เธอกับฉันเปรียบเป็นสองสิ่งหากเธอเป็นดวงอาทิตย์ที่เฉิดฉายฉันผู้นี้คงเป็นทานตะวันที่รอคอยแสงอาทิตย์จากเธอ ใครต่อใครบอกว่าเธอใจร้ายเธอใจร้ายอย่างไรฉันอยากทราบใครต่อใครเตือนฉันมากมายว่าหากหลงไหลฉันจะเสียใจไม่เป็นไรความเสียใจอยู่กับฉันเสมอ แต่ไม่มีเขาฉันจะเติบโตได้อย่างไรฉันบอกใครๆแบบนั้นทานตะวันในยามก...

วันวานยังหวนกลับให้นึกถึง ว่าครั้งหนึ่งเคยหลงรักใครบางคน ใครบางคนผู้นั้นยังอยู่ในใจอยู่หรือเปล่าผู้นั้นที่เราพบเจอกันอย่างไรคงลืมเลือนเสียแล้วแต่ฉันยังคงจดจำได้ดีมองกลับมาในตอนนี้มีคำถามมากมายฉายขึ้นมาฉันผู้นี้ตกหลุกเธอได้อย่างไรกันนะทั้งที่เธอไม่เคยเคยทำอะไรสักอย่างน่าแปลกใจนักว่...

เราล้วนเคยผ่านพบผู้คนมากมาย คนบางคนอาจจะเข้ามาเพียงเพื่อพบเพียงชั่วคราว และลาจากกันไป แต่คนบางคนผ่านเพื่ออยู่ในส่วนใดส่วนหนึ่งของชีวิต ในส่วนหนึ่งของชีวิตเคยมีเธอ เธอผู้เป็นที่รัก แต่เวลาอาจจะหมุนเร็วเกินไปเสียหน่อย เราเลยต้องแยกย้ายไปอยู่ส่วนใดส่วนหนึ่งของทรงจำของกันและกัน แต่คงแย่มากกว่าที่ในชีวิต...

เราสองคนเริ่มต้นด้วยความรัก ความรักของเราดำเนินไปได้ด้วยดี พวกเราสองคนรักกัน แต่ทำไมความรักของเรา ถึงมีใครอีกคนเข้ามาเพิ่มในความสัมพันธ์ จากที่ทุกอย่างที่กำลังดี กลับกลายเป็นทุกอย่างพังทลาย มีแค่เพียงฉันที่แตกสลาย โลกของเราที่เหลือแค่เพียงฉัน ฉันกับความโดดเดี่ยว ความคาดหวังสูญสิ้น ความสัมพันธ์ที่พัง...

อนันต์ คือ ไม่มีที่สิ้นสุด นับไม่ถ้วน ตลอดไป สิ่งดีๆและมีคุณค่าผู้คนก็ต่างคาดหวังให้เป็นอนันต์ดั่งใจหวัง ไม่มีผู้ใดอยากทิ้งสิ่งที่ดีไว้กลางทาง ผู้คนต้องการความสุขเป็นอนันต์ แต่ทุกคนก็รู้ว่าความเป็นอนันต์ไม่มีอยู่จริง บางคนอาจจะได้ค้นพบความเป้นอนันต์จากที่ใดสักแห่ง ผู้คนมักบอกเสมอว่ามีค...

คนบางคนมีความต้องการที่แตกต่างกัน บางคนต้องการแค่เวลานอนให้ครบแปดชั่วโมงต่อวัน บางคนต้องการแค่ได้มีเวลาพาสัตว์เลี้ยงได้ไปเดินเล่น บางคนแค่ต้องการเวลาดูการ์ตูนโดยไม่ต้องคิดอะไร บางคนแค่ต้องการความรักจากใครสักคน แต่ไม่ใช่ทุกคนจะได้รับความรักที่ต้องการหรอกนะ เราอาจจะเคยได้ความรักจากใครสัก...

Cat on a Cold Flesh Heartเขียนโดย อนุสรณ์ ติปยานนท์สำนักพิมพ์ ระหว่างบรรทัด หนังสือเล่มบางที่อัดแน่นไปด้วยบทสนทนาชวนน่าค้นหาของชายหญิงนิรนามคู่หนึ่งที่บังเอิญได้พานพบกัน หญิงสาวเดินเข้ามานั่งลงตรงข้ามชายหนุ่มหยิบบุหรี่เมนทอลหนึ่งม้วนขึ้นมาจุดจากนั้นบทสนทนาของทั้งคู่ก็ได้เริ่มต้นขึ้นโดยมีชายหนุ่มผู้...

หนังสือที่เล่าถึงประสบการณ์ของเด็กสาวผู้หลงทาง ที่ต้องการพาตัวเองหลีกหนีออกจากชีวิตประจำวันอันแสนว่างเปล่า โดยการตัดสินใจหิ้วตุ๊กตาสุนัขตัวโปรดออกเดินทางข้ามน้ำข้ามทะเลไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนถึงอเมริกาตามทีได้วาดฝันไว้ แต่หารู้ไม่ว่าการเดินทางในครั้งนี้จะทำให้เธอต้องพบเจอกับความว่างเปล่าอีกครั้งห...

คงจะดีถ้าเรารู้อะไรล่วงหน้าหรือมีประสบการณ์บางอย่างเร็วกว่านี้เพื่อที่เราจะได้หลีกเลี่ยงสิ่งที่เกิดในชีวิตแบบไม่พึงประสงค์ เราจะได้มีสติ ระมัดระวังตัว หรือตัดสินใจได้ดีขึ้น เลือกทางเดินได้ดีขึ้น บทความนี้ได้บอก 8 สิ่งที่เราหวังว่าเราจะได้เรียนรู้เร็วกว่านี้ได้อย่างน่าสนใจและมีประเด็นค่ะ 8 สิ่งที่น่า...

เมื่อคำว่าตลอดกาลไม่มีอยู่จริง แด่ความหวังที่ยังเหลืออยู่.... อิสระนั้นมีอยู่จริงเหรอในเมื่อสุดท้ายแล้วเราล้วนยึดติดกับอะไรบางอย่าง คำว่ารักกลายเป็นคำว่าเกลียด คำขอโทษกลายเป็นคำด่าทอ เธอกวาดฉันลงพื้นราวกับเศษอาหารเหลือทิ้ง สุดท้ายแล้วจานชามที่ไม่สะอาดก็ต้องถูกชำระทิ้งไป หรืออยากจะปล่อยให้มัน...

เพิ่งกินข้าวกลางวันเสร็จไปพอดี อิ่มอร่อยพองามเสร็จแล้วก็นั่งพึ่งพุง ในขณะที่ร่างกายเพลิดเพลินกับความอิ่มหนำ อยู่ดีๆ ในใจก็มีประโยคผุดขึ้นมาว่า “เดี๋ยวก็อ้วนหรอก” อ้วน?! ประโยคนี้มาได้ไงเนี่ย⁠ ⁠ เลยมานั่งทบทวนดู ในวันนึงๆคนเรามีความคิดผุดขึ้นมามากมาย โดยมากจะเป็นแง่ลบแง่ร้ายซะด้วย อย่างเหตุการณ์นี้ แ...

เธอมีหลุม มันอยู่ในหลายๆสถานที่ทั้งบนร่างกาย และภายในจิตใจ ลึกลงไปถึงแก่นของจิตวิญญาณ เธอถูกติดตามด้วยความมืดที่บางครั้งกลายเป็นสีเทาหม่นหมอง มันคอยลอยอย่างเบาบางแต่หนักหน่วงเพื่อคอยปกคลุมเธอ เธอจึงเลือนลางในสายตา และบางครั้งผู้คนอาจมองไม่เห็นเธอ ความมืดมันคอยหลอกหลอนและคอยเกาะ-เพื่อกัดกินเธอ และม...

. ข้า...ขอร้องต่อความเจ็บปวด ให้หัวใจของข้าไม่รับรู้ถึงความร้าวราน ข้า...ขอร้องต่อความสุข ให้หัวใจของข้าได้รับมันอย่างเต็มล้น ข้า...ขอร้องต่อความหนาวเหน็บ ให้หัวใจข้าทนทานต่อความเยือกเย็น ข้า...ขอร้องต่อไฟที่แผดเผา ให้หัวใจข้าได้มอดไหม้ไร้ซึ่งความเจ็บปวดความสุขความเยือกเย็น . . ทุกคนควรค่าแก่การมีค...

ฉันถูกความเจ็บปวดกัดกิน ทั้งทางกายและจิตใจ มันก่อตัวเป็นความมืดหมองหม่น คอยห่อหุ่มจิตวิญญาณของฉันมานานแสนนาน ฉันจำวันที่มันเริ่มต้นไม่ได้ รับรู้เพียงตอนนี้ฉันบาดเจ็บ มีบาดแผล และไม่เคยหายสนิท บางความเจ็บปวดนั้นเรื้อรัง และฉันก็ดันทุรังอยู่กับมัน กัดกินมันเช่นที่มันกัดกินฉัน-----เราไม่เคยแยกจากกัน หร...

มันคงจะต้องมีสักช่วงหนึ่งของเราที่ต้องพบเจอกับคำว่า การลาจากก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันเป็นสิ่งที่เราต้องพบเจอตามวิถีของมนุษย์หรือพระเจ้าสร้างมันมาให้เราต้องพบเจอแต่หากเรามองย้อนไปในอดีตเพื่อหาสาเหตุว่าทำไมเราจึงต้องพบเจอการ ลาจาก มันก็เริ่มจาก อดัม กับ เอวา มนุษย์คู่แรกของโลกที่พระเจ้าสร้างขึ้นให้ดูแลส...