เกมประจำบ้านของเราพวกเราเล่นกันมาได้ประมาณสองสามปีได้แล้วมั้ง -เอาที่จำได้แบบแม่นๆนะตอนนั้นพวกเรายังไม่มีชื่อเกมกัน แต่ตอนนี้เราว่าเราคิดได้แล้วว่าจะให้เกมประจำบ้านเราชื่ออะไร เกมประสาทแดก-อาจจะใช้คำที่ดูหยาบไปหน่อยแต่ชื่อนี้น่าจะเหมาะสุดแล้ว กติกาง่ายๆ -แค่พวกเราจะทำตัวประสาทแดกใส่กัน ทนไปเลยเรื่อย...

วันนี้ฉันได้เจอกับปีศาจตนหนึ่ง มันกลับมาหาฉันอีกแล้วในรอบหลายเดือน หลายคนอาจพอได้ยินคำเล่าลือกันมาตั้งแต่ยังเด็กว่า ปีศาจมีตัวสีดำทะมึนแฝงกายอยู่ในเงามืดของบ้าน บ้างก็ว่ามันมีดวงตาสีแดงราวกับไฟนรก บ้างก็ว่ามันมีเขี้ยวแหลมคมไว้กัดฉีดร่างของมนุษย์ผู้โชคร้าย และอื่น ๆ อีกมากมายที่ฉันไม่ได้ยกตัวอย่...

ในใจลึกๆเรากำลังยอมรับว่า เราอิจฉาเขา รู้ว่ามันไม่ดีพยายามแล้วพยายามจะไม่รู้สึก แต่ทำไม่ได้สมองสั่งให้ไม่ต้องอิจฉาแต่หัวใจกลับร้อนรุ่มทุกครั้งที่เขาได้อะไรที่ดีกว่าเรา เขาเป็นเด็กที่ตั้งใจเรียน เป็นเด็กขยัน เราทั้งสองคนเคยสนิทกันแต่ถึงวันที่เราทั้งสองคนทะเลาะกันทำให้เราไม่ชอบเราเอามากๆเลยและมันก็เป...

ความรู้สึกที่เลวร้ายที่สุดสำหรับฉัน คือตอนที่โลกใบนี้มันดึงทุกสิ่งทุกอย่างออกไปจากตัวฉัน ทั้งความสุข รอบยิ้ม แม้กระทั่งอำนาจในการจะตัดสินใจ หรือการกระทำตามความต้องการใดๆของตัวเอง ในโลกที่มืดมน โลกที่เต็มไปด้วยสีดำ ทุกสิ่งทุกอย่างมันดูไม่เหมาะกับตัวฉันเลยสักนิด.ฉันรู้สึกได้ถึงความพ่ายแพ้ที่ตัวฉันได้ร...

: ทำไมปิดเฟสวะ : แค่อยากปิด : แล้วทำไมลบไอจี : ลงสตอรี่บ่อย มันเปลืองแบต : นี้คงไม่คิดจะลบทวิตใช่มั้ย : คิดอยู่ว่าจะลบดีมั้ย : ทำไปเพื่ออะไรวะ ผู้ถูกถามเลือกความเงียบเป็นคำตอบให้ผู้ถาม เพื่อตัดบทการสอบสวนที่น่าเบื่อนี้ แต่จริงแล้วผู้ถูกถามกับมีคำตอบอยู่ในหัวอยู่แล้ว แต่เลือกที่จะไม่ตอบออกไป เพราะถ้...

การโตขึ้นจริงๆ มันคือความเสี่ยงสำหรับเราวันนี้นั่งคุยกับเพื่อนระหว่างไปห้างกัน เราทั้งสองคุยกันไปเรื่อยๆ จนเพื่อนทักว่าเราคุยเรื่องนี้กันอีกแล้วนะ เราเลยชะงักไปนิดนึง เราเลยตอบเออคุยเรื่องนี้กันบ่อยจังว่ะ เราเลยเงียบไป หยุดคิดว่าหัวข้อการคุยเรื่องเรียนต่อมหาลัยกลายเป็นหัวข้อธรรมดาของเราทั้งคู่ไปได้ย...

ฉันกลัวว่าวันหนึ่งมันจะไม่ใช่การเรียกร้องความสนใจ...

สุดท้ายแล้ว คนที่สำคัญที่สุด อาจจะไม่มีสถานะนิยามที่แท้จริง แต่เป็นแค่ “มึง” ก็เพียงพอแล้ว...

เคยได้ยินไหม'เรียน ทำงานที่เราชอบซิ ถึงจะมีความสุข' กับ 'ถ้าเราเรียน ทำงานในสิ่งที่ชอบ จะทำให้เราไม่ชอบสิ่งนั้น'คุณเชื่อประโยคไหนมากกว่ากันตอนแรกเราเชื่อมั่นในประโยคแรกด้วยศรัทธาในสิ่งที่เรารักมาตลอด เพราะครั้งหนึ่งในวัยเด็ก เราเคยละทิ้งความฝันแสนสุขจากเส้นทางอนาคตของเรา เรายังจำความรู้สึกจุกในอก กา...

เหนื่อยน้อยครั้งที่เราจะพูดคำนี้ออกไป คำนี้กลายเป็นคำต้องห้ามสำหรับเรา เป็นคำที่เรานิยามให้มันคือการแสดงออกถึงความอ่อนแอ เหนื่อย -การแสดงออกถึงความอ่อนแอของร่างกาย คำนี้ไม่ถึงเป็นคำต้องห้ามของเรา เหนื่อย - การแสดงออกถึงความอ่อนแอของจิตใจคำนี้แหละกลายเป็นคำต้องห้ามสำหรับเรา ตัวเราเองยังนับครั้งได้รับ...

ความรู้สึกในวัยเด็กที่เราจำได้ มีทั้งเรื่องดีที่น่าจดจำ เรื่องแย่ๆ ที่บางครั้งเราก็เป็นคนทำด้วยตัวเราเอง อย่างเช่น การทะเลาะกับน้องสาวเพราะเรื่องเล็กๆ จนสุดท้ายก็โดนคุณพ่อดุ หลังจากนั้นเราก็ไม่ค่อยทะเลาะกันแล้ว ซึ่งนั่นก็ถือเป็นบทเรียนแรกๆ ที่เกิดขึ้นและให้ข้อคิดกับตัวเรา การเรียนในวัยอนุบาล ...