อสูรรับใช้พูดหยอกล้อเล่นกับนายของมันอย่างไม่กลัวเกรง เซราสเลื้อยเบี่ยงลำตัวหลบฝ่ามือพิฆาตที่กำลังจะตบลงมาบนหัวมันอย่างเฉียดฉิว ถ้าขืนหลบช้ากว่านี้อีกนิดคิดว่าหัวคงลงไปทิ่มพื้น“ปากดีนัก” งูดำเอียงคอเชิดหน้าเหลือบมองเจ้านายตนเองด้วยทีท่าสบาย ๆ ไม่ยี่หระกับเหตุการณ์เมื่อสักครู่แม้แต่น้อย “แล้วคิดว่าข้...

วอลล็อคยกมือเกาะขอบรถแล้วดันร่างตนเองกระโดดขึ้นท้ายรถบรรทุก ร่างสูงค่อย ๆ เดินก้าวไปข้างหน้าเพื่อตรงไปยังเด็กทาสที่ตอนนี้ลงไปนอนดิ้นที่พื้นไม้ เขาปรายตามองเกรเทลด้วยสายตาที่อ่านไม่ออก เจ้าหนูนี่พยายามจะแอบลักลอบหลบหนีออกไปนอกเขตตลาดค้าทาสในจังหวะที่ไม่มีใครสังเกต ตัวเขาเองไม่เคยคิดไว้ใจเจ้าหนูนี้เล...

กว่าพวกเขาจะมายืนถึงจุดนี้มันไม่ใช่เรื่องง่ายเหมือนเด็กเล่นขายของ บทเรียนในวันนั้นทำให้พวกเขาต้องปรับเปลี่ยนอะไรหลาย ๆ อย่างไปมาก “ข้าไม่โทษพวกท่านหรอกข้าพอเข้าใจ คนทำธุรกิจใครจะยอมมาเสียเปรียบล่ะ” เกรเทลเอ่ยขึ้นมาหลังจากเงียบไปพักใหญ่ เธอมาจากอีกโลกจึงเข้าใจเป็นอย่างดีว่าในวงการธุรกิจเรื่องต้นทุนข...

เกรเทลพูดลอย ๆ ออกมาไม่ได้คิดอะไร เนื่องจากเวลามีไม่มากเธอจึงต้องรีบจัดการเจ้างูตัวปัญหาให้เสร็จ มิฉะนั้นเข้าทำงานที่โรงครัวสายแน่น่าประหลาดใจกว่าคืองูเหมือนเข้าใจคำพูดเธอเพราะอยู่ดี ๆ มันกลับหยุดดิ้นแล้วนอนนิ่งให้เธอเขี่ยตาข่ายออกให้ ทว่ามันพันจนเป็นปมแก้ยากเธอจึงต้องมองหากิ่งไม้อีกอันเพิ่มนอกจากขน...

เสียงเรียกชื่อเธอดังมาจากทางหน้าบ้านพักทำให้เธอต้องเดินออกไปดูว่าใครเรียก เสียงคุ้นหูนะแต่นึกไม่ออกว่าใคร ยังไงเสียงนี้ก็ไม่ใช่อีตาวอลล็อคหรอก“เฟียซเหรอ?” ปรากฏว่าเป็นชายหนุ่มร่างหนาอย่างเฟียซ จากวันแรกที่เจอกันเธอก็ไม่ได้เห็นเขาอีกเลย คราแรกคิดว่าจะได้เจอบ่อย ๆ อย่างช่วงเวลาพักกินข้าว แต่ผลลัพธ์คือ...

เกรเทลพยายามดึงร่างตนเองให้กลับมายืนให้ตรงหลังจากเสียศูนย์ไปเมื่อครู่ เธอไม่คิดว่าหมอนี่จะมายืนรอเธอตรงนี้ด้วยซ้ำ ปกติเขาจะทำธุระส่วนตัวอยู่ในบ้านหรือทำงานของตนเองสักพักก่อนออกไปคุมงานในค่ายต่อ“ข้าก็รอเจ้ามาเข้างานนั่นแหละ แต่ไม่เห็นหัวสักที” “เออ…ขอโทษด้วยขอรับ ข้าจะรีบไปแล้ว” ร่างเล็กรีบก้มขอโทษขอ...

เวลาผ่านไปเกือบ 3 อาทิตย์ที่เธอยังคงทำหน้าที่อยู่ภายในตลาดค้าทาสโมเบียสแห่งนี้ วอลล็อคทำตามที่เขาพูดทุกประการไม่สั่งงานอะไรเธอเพิ่มอีก เวลาเช้ากับเย็นช่วยโรงครัว ช่วงกลางวันดูแลบ้านของเขา จะมีก็เพียงแค่อีกฝ่ายจู้จี้เรื่องทำความสะอาดบ้านกับการซักผ้าเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่เกรเทลมองออกว่าชายหนุ่มจงใจแกล้งกัน...

ผ่านมาเกือบ 2 อาทิตย์แล้วเกรเทลยังคงทำงานตามตารางงานตนเองไม่มีขาดตกบกพร่อง เช้าเย็นไปช่วยงานครัวกับบาสเตียน ส่วนวอลล็อคเขาไม่ได้สั่งงานอะไรเธอเพิ่ม นอกจากทำความสะอาดบ้านและดูแลเฝ้าบ้านแทนเขาในเวลาที่ไม่อยู่บ้าน “ดูแลบ้านดี ๆ อย่าคิดขโมยอะไรเชียว ข้าจำได้ว่ามีอะไรในบ้านบ้าง” ร่างสูงกำชับเด็กในปกครอง ...

​หลังจากนี้ไปเกรเทลต้องแบ่งเวลาทำความสะอาดบ้านพักวอลล็อคและช่วยงานครัวทั้งเช้าและเย็น โชคดีที่เธอเป็นคนมีระเบียบวินัยเรื่องเวลาทำงาน จะมีแค่ช่วงระยะเวลาแรกเท่านั้นที่ต้องอาศัยการปรับตัวถึงจะชิน ถ้าเจ้านายเธอไม่คิดสั่งงานเพิ่มต่อจากนี้คาดว่าเธอสามารถทำทุกอย่างได้ราบรื่น ดีแค่ไหนที่เขาไม่ได้บังคับว่าเ...

เด็กสาวเริ่มเคลียร์พื้นที่ตรงห้องนั่งเล่น ทยอยเปิดหน้าต่างและประตูให้มีลมพัดผ่านเพื่อระบายอากาศให้ถ่ายเทไม่เหม็นอับ เอื้อมมือขึ้นสูงถอดเอาผ้าม่านและพื้นพรมยกไปไว้ตรงลานหลังบ้านเพื่อเตรียมซักตาก จากนั้นปัดฝุ่นตามชั้นวางของ โต๊ะ ตู้ เก้าอี้ ให้ฝุ่นลงมาที่พื้น เกรเทลเลือกที่จะค่อย ๆ กวาดพื้นตามซอกตามม...

เด็กสาวพลิกตัวหงายลุกขึ้นมานั่งบิดขี้เกียจนึกย้อนเหตุการณ์ไปก่อนหน้านี้ หลังจากที่นายหัวเขียวเอากล่องข้าวมาให้มันก็คอยกวนใจเธอเป็นพัก ๆ จนเธอขัดทำความสะอาดโซ่ที่โกดังไม่เสร็จสักทีเพราะเหม่อลอยคิดเรื่องนี้การกระทำของเขามันดูย้อนแย้งแปลกพิกลแล้วเธอต้องเอากล่องข้าวไปคืนด้วยไหม หลังจากเธอกินเสร็จก็เอาไป...

เขาหันหลังไปปิดประตูบ้านแล้วเดินตรงดิ่งไปยังโซนที่นอนฝั่งซ้ายมือ เปิดตู้เล็ก ๆ ข้างหัวเตียงหยิบเอาด้ามไม้ที่มีตุ้มอะไรสักอย่างหุ้มปลายด้ามเป็นก้อนหนาออกมาแล้วทำการฟาดไปยังบนบ่าตนเอง ตุ้บ ตุ้บ ตุ้บ โอเคมันคือไม้นวดหลังนั้นเองทีแรกเธอตกใจว่าเขาหยิบไม้มาทำอะไร ดูแล้วอีกฝ่ายคงปวดหลังมิใช่น้อยถึงได้ทุบเ...

เกรเทลเม้มปากคิดวิตกดูท่าว่าผู้ชายคนนี้จะคุยด้วยยาก การเจรจาโหดหินกว่าตอนเธอไปสัมภาษณ์งานที่บริษัทเสียอีก“ข้าไม่มีอะไรแลกแต่ข้าช่วยงานท่านได้ ปัด กวาด เช็ด ถูก ข้าทำได้หมด” ท่าทางที่ดูตั้งใจนำเสนอสรรพคุณโอ้อวดของเด็กที่น่าจะอายุน้อยกว่าทำให้เขาอยากปั่นประสาทต่ออีกนิด “แต่ข้าก็มีแม่บ้านอยู่แล้ว เจ้าจ...

เธอรู้ว่าตัวเองเสียเปรียบเป็นอย่างมาก พลังกำลังตอนนี้มีไม่เยอะเพราะไม่ได้กินอะไรเลยแม้กระทั่งน้ำ น้ำหนักจากโซ่คล้องคอยิ่งเป็นตัวถ่วงให้เธอวิ่งช้าลงกว่าเดิม และสิ่งที่เธอเพิ่งค้นพบล่าสุดคือตัวเธอมีบาดแผลที่ฝ่าเท้าตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ คงเป็นมาก่อนหน้านี้โดยไม่ทันได้สังเกต เมื่อบาดเจ็บและไร้เรี่ยวแรงย...