ใช้การอ่านเป็นไดอารี่ เพราะการพานพบกันระหว่างตัวเราอันดำรงอยู่ ณ ขณะหนึ่งกับหนังสือสักเล่ม จำเป็นต้องอาศัยจังหวะเวลา ประสบการณ์ เรื่องราว และโชคอยู่ไม่น้อย หากเราเชื่อว่าเวลาเดินไปไม่มีหวนกลับ และตัวตนเราเปลี่ยนแปลงไปอยู่ตลอด ประสบการณ์และสิ่งที่ตกค้างจากการอ่านจึงเป็นความจริงอันชอบธรรมในขณะหนึ่งที่มิอาจย้อนกลับหรือสรรสร้างขึ้นมาได้ใหม่อีกครั้ง ฉะนั้น จึงอยากบันทึกไว้ ว่าเราอ่านหนังสือเล่มนั้นด้วยจังหวะชีวิตใด :)