เสียงหอบหายใจหนักของคนสองคนประสานกัน ผมกำลังถูกมอมเมาอยู่กับซอกคอขาวตรงหน้า เช่นเดียวกับที่มือผมกำลังขย้ำสะโพกอีกคนไว้ เสียงครางฮือในลำคอเป็นเสียงที่ผมชอบเสมอ “ฮะ ฮยอนบิน” คนที่นั่งบนเคาท์เตอร์พูดขัดจังหวะผมขึ้น หอบหายใจจากอารมณ์วาบหวิว “ครับพี่แทฮยอน” “ไม่ถนัด อื้ม” ผมพยักหน้ารับทราบก่อนจะอุ้มอี...

สวัสดีนะเจ้าไดอารี่ STORY00 : New Diary ในวันที่ฝนตกจนชุ่มไปทั้งกาย หัวใจดวงน้อย ๆ นี้ก็แตกสลายพร้อมกับเม็ดฝนที่ตกกระทบลงบนพื้น ได้แต่คิดทบทวนเรื่องราวที่เกิดขึ้นโดยที่ไม่ทันจะได้คาดคิด... หยดน้ำใส ๆ มันไหลออกมาไม่หยุด ดวงตาแดงก่ำจากการกระทำนั่นทำให้เขาแทบจะเดินต่อไปไม่ไหว ทั้งอารมณ์ ความรู้สึกต่าง ๆ ที่กำลั...

สติเขาติดตัวอยู่ครึ่งหนึ่งเพราะยังไม่ตื่นจากการหลับ ตอนที่รู้สึกเหมือนมีอะไรหนักๆ กดทับบนแผ่นหลัง อาจเป็นเพราะนิสัยขี้ระแวงที่ทำให้ตาสว่างได้ในไม่ช้าไม่นาน ไม่กี่วินาทีต่อมา เบนก็รับรู้ว่าน้ำหนักเท่ากองอิฐที่กดจนแทบปวดกระดูกคือแขนของฝาแฝดคนพี่ และนึกย้อนไปได้ว่าที่หมอนั่นมานอนเกะกะระรา...

ปฏิเสธไม่ได้ว่าช่วงนี้เบ็น คาร์เดล รู้สึกหงุดหงิดเป็นพิเศษ ถึงจะไม่มีเสียงกระแนะกระแหนมาทำให้รำคาญในตอนเช้า สารพัดข้าวของที่ประโคมเขวี้ยงใส่ให้เขาตื่นไปทำงานกลางดึก ท่าทางจองหองอวดฉลาดที่แค่เห็นก็หน่ายใจ แต่ก็เหมือนมีบางอย่างสุมในใจให้พาลโมโหทุกอย่างบนโลกอยู่ดี ทั้งที่ความจริงเมื่อไม่มีเรื่อง...

บอกไม่ได้ว่าเบน คาร์เดล เกลียดวันเกิดหรือเกลียดฝาแฝดของตัวเองมากกว่ากัน การที่เขาไม่นึกชอบแถมยังไม่อินังขังขอบกับไอ้วันบ้าบอนี่ต้นเหตุก็มาจากเบ็นนั่นล่ะ เพราะอย่างนั้นจะเรียกว่ามันเป็นเรื่องเดียวกันก็ได้ ใครจะรู้สึกดีกับสิ่งที่คอยตอกย้ำว่าเขาตามหลังหมอนั่นทุกปีกันเล่า – เฮอะ กับแค่เวลาสี่นาที ...

“บอกแล้วว่าความคิดนายมันโคตรแย่!” เบนบ่นงึม ระเบิดอารมณ์ออกมาทางน้ำเสียง ซึ่งก็ไม่ได้ทำให้คนฟังสะดุ้งสะเทือน อาจเป็นเพราะใบหน้าซีกหนึ่งของเขาแนบอยู่กับหมอน ตาข้างหนึ่งหรี่ลง ขดตัวนอนท่าทางงัวเงีย ส่งผลให้ประโยคนั้นฟังอู้อี้ หรือไม่พี่ชายฝาแฝดของเขานั้นหน้าด้านเป็นปกติ สมองของเขาทำงานอย่...

“ถ้าฉันเปลี่ยนเป็นไอ้พวกนั้น นายจะทำยังไง...” เบนชะงักมือที่กำลังโยนข้าวโยนของ แยกไม่ออกว่าประโยคนั้นถูกเปล่งออกมาด้วยความรู้สึกเช่นไร แต่ไม่คุ้นกับบางอย่างที่ถูกซ่อนไว้ภายใต้น้ำเสียง ปกติแล้วหมอนั่นมักชอบพูดล้อเล่นราวกับเห็นทุกสิ่งเป็นเรื่องตลก บางหนเขาอดคิดไม่ได้ว่าที่เบ็นยียวนกวนทุกสิ่งไป...

มันเป็นเวลาหลายปี...หลายปีทีเดียว ตั้งแต่ตอนที่ศีรษะเขาไม่เกินเอวของพ่อ เรื่อยมาจนกระทั่งในตอนที่ส่วนสูงของตนเพิ่มขึ้นอีกหลายฝ่ามือ เบ็นพยายามแก้ปัญหาด้วยความเข้าใจแบบเด็ก ลงท้ายแล้วก็ไม่ได้ความอะไร คุยด้วยก็แล้ว เล่นด้วยก็แล้ว เบนก็ยังไม่พูดกับเขาอยู่ดี กลายเป็นเขาเองที่เหมือนลงความพยายามไปกับอ...

กลิ่นที่ลอยออกมาจากห้องครัวในเช้าวันนี้ไม่ใช่กลิ่นอาหาร อย่างน้อยเบ็นก็มั่นใจเช่นนั้น ไม่มีเสียงกระทะและตะหลิว หรือแม้กระทั่งเสียงฉี่ฉ่าของเบค่อน -- เขาขยี้หัวขยี้ตา เรียกสติให้ตื่น เพื่อให้มั่นใจว่าตนไม่ได้คิดไปเองว่ามีกลิ่นแปลกประหลาดอยู่ในบ้าน จากนั้นจึงหยัดตัวขึ้น เลิกเอนตัวพิงกำแพงเงี่ย...

ทุกครั้งที่เถียงกัน เบนจะพูดว่า “นายเป็นคนเริ่มก่อน” เขารู้ดีว่าตนเองเป็นฝ่ายถูกเสมอ เรื่องเกิดตอนเบนยังอายุห้ายังไม่ถึงหกขวบดี แน่นอนล่ะว่าห่างกับเบ็นอยู่สี่นาที เขาจำเรื่องในช่วงที่อายุยังอยู่ในช่วงเลขหลักเดียวไม่ค่อยได้นัก ความรู้สึกก็จำไม่ได้ ไม่ว่าจะเคยหัวเราะหรือแผดเสียงร้องไห้จ้...

เบน คาร์เดล มั่นใจเสียยิ่งกว่ามั่นใจว่าวันนี้ทุกอย่างต้องเป็นไปตามแผน สถานการณ์ลงล็อกเข้าที่เข้าทาง ฝาแฝดสมองเมล็ดถั่วของเขาไม่เฉลียวใจเลยแม้สักนิดว่าซิมการ์ดในโทรศัพท์มือถือถูกเปลี่ยน นัดหมายถูกเลื่อนด้วยวิธีการอันแยบยล หมอนั่นจะไม่มีวันรู้เลยว่าอาทิตย์หน้าต้องเป็นฝ่ายรอเก้อ – เบนนึกอยาก...