29 January 2020 ทำไมถึงไปบอสตัน? เราตัดสินใจแลกเอาไฟล์ทนิวยอร์ก ซึ่งเป็นไฟล์ทสุดท้ายในการทำงานเป็นลูกเรือ Economy เปลี่ยนมาเป็นบอสตันแทนด้วยเหตุผลสองประการด้วยกันค่ะ นั่นก็คือ ประการแรก ในปีนี้ เรามีข้อตั้งใจเป็นปณิธานในการใช้ชีวิตอยู่ทั้งหมด 27 ข้อที่อยากจะทำให้ครบในช่วงวัย 27 ปี ซึ่งหนึ่งใ...

ด้วยจิตใจแรงกล้าที่จะต้องไปเยือนสถานที่ซึ่งได้ชื่อว่าเป็น “ห้องสมุดแฮรี่ พอตเตอร์” แล้ว เราจึงมาโผล่กันที่สถานีมหาวิทยาลัยวอชิงตันค่ะ เมื่อออกมาจากสถานีรถไฟ เราก็เดินรี่ไปทางสนามกีฬาขนาดใหญ่ยักษ์ทันที (ด้วยสัญชาตญาณมันบอก ว่าเมื่อเราเจอสนามกีฬา เราก็จะเจอตัวมหาลัย แล้วเราก็จะพบห้องสมุด!) ตรงประตูทาง...

“เอ๊ะ เรามากันถูกที่หรือเปล่า นี่ใช่สถานีรถไฟแน่เรอะ” งงค่ะ งงหนักมาก เพราะสถานีรถไฟที่เราซื้อตั๋วลงมายืนรออยู่ตอนนี้นั้น มองยังไงๆ มันก็ไม่ใช่ที่ๆรถไฟจะมาวิ่งอยู่ดี อย่างแรกคือเราอยู่ในอุโมงค์ใต้ดินที่มีภาพน่าจะแนวๆป๊อปอาร์ทสกรีนลงบนแผ่นกระเบื้องเรียงกันขนาดใหญ่และยาวมาก มีทั้งฝั่งที่ฝันยืนอยู่ และ...

ฝันเป็นคนที่หลงรักเสียงดนตรีมากๆคนหนึ่ง คือต่อให้มีงานเยอะแยะมากมายขนาดไหน ฝันก็จะมีเวลาให้กับดนตรีเสมอ ซึ่งในที่นี้ ฝันไม่ได้หมายความว่า มีเวลาฟังดนตรี MP3 จากเครื่องเล่น แต่หมายถึงลงมือเล่นด้วยตัวเองเลย ฝันเล่นไวโอลินค่ะ แม้จะไม่ได้เล่นได้เก่งกาจอะไรขนาดนั้นก็ตามที เพลงแนวที่ฝันชอบที่สุดคือเพลงบรร...

หลังจากโบกมือลาเพื่อนและกอดลาแม่ด้วยความเศร้าเกินเหตุที่สนามบินซึ่งสถานการณ์ดูเหมือนเราจะจากไปสัก5ปีทั้ง ๆที่ไปแค่4เดือนเราว่าแม่อาจจะแค่เล่นใหญ่ไปหรือกลัวเราจะไม่คืนเงินค่าโครงการที่สัญญาว่าจะคืนก็ไม่รู้นี่เป็นการขึ้นเครื่องลำใหญ่ข้ามประเทศแบบนี้ครั้งแรกของเราตื่นเต้นเล็ก ๆกับนวัตกรรมการปรับคว...

สนามบินสุวรรณภูมิ, กรุงเทพมหานคร, ประเทศไทย การเรียนจบน่าจะเป็นทางแยกใหญ่ในชีวิตของใครหลายๆคนและมันก็เป็นแยกใหญ่ที่มีทางเลี้ยวเยอะแยะเต็มไปหมดและกับบางคนมันเป็นทางแยกวัดใจที่ไม่มีสัญญาณไฟจราจร เราก็เป็นหนึ่งในนั้นการเรียนจบสำหรับเรามันเหมือนเดินข้ามห้าแยกลาดพร้าวตอนสัญญาณไฟจราจรเสียแม้รู้ว่าชอบ...

เราเดินข้ามถนนไปยังฝั่งของตลาดไพค์เพลส ร้านค้าแผงลอยกลางแจ้งตั้งท้าแดดอยู่เต็มไปหมด แต่แสงแดดเองก็คงจะไม่ส่องประกายเท่าข้าวของมากมายที่วางขายอยู่ที่นี่ ฝันบอกได้แค่ว่านี่มันสวรรค์ของคนที่ชอบความสร้างสรรค์แท้ๆ งานแทบจะทุกชิ้นเป็นงานแฮนด์เมดที่ทำอย่างบรรจงกลายเป็นสินค้าที่มีเอกลักษณ์ เป็นงานที่แสดงควา...

สวัสดีค่ะ เราไม่ได้กลับมาลงรายละเอียดต่างๆ ที่บล็อคนี้อีกแล้วนะคะ เพราะว่าเราเขียนลงบนเว็บเราเป็นหลักที่ www.askmie-dyshamasixth.com (ที่นี่) แทนแล้วค่ะ เนื่องจากประมาณปีกว่าๆ ก่อนหน้า เราพยายามจะอัพบล็อคทั้งเนื้อและภาพบน minimore แล้ว แต่ไม่สามารถอัพอะไรได้เลย เราจึงต้องตัดใจและไปทำเว็บเองค่ะ แต่เ...

นี่ก็บ่ายโมงกว่าแล้ว เราจึงเดินเตร็ดเตร่ไปเรื่อยๆ กะว่าจะหาอะไรลงกระเพาะน้อยๆที่อ้อนวอนร้องขอชีวิตเสียงดังของพวกเรา เพราะกองทัพต้องเดินด้วยท้อง และเรายังมีหนทางอีกยาวไกลที่จะต้องพิชิต ไหนๆก็มาเมืองนอกแล้ว ฝันก็อยากจะลิ้มลองอาหารประจำชาติเขาดูบ้าง ...นั่นสินะ คาดหวังอะไรอยู่ มันก็คงไม่พ้นฟาสต์ฟู้ดกับ...

หลังจากปีที่แล้วไปสวิส ปีนี้ก็กลับมาโซนอเมริกาอีกครั้งเรื่องเริ่มจากต้นปีเราชวนพี่ที่ทำงานไปเดินเขาที่อาร์เจนติน่าช่วงที่อยากไปคือธันวา แต่พอดูช่วงที่ทุกคนไปได้ ดันกลายเป็นกรกฏาแล้วเดือนเจ็ดมันหนาวไง สุดท้ายเลยกลายเป็นแคนาดา-อเมริกาเหมือนเดิมแต่ว่าเราโอเคนะ ถึงจะเป็นที่ที่เคยไปแล้วก็ตามเพราะว่ามันสว...

ร้านสตาร์บัคส์แห่งแรกนั้น เล็กกว่าที่ฝันคิดเอาไว้มากเลยค่ะ หากเพื่อนไม่ชี้ให้ฝันเห็นว่าเรามาถึงแล้ว ฝันคงเดินผ่านไปเป็นที่เรียบร้อยแล้วด้วยซ้ำ การตกแต่งร้านไม่ได้มีอะไรพิเศษมากมายขนาดนั้น สีจะเป็นโทนน้ำตาลๆ ออกโบราณๆหน่อย แต่เชื่อไหมคะ ว่ามันมีพลังดึงดูดอย่างน่าประหลาด โดยเฉพาะคุณนางเงือกสองหางสีน้ำ...

ตอนนี้เราอยู่ที่ Birmingham ได้สามเดือนแล้ว เราเริ่มรู้จักออแพร์คนอื่นเพิ่มขึ้นและก็รวมตัวกันเป็นแก้งค์ที่ Hang out ด้วยกันบ่อยๆ :) จากแต่ก่อนที่มีแค่เรากับ Daniela ตอนนี้มีสองสาวจากประเทศ Columbia มาเพิ่ม เราเลยกลายเป็นเอเชียคนเดียวที่พูดภาษาสเปนไม่ได้ ฮ่าๆ (บางทีมันคุยกันที่สามคนอีนี่ก็งงๆ จนพ...

เมื่อคณะน้อยๆของเราเดินทางมาถึงสถานีเวสท์เลค (Westlake Station) เป็นที่เรียบร้อยแล้ว สิ่งแรกที่พวกเราลงความเห็นตรงกันว่าคือสิ่งที่สำคัญที่สุดของเรา ณ ตอนนี้คือ ... ห้องน้ำค่ะ การเดินทางอันยาวนานบนเครื่องบิน และคิวยาวอันไม่มีที่สิ้นสุดตรงด่านตรวจคนเข้าเมืองทำให้เราเหนื่อยและอึดอัด เวลานี้แหละค่ะ เราจ...

“หน้าชา” คือความรู้สึกแรกที่ฝันได้รับ หลังจากก้าวออกมาจากสนามบิน Seattle–Tacoma International Airport หน้าชาในที่นี้ไม่ได้หมายความว่าฝันถูกตม.ต่อว่า หรือเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยไล่ตะเพิดแต่อย่างใด แต่มันคือสภาพอากาศที่คนเมืองร้อนอย่างเราไม่ได้สัมผัสบ่อยๆในชีวิตประจำวัน คนเอเชียหน้าแห้งกร้านกรำแดด...

ตามกฎของโครงการเราจะได้หยุด เสาร์-อาทิตย์ ติดกัน 1 ครั้งต่อ 1 เดือน (ซึ่งบางคนหยุดทุกเสาร์อาทิตย์ แต่เราทำงานทุกเสาร์อาทิตย์เลยมีแค่ weekend off 1 ครั้ง/เดือน) เพราะฉะนั้นเดือนนี้เป็นโอกาสของเราที่จะได้เที่ยวสักทีว้อยยยยยยยยยย!! :D คนต้นคิดทริปนี้คือ Daniela คู่หูคู่ซี้ชวนตี้ ชวนแดก ชวนเที่ยว ช...