งต่อไปให้พูดตรงๆไม่รู้จะมีอีกไหม55555 ก็เลยอยากเขียนเก็บไว้ให้อ่าน 

เพื่อระลึกถึงครั้งนึงของชีวิตอ่ะเนอะ T_T               

                    จริงๆแล้วได้เขียนบันทึกเก็บไว้แล้วแต่เก็บแค่ในโทรศัพท์และโน๊ตไลน์ ถ้าวันหนึ่ง โทรศัพท์หรือไลน์หาย ความทรงจำลายลักษณ์อักษรจะหายทันที                 

                   ก็เลยคราวนี้มาเขียนใส่บล็อค และจะได้ใส่รูปกับพิมพ์เพิ่มรายละเอียดที่นึกขึ้นได้ไปอีกด้วย  ไม่รู้ช้าไปไหม ผ่านวันคอนมาประมาณ7เดือนแล้ว หวังว่าความทรงจำจะไม่หายไปมากนะ T_T 55555



170519 170520 170521 
จาก(บ้าน) → อุบล → กทม → ญี่ปุ่น(โอซาก้า) → กทม → อุบล → (บ้าน)

#iKON_1stDOMETOURinOsaka 

คอนเสิร์ตโดมทัวร์ครัั้ั้ั้งแรกของไอค่อนทีี่ประเทศญีี่ี่ี่ปุ่น

......อยากบันทึกไว้ กลับมาอ่านตอนคิดถึง.......

                      บัตรคอน พี่มาริถ่ายส่งมาให้จากญี่ปุ่น

               เดินทางจากอำนาจเจริญมาอุบลประมาณสี่โมงเย็น ก็มาเที่ยวเซ็นทรัลก่อน มากินร้านอาหารเกาหลี จากนั้นเดินทางโดยแท็กซี่มาสนามบิน  เพื่อเดินทางจากอุบลไปกทม ไฟล์ททุ่มห้าสิบ เกือบไม่ทันนนนน มัวกินมัวเล่นเพลิน

        เกือบตกเครื่อง ยังมีอารมณ์รับน้ำโค้กมากินชิวๆ

              ถึงสนามบินสุวรรณภูมิ ไปเช็คอินก่อน ที่เคาเตอร์การบินไทย พี่พนักงานถามว่า  "ไปคนเดียวเหรอ" ตอบว่า "ค่ะ" แล้วพี่พนักงานก็มองด้วยสายตาไม่รู้สงสารหรือเอ็นดู 555555จากนั้นหาแลกเงินเยน เดินเล่นนั่งเล่นไปมาก็ไปเข้าเกทผู้โดยสารนอกประเทศ ผ่านตมง่ายๆงงๆเลย คนเยอะมาก 

                                          เช็คอินเรียบร้อยแล้ว 

 

สนามบินสุวรรณภูมิไม่ได้มาบ่อย ขอถ่ายเป็นที่ระลึก

ขอบคุณเพื่อนน้อง เยิฟๆ ทำให้แลกเงินได้ เดินหาอยู่นาน

            มาถึงจุดพีคของทริป จุดนี้แหละค่ะ...........พอเข้าเกท ดูป้ายตารางที่ประกาศบอก มันว่าไฟล์ทที่ไปญี่ปุ่น {ล่าช้า} นี่ก็คิดว่า ล่าช้า คนมาช้าหรืิอเปล่า และคนที่ช้าคือฉันหรือเปล่า?!?! ใส่เกียร์หมาวิ่ง4คูณ100ตายเป็นตายค่ะนาทีนั้น มาถึงหน้าเคาเตอร์ รีบยื่นบอร์ดดิ้งพาส พนักงานว่า "เครื่องดีเลย์ล่าช้าค่ะ" เครื่องออกประมาณตีสองคือปกติต้องออกห้าทุ่มห้าสิบ ถึงเจ็ดโมงเช้าญี่ปุ่น เลื่อนไปออกตีสองถึงประมาณเก้าโมงเช้า นี่ยืนฟังพนักงานพูดยังหอบอยู่เลยค่ะ!!!! จะบ้าตายเพราะเหนื่อยและตกใจกลัวตกเครื่องมากๆตอนนั้น ถ้าตกเครื่องจริงๆ จบกันทริปแห่งความฝัน ได้จองตั๋วกลับอุบลทั้งน้ำตาแน่555555จากนั้นก็เลยไปซื้อช็อกโกแลตปั่นกิน ชิวๆมากเวลาเหลืออีกเยอะ555555 

                     วิ่งผ่านป้ายประกาศเท่าA4 ไม่รู้ตัว   

                                baby why i'm so lonely~

       มานั่งแถวเกท เล่นโทรศัพท์ชาร์จแบตรอ ไปเรื่อย ทางสายการบินเขาแจกขนมสำหรับไฟล์ที่ดีเลย์ ก็ไปเอามากิน กินไม่หมดอีก555555 พอถึงเวลาใกล้ตีสองล่ะ ได้ขึ้นเครื่องแล้ววววว ได้นั่งขอบข้างลุงคนญี่ปุ่น แล้วนั่งผิดที่ จริงๆแถวถูกแต่หมายเลขผิด ไปนั่งข้างขอบซ้าย จริงๆได้นั่งขอบขวา พอผู้โดยสารตัวจริงมาถึงรู้ตัว เลยได้ขนของเปลี่ยนที่นั่งอีกด้านเลย555 ทุกอย่างก็ราบรื่นดีจนหลับ 

        

ตื่นขึ้นมาก็เช้าแล้ว พนักงานก็นำอาหารเช้ามาเสิร์ฟ ก็กินๆไป แต่ก็กินไม่หมด5555 แต่อร่อยนะ แต่มันเช้าอ่ะกินไม่หมด จอประจำที่นั่ง เพิ่งรู้ว่าดูหนังฟังเพลงได้ หาวิธีเปิดกว่าจะได้ ได้ฟังเพลงของbigbang 

                                                  น่ากินอยู่น้าา

               พอเครื่องแลนดิ้งลงสนามบินคันไซ ..............................โอซาก้าฉันมาแล้ววววว.....................
ลงจากเครื่อง เดินตามๆคนอื่นๆมา มาถึงตม. โคตรน่ากลัวมาก เป็นผู้ชายใส่แว่นก็หน้าตาโอเคนะ หนุ่มญี่ปุ่นอ่ะแหละ5555แต่หน้านิ่งไปอีก เขาดูใบตมของนี่แล้วถามว่ามากี่วัน 2day หรือ 2week ตอบไปว่า  2day เอาแล้ววทำหน้าสงสัย ก็ถามต่อ จำใจความได้ประมาณว่า people? ก็ตอบ alone มาทำอะไร doing? สักอย่างมั้ง? นี่ตอบ I want to go to concert. Kyocera Dome ถามหารายละเอียด      ดีที่ปริ้นเตรียมมาเลยยื่นให้ สุดท้ายโอเค ส่งพาสปอร์ตคืน รอดปลอดภัย กลัวฉี่จะแตกมากตอนนั้น55555 มาถึงศุลกากร เลือกเดินเข้าหาพนักงานผู้หญิง ไม่กล้าหาผู้ชาย ง่ายกว่าที่คิด ถามแค่มาคนเดียวเหรอ กระเป๋ากี่ใบ แล้วก็เดินออกมาเลย 

หาแท็กซี่ด่วนๆ มุ่งหน้าสู่โดมมมมมม มีพนักงาน วิ่งมาเปิดประตูรถให้ บริการดีมากกระหว่างทาง คนขับชวนคุย
ถามว่า "Country? "
ตอบว่า" ไทยแลนด์ "
"ไต้หวัน"
"ไทยแลนด์!!!"
"อ่า ไทยแลนด์ สวัสดีครับ!"
"เยสๆ" 5555555

แล้วมีอะไรอีกนิดหน่อย แต่จำรายละเอียดไม่ได้แล้ว

ส่งถึงโดม ค่าแท็กซี่ก็ไม่เบาเลย รูดบัตรหักไปสี่พันกว่าบาทไทย บายๆ

เดินอ้อมหาทางขึ้นโดม ระหว่างทาง มีสแตนดี้หมีครุ๊งของไอค่อน รถคอนเทนเนอร์โดมทัวร์ของไอค่อน นี่รีบวิ่งไปถ่ายรูปเลย คนยังไม่เยอะเท่าไหร่ แต่อยากถ่ายรูปคู่ลำบากมาก อยากถ่ายดีๆ ต้องพึ่งตัวเอง ไม่กล้าขอให้คนญี่ปุ่นถ่ายให้555555
                                                              ถ่ายคู่ซะหน่อย
ขึ้นมาบนโดม แดดร้อนมากคนเยอะพอดู โทรหาพี่มาริพี่ที่ไปทำความรู้จักในทวิตเตอร์เพราะพี่เขามาโดมรอบนี้เหมือนกัน(พี่มาริช่วยจองที่พัก พูดคุุุยเรื่องมาญีี่ี่ี่ี่ปุ่น รับตั๋วที่ส่งไปรษณีย์มาทางโรงแรมให้ ถ้าไม่มีพี่มาริ คงจะลำบากไปอีก ฟ้ารักพี่มาริมากๆนะคะ ฮือออออออออ ขอบคุณค่า ซารางเฮ) พี่มาริกำลังต่อแถวซื้อกู๊ดอยู่ ซึ่งแถวยาวมหาศาล เลยไม่ได้ไปต่อแถวซื้อด้วย ตั้งใจรอดีกว่า เดินเล่นถ่ายรูปไปเรื่อย เจอสุ่มข้างๆกัน ซื้อบั้มลุ้นสิทธิ์พิเศษ เดินเข้าๆออกๆ2รอบ เพราะทำไม่เป็น แปลภาษาญี่ปุ่นไม่ออก5555 จนถามเพื่อนทางทวิต มีที่ซื้อบั้มเก่าง่ายๆข้างๆกันไม่ต้องกรอกที่อยู่ญี่ปุ่น จัดไปเลย ครั้งแรก 3 บั้ม ได้มา6สติ๊กเกอร์ ตอนแรกแกะดูหมดแล้วไม่ได้สักอัน เออไม่ได้ล่ะอ่ะ แต่มาตั้งใจแกะดูใหม่ ได้นี่หว่าาาา รอบซ้อมมมม กริ๊ดดดดดดดดดด รีบไปแลกเป็นบัตรยืนยัน ถามเพื่อนให้แปลให้ใหญ่ (ขอบคุณตังที่คุยเป็นเพื่อนทางทวิตตลอดนะและช่วยแปลภาษาญี่ปุ่นให้ด้วย เลิฟๆจ้าา)

จากนั้นไปหาประตูทางเข้า ได้ยินคนเรียกชื่อ หันไปมอง เจอกลุ่มคนไทย3คน เอิร์น(รู้จักทางทวิตเป็นคนที่บอกวิธีซื้อบั้มเก่า ฮืออออขอบคุณนะคะ) อีกคนไม่รู้ชื่อและก็พี่บุ๊ง 
พี่บุ๊งก็ได้สิทธิ์เหมือนกัน เราก็ไปรอกันสองคน ไปต่อแถวแลกเป็นสติ๊กเกอร์เรียงตามหมายเลข ยืนรอร้อนแดดมาก นานพอดู คอนิกญี่ปุ่นจัดเต็มมาก สวยๆกันทั้งนั้น และมียันเด็กและผู้ใหญ่และมีผู้ชายคอสเพลย์เป็นน้องดงด้วย
แล้วจากนั้นพนักงานก็ให้เข้า นั่งรอสักพักประจำที่นั่งหมายเลข ไอค่อนก็ออกมา คอนิกยุ่นพากันยืนเต็มก็เลยยืนด้วย 

ทุกคนหล่อมากกกก แสดงสองเพลง ??? (จำไม่ได้555555)กับ welcome back แล้วก็เดินกลับไป           

เสร็จจากรอบซ้อม ออกมากับพี่บุ๊งไปหาอะไรกิน มีห้างข้างๆโดม มีร้านอาหารเยอะมาก น่ากินไปหมด อยากกินๆ แต่คนเยอะมาก โต๊ะเต็ม เดินไปมาหลายรอบ ไม่ได้นั่งสักที เลยซื้อเคเอฟซีมากิน ก็เดินกลับโดมกับพี่บุ๊ง ก็ขอตัวไปหาพี่มาริก่อน จะไปเอาของหน้าคอนที่ซื้อด้วย ก็เดินแยกออกมา 

    มีเพื่อนถ่ายให้แล้ว ฮืออออ  ขอบคุณพี่บุ๊งมากๆค่ะ

               มาถึงที่นัด พี่มาริยังไม่มาก็เลยไปซื้อซีดีลุ้นอีกรอบละกัน คราวนี้ซื้อ4บั้ม ได้สติ๊กเกอร์มา8 แกะไปเรื่อยๆไม่ได้สักทีจนจะท้อล่ะ มาถึงอันสุดท้ายได้ตัวบี ไฮทัชชชช กริ๊ดดดดดดดดด ดีใจมากก บุญที่ทำมาส่งผลวันนี้นี่เอง ฮืออออออออออ แต่ต้องรอหลังเลิกคอน โอเคได้! 

                               ไฮทัช แปะๆๆๆ อาริกาโตะทุกๆสิ่งทุกๆอย่าง

จากนั้นเจอพี่มาริ ก็พาพี่มาริมานั่งกับพวกพี่บุ๊งเอิร์น นั่งสักพักก็แยกกัน พี่มาริพาไปหาพี่เฟิร์นที่ร้านแมคในห้าง สักพักก็พากันมาโดม ใกล้เวลาก็ไปเข้าโดม มากับพี่มาริ แล้วแยกกันไปโซนของตัวเอง

แต่นี่ปวดฉี่อยากเข้าห้องน้ำ เลยมาต่อแถวเข้าห้องน้ำก่อน แถวยาวมาก สุดท้ายก็ได้เข้า 
เข้ามาในโดม โซนอารีน่าW ไม่ได้แถวตามที่คิดที่อยากได้เลย (เพิ่งมารู้ในเว็บใช้อ้างอิง แต่ความจริงก็รู้วันคอนมั้งนะ555555)  แต่ทำไงได้ก็ใกล้อยู่ แต่ถือว่าขอบอ่ะ ก็เลยชาร์จแบตไว้ในกระเป๋าเลย ไม่กล้าหยิบมาถ่าย กลัวโดดลากออก จะร้องไห้เลยนะ555555

ตื่นเต้นมากกกกกกกกกกกกกกก

มีคอนิกยุ่นสามสี่คนเมนฮันบินถืิอพัดฮันบินถือคอนแบทพร้อม สงสัยมาด้วยกัน พวกเขาไปยืนเกาะขอบเลย ทำให้เราได้เข้าใกล้กว่าตำแหน่งเก้าอี้ อาริกาโตะมากค่ะ ก็ขยับไปเลย คอนิกยุ่นอีกข้างก็ขยับตามๆกันมา


เพลงแรกก็ blingbling เลย ได้ดูเอ็มวีด้วย สุดยอดมากกกกกกกกกกกกกก
.......สนุกมากกกก เหนื่อย ปวดเอวปวดขา ตอนvtr คอนิกยุ่นถึงได้พากันมานั่งพักให้หายเหนื่อย ไอค่อนออกมาแสดงก็พากันไปยืนใหม่อีกรอบ ........ แหกปากร้องออกเสียงเลย มั่วบ้างไม่มั่วบ้างมั้ง5555  ไม่เป็นไร ไม่มีใครรู้จักอยู่แล้ว ตอนมีโมเม้นดบบ ก็กริ๊ดออกมาร้องออกมาคนเดียว ชุ้นหวีดคนเดียวได้!!ตอนฮันบินแสดงเพลง BE I ได้โซโล่แดนซ์เต้นน่ารัก นี่ร้องงึกกกกออมาเลยยน่ารักอ่ะฮันบินนน

   เห็นโมเม้นดบบแล้วคิดถึงน้องเนียร์มากๆเลยยย ขอบคุณที่คุยเป็นเพื่อนตลอดทริป หวังว่าในอนาคตเราจะได้ดูคอนด้วยกันนะ รักกกกก ฮันบินเมียคิมบับ~

                                              เดินออกมาแล้ว

คอนจบ เดินออกมาเลย มาเข้าห้องน้ำก่อน ปวดฉี่ เสร็จก็ไปประตู6 มาสิทธิ์ไฮทัช ยืนต่อแถวตามหมายเลขรอสักพัก พนักงานก็พาแถวเดินไปข้างล่างโดมเลย มีห้องเตรียมรอไว้ ตรงข้ามถนน แฟนอยู่กันเต็ม พอเข้ามาด้านใน มีฉากกั้นไว้ให้ไอค่อนอยู่ 

                                              ยืนรอฮับบบ

ระหว่างยืนรอ คอนิกยุ่นให้ยืมโลชั่นทามือ ทาก็ทาค่ะเพื่อความหอม55555 และมีเด็กตัวเล็กด้วย คอนิกยุ่นก็มองเพราะน้องตัวเล็ก รอสักพัก เห็นหัวไอค่อนเดินออกมาแล้ววววว
ก็เลยไฮทัชกันเลย 
เดินไปเรื่อยๆ ตามหลังคนอื่นๆน้องดง ยุน ชนู เน่ ฮันบิน พี่จิน บ๊อบ  เรียงตามนี้
เดินไปเห็นครั้งแรกหน้าน้องดง ;-; ฮืออออ มองตามองหน้ายิ้มม รีบจับมือ จับขอบมือ ขยับๆเขย่าเบาๆ
ต่อมา ยุน มองตามองหน้ายิ้มมม จับขอบมือ ขยับๆเขย่าเบาๆ
ต่อมา ชนู รู้สึกมองหน้าน้อง น้องสูง ยิ้มมม จับขอบมือ ขยับๆเขย่าเบาๆสามคนแรก ยังพูดไม่ออกตื่นเต้นนน นี่ยิ้มๆเฉยเขินเว้ยยย
ต่อมา เน่! เห็นล่ะ เน่ยิ้มกระแทกใจมากกก แบบปากหลุดออกเสียงเรียกชื่อเลย เน่~~~~~ หล่อมากกกกกกก น่ารักอ่ะ จับมือเขย่าๆ เหมือนน้องยิ้มตาม  มีปฎิกิริยา! เน่ยิ้มกว่าเดิมอ่ะ!! หัวเราะด้วย เพราะนี่ใช่ไหม?!ไม่รู้ขอเข้าข้างตัวเองขอมโนให้ตัวเองมีความสุขนิดๆไว้ก่อน5555 เหมือนโดนแอคแทคเต็ม หล่อมากกกกก ติดตาติดใจ ตรึงตาตรึงใจ ต่อมาฮันบิน เหมือนน้องยกมือข้างนึง? หันข้างเล็กน้อยมั้ง? เท้าสะเอว หรือยืนมือเฉยๆ(ไม่แน่ใจลืมเพราะตื่นเต้นน)แต่คงใช่ เลยเอามือสองข้างตัวเองจับมือข้างเดียวของน้องเขย่าๆ เรียกฮันบินนนนนนน น้องก็ดูยิ้มๆมีปฎิกิริยาหน่อยนะ 
ต่อมาพี่จินหล่อออออ คงจับมือ จับขอบมือ ขยับๆเขย่าเบาๆ มองหน้า 
มาคนสุดท้าย บ๊อบ! จับมือสองข้างแล้วเรียกบ๊อบบบบ จับมือเขย่าๆ บ๊อบก็ยิ้มๆหือๆประสาบ๊อบ แล้วก็เดินออกมาฟินมาก บรรยายที่ใช่คือมีความสุขจนจะร้องไห้เลยค่ะ 

จากนั้นเดินหาแท็กซี่มาสนบเลย ระหว่างนั้นผ่านจุดที่ครั้งแรกเจอสแตนดี้หมีครุ๊งของไอค่อน รถคอนเทนเนอร์โดมทัวร์ของไอค่อนก็เลยไปถ่ายรูปอีกรอบทิ้งท้ายสักหน่อย เดินๆหา เจอแท็กซี่จอดเรียงกันเลย เดินเข้าไปหาบอกว่าไปสนามบินคันไซก็ขึ้นรถโอเคด้วยดี           

                                          GOOD BYEEEEE                 

              

มาถึงสนามบินเข้าห้องน้ำเปลี่ยนกางเกง ซื้อโค้กป๋องตู้กดของญี่ปุ่นมากิน จัดกระเป๋าดีๆไปเช็คอินเจอคนไทยบ้างแล้ว เอากระเป๋าโหลด เพราะหนักมาก ก็ไปหาทางเข้าเกทเลย ซื้อของฝากน้อง ฝากพี่สาว ฝากเพื่อน นั่งรถเคลื่ิอนที่มาสถานที่ขึ้นเครื่อง ซื้อของฝากเพิ่มอีก อยากลองเดินดู เดินมาเรื่อยๆ เจอทีวีมีข่าวปิงปองพอดี!!! มิอุจัง รู้สึกโชคดีจังเจอข่าวปิงปอง5555 นั่งถ่ายคลิปนั่งดูสักพักก็กลับมาขึ้นเครื่องเลย

           มิอุจัง ตื่นเต้นเหมือนเจอตัวจริง555555

เครื่องออกตามเวลา เป็นที่นั่งสามแถวกับพี่ผู้ชายพี่เขาก็ไปนั่งติดหน้าต่าง เราก็นั่งติดทางเดิน ที่นั่งตรงกลางว่าง ก็สบายๆไม่เบียด แล้วสั่งข้าวเขียวหวานมากิน หิววว กินเสร็จ หลับ รู้สึกตัวบ้างบางครั้ง ตื่นมาก็จะถึงแล้ว เตรียมตัวลงเครื่อง สวัสดีไทยแลนด์ ชุ้นกลับมาแล้วววว จากไปไม่เกิน24ชั่วโมง5555555

พอลงจากเครื่อง เดินมาเรื่อยๆมาเรียกว่าเช็คอินอีกป่ะ? ยื่นพาสปอร์ตไปเอากระเป๋าจากนั้นหาทางไปที่ที่เช็คอินกลับอุบล เจอแล้วก็หาร้านซื้อกระเป๋าต่อเพราะอยากแบ่งของใส่ กระเป๋าเป้ใบเดียวหนักมาก ซื้อกระเป๋าเสร็จก็ไปเช็คอินโหลดกระเป๋าไว้ เข้าเกทเลย เข้าข้างใน เงินเหลืออยู่แต่ไม่รู้จะซื้ออะไรดี นั่งรอเล่นโทรศัพท์ไปเรื่อย ถึงเวลาก็ไปขึ้นเครื่อง เครื่องออกปกติ

ใกล้ถึงอุบล อยู่ๆก็ปวดหูข้างขวามากกเพิ่งเป็นครั้งแรกเลย T_T ถึงอุบลลงจากเครื่องอาการก็โอเคขึ้น เกือบตาย T_T ตอนไปเอากระเป๋าที่โหลด สกปรกมากเปื้อนฝุ่นจะไม่โหลดกระเป๋ากลับอุบลอีกแล้วววว จากนั้นหาแท็กซี่ไปโรงแรม
ถึงโรงแรม นอนนิดหน่อยแต่ไม่หลับก็จัดของจัดกระเป๋า แล้วมากินข้าวอาหารเกาหลีที่เซ็นทรัลอีก กินเสร็จ ส่งของฝากทางไปรษณีย์ให้น้องเนียร์กับน้อง ซื้อสตาร์บัคส์กิน
หาแท็กซี่มาส่งที่บขส
ถึงขนส่ง ขึ้นรถตู้กลับอำนาจอย่างปลอดภัย จอดลงหน้า7/11ตรงวัดสำราญพ่อมารับ ถึงบ้านอย่างปลอดภัย ขึ้นห้องนอน นั่งจัดของ
จบทริป.............

ของไปของกลับ ทริปคอนโอซาก้า

      พิมพ์เสร็จ นั่งคิดถึงช่วงเวลาที่ไปน้ำตาจะไหล มาดูถึงญี่ปุ่น มาต่างประเทศครั้งแรก   

หวังว่าในอนาคตจะได้ไปอีก ขอให้ได้ไปแบบสบายๆไม่ต้องรีบกลับบ้างนะ

บอกตัวเองในอนาคต!!!555555555     

ใครได้ลองอ่าน(จะมีไหม?>_<)ก็ขอบคุณมากนะคะที่อ่านจนจบ ยาวไหมม อ่านเพลินๆเนอะ5555        อ่านไม่รู้เรื่องก็ขออภัย พิมพ์ไม่ค่อยเก่ง            

 สุดท้ายนี้ รักไอค่อนที่สุดดดดดดดดดดดดดดดด❤❤❤❤❤❤❤

************

มีข่าวร้าย ขอบ่นในนี้
รูปทั้งหมดที่ถ่ายตอนไปโอซาก้า หายหมดเลยยยยย ฮือออออ คอมพังต้องเอาไปซ่อมเลยได้ลงโปรแกรมใหม่ ข้อมูลเก่าหายหมดเลย พวกรูปติ่งต่างๆจะเหลือเหรอคะ ฮือออออออ ยังรู้สึกโชคดีนิดๆที่โพสรูปในทู้นี้ เฮ้อออออ เศร้าาาา แต่ทำไงได้ละเนาะ บ่นแค่นี้ ไปละ