“เอ๊ะ เรามากันถูกที่หรือเปล่า นี่ใช่สถานีรถไฟแน่เรอะ”
งงค่ะ งงหนักมาก เพราะสถานีรถไฟที่เราซื้อตั๋วลงมายืนรออยู่ตอนนี้นั้น มองยังไงๆ มันก็ไม่ใช่ที่ๆรถไฟจะมาวิ่งอยู่ดี อย่างแรกคือเราอยู่ในอุโมงค์ใต้ดินที่มีภาพน่าจะแนวๆป๊อปอาร์ทสกรีนลงบนแผ่นกระเบื้องเรียงกันขนาดใหญ่และยาวมาก มีทั้งฝั่งที่ฝันยืนอยู่ และฝั่งตรงข้ามเลย อย่างที่สองคือไม่เห็นมีรางรถไฟอย่างบ้านเรา มันเป็นแค่ถนนคอนกรีตธรรมดาด้วยซ้ำ และข้อสุดท้ายที่น่าตกใจที่สุดคือ ทำไมถึงมีรถประจำทางมาจอดแวะรับคนเรื่องๆเลยล่ะ มาผิดที่แล้ว รถราจะมาวิ่งที่เดียวกับรถไฟได้ยังไง!
หลังจากที่เราตกลงจะรอดูไปอีกซักพัก รถไฟเราก็เคลื่อนขบวนเข้ามาจริงๆค่ะ คุณพระ มันจะเก๋เกินไปแล้ว ฝันไม่นึกว่าโลกของเราจะมาถึงจุดนี้ จุดที่ถนนเป็นเส้นทางให้ยานพานะต่างชนิดกันมาร่วมสัญจรไปด้วยกันได้อย่างลงตัว มีเพียงรางเล็กๆคอยควบคุมเส้นทางของรถไฟเท่านั้น
เราขึ้นรถไฟกันเพื่อไปต่อยังสถานีมหาวิทยาลัยวอชิงตัน (University of Washington Station) จะว่าไป วันนี้ฝันก็ได้เจออะไรใหม่ๆมามากมายทีเดียว ถือว่าได้เป็นการเปิดหูเปิดตาเด็กที่ไม่เคยไปไหนคนนี้ดีเหมือนกัน ว่าแต่ว่า ตั้งแต่ฝันขึ้นรถไฟมานี่ ไม่เคยมีเจ้าหน้าที่มาเช็คตั๋วเลยนี่นา หรือว่าจะเป็นการสุ่มตรวจ มันก็ไม่ใช่อีก เพราะไม่เคยเห็นใครในโบกี้โดนเรียกเช็คเลยทั้งขามาและขาไป ตอนเดินเข้ามาในสถานีก็ไม่ได้มีประตูพิเศษอะไรให้เดินผ่านแล้วสแกน ตู้ขายตั๋วก็แค่ตั้งเด่อยู่ตรงปากทางเข้าสถานีก็เท่านั้น
หลังจากทบทวนความทรงจำอย่างถี่ถ้วนแล้วว่าเราไม่ได้พลาดขั้นตอนใดไปใช่ไหม ฝันค้นพบว่า ใช่ค่ะ ตั๋วไม่ได้มีความจำเป็นต่อการขึ้นรถไฟเลยแม้แต่น้อย พูดง่ายๆก็คือเดินไปใช่บริการรถไฟได้สบายๆเลยไม่ว่าจะมีตั๋วหรือไม่ก็ตาม แต่เรื่องที่น่าแปลกคือ ทุกครั้งที่ฝันซื้อตั๋วที่ตู้อัตโนมัติ ฝันต้องต่อแถวรอค่ะ เพราะจะมีผู้โดยสารคนอื่นๆยืนซื้อกันอยู่ตั้งแต่เด็กที่มากับผู้ปกครองจนกระทั่งวัยกลางคน ทั้งๆที่รู้ว่าแอบลักไก่ได้ ก็ไม่ทำ ทั้งๆที่รู้ว่าจะประหยัดค่าเดินทางไปได้อีกมาก ก็ไมทำ ทั้งๆที่รู้อยู่เต็มอก แต่ก็ยังจ่ายเงิน คนที่นี่เค้าเลี้ยงดูลูกหลานแบบไหนกัน
สำหรับบางพื้นที่ ประชาชนจะถือโอกาสเอาเปรียบคนอื่นให้ได้มากที่สุดแม้จะมีการประกาศบังคับใช้กฎหมาย ด้วยความคิดที่ว่าถ้าเราไม่เอาเปรียบเขาก่อน เราก็จะเป็นฝ่ายถูกเอาเปรียบ แต่ในขณะเดียวกัน ประชาชนบางที่ก็เลือกที่จะซื่อสัตย์แม้จะไม่มีข้อบังคับที่เป็นรูปธรรม ซึ่งตั๋วในมือฝันนี่เป็นข้อยืนยันได้ดีและชัดเจนมากทีเดียว มันย้ำเตือนเราว่า เราจ่ายเงินครบถ้วนสำหรับเป้าหมายที่ต้องการไปแล้ว นอกเหนือจากนั้น เรายังปฏิบัติตนครบถ้วนต่อการเป็นบุคลากรที่ดีของโลกเช่นกัน
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in