โมโม่ ผู้ชายสีเทา มาเอาเวลาของผู้ใหญ่ไป หนังสือเด็กอีก 1 เล่มที่เราชอบ คือ โมโม่ แต่งโดย มิชาเอ็ล เอ็นเด้ ชาวเยอรมัน ล่าสุดแปลโดย ชินนรงค์ เนียวกุล โมโม่ เป็นเด็กหญิงตัวน้อยๆ เร่ร่อน ไม่มีครอบครัว ไม่มีญาติ บ้านของเธอคือโรงละครร้าง ในเมืองเล็กๆ ทุกๆคนในเมืองชอบมาหาโมโม่ เด็กๆมาจะจับกลุ่มเล่นกับโ...

มีเพลงที่ฟังแล้วทำให้นึกถึงคนคนนึงไหม ?มันเป็นเพลงที่เค้าเปิดตอนที่เราสองคนอยู่ด้วยกัน เพลงบรรเลงไปตามปกติของมันเราสองคนจ้องมองกันและกัน นัยน์ตาที่มีผมฉายอยู่ในนั้นจมูกเล็ก ๆ ของเค้ากลิ่นกายที่คุ้นเคยเสียงลมหายใจของเค้าผสมกับเสียงเพลงริมฝีปากที่บอบบาง ผมรู้ซึ้งถึงคำว่า "บนโลกนี้มีแค่เราสองคน"ความสุ...

24 ธันวาคม 2559 (คงบันทึกความทรงจำ) ตื่นแต่เช้าประมาณ 8 โมงกว่า ก็อาบน้ำแต่งตัวลงมาทานอาหารเช้าก่อนพี่ เพราะต้องออกเดินทางตอน 10 โมงตรง ตอนจองที่พักที่นี่เขารวมอาหารเช้าด้วย ตอนลงมาทานข้าวไม่ได้สนใจใครทั้งนั้น มาถามๆ เรื่องเที่ยวกับพนักงานที่ตรงรีเซฟชั่น และเดินไปที่โซนกินข้าว ก็ถามลุงคนหนึ่งว่าที่น...

วันที่ 23 ธันวาคม 2559 (ไดอารี่สุดสุด) เช้านี้เราตื่นขึ้นมาตั้งแต่ตีห้ากว่า มาเตรียมความพร้อมและจะรีบไปซื้อขนมปังด้วย ก็หวังว่าร้านเขาคงเปิดและมีขนมปังร้อนๆ รอให้เรามาซื้อแล้วนะ พอหลังอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็เดินลากรองเท้าแตะไปร้านขนมปังแถวๆ ที่พัก ตอนนั้นฟ้าก็สว่างนิดนึงเพราะหกโมงเศษๆ แล้ว แต่พอมาถึงร...

ตี 5.33 (เวลาจากรูปที่ถ่ายไว้) เราสองคนก็ขึ้นมายืนตรงจุดชมวิวเพื่อรอชมพระอาทิตย์ขึ้นและทิวเขาหิมะกันมืดๆ สองคน หันไปมองรอบๆ ก็เจอแต่ความมืด ยืนกันได้สักพักก็ไม่แน่ใจว่ามาถูกที่หรือเปล่าเพราะยืนกันอยู่สองคนจริงๆ ไม่มีนักท่องเที่ยวคนอื่นมาอีกเลยสักคน ยืนกันได้ 2 - 3 นาทีก็ตัดสินใจพากันเดินลงมาข้างล่...

วันที่ 20 ธันวาคม 2559 ตอนสายๆ แอบแว่บจากที่ทำงานไปแลกเงินที่ superrich เป็นเงินดอลลาร์แถวประตูน้ำซึ่งตอนนั้นอัตราแลกเปลี่ยนสูงมาก 38.55 บาทต่อ 1 ดอลลาร์ แต่ทำอะไรไม่ได้เพราะต้องออกเดินทางพรุ่งนี้แล้ว คืนวันที่ 20 ธันวาคม 2559 ก็ยังจัดกระเป๋าเดินทางไม่เสร็จเพราะปกติชอบมาจัดตอนวันใกล้เดินทาง แล้วต้อง...

4 NOV 16 เวลา 16.18 น. พี่ที่เคยทำงานด้วยกันที่บริษัทเก่าไลน์มาชวนไปเนปาล อย่างแรกที่ถามคือไปตอนไหน เมื่อไหร่ พี่เขาระบุมาว่าประมาณเดือนธันวาคม งบประมาณ 20,000 บาท เราก็ถามกลับไปว่าไปกี่วัน พี่เขาก็ตอบกลับมาว่าประมาณ 1 สัปดาห์ เราก็ถามกลับไปอีกว่าอยู่เหรอ ไปสัปดาห์หนึ่งแต่งบ 20,000 บาท พี่เขาก็ตอบกล...

( ฉาก: อีกฟากโลก / เมืองเก่าริมชายฝั่งทะเลเมดิเตอร์เรเนียน / ยามเย็น / ฤดูร้อน ) สองทุ่มแล้วแต่ท้องฟ้าข้างนอกยังคงสว่างเหมือนตอนกลางวัน สัมผัสของเบาะนุ่มๆและแดดสุดท้ายที่สาดส่องเข้ามาในห้อง กลิ่นของทะเล.... อันที่จริงมันเหมือนนานมากแล้วที่เรานั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นห้องนั้น มีหมาหน้าตาเหมือนไม้ถูพ...

' วันนี้ฉันไม่กลัวฝน ฉันไม่กลัวที่จะเปียกฝน อีกต่อไป... ' ฉันเคยเขียนประโยคนี้ไว้ในไดอารี่ของฉัน ชึ่งมันทำให้ฉันนึกถึง เย็นวันหนึ่งที่ฉันกำลังจะกลับบ้าน ฉันขับมอไซค์กลับบ้านคนเดียว แต่โชกไม่ดีเอาชะเลยฝนดันตกชะงั้น ด้วยความที่กลัวว่าแม่ของฉันจะรอ กลัวแม่จะน้อยใจเพราะสัญญากับแม่ไว้แล้วว่าจะกลับบ้านมาก...

(คำเตือน : เขียนแบบไม่ได้ตั้งใจแต่ยาวอย่างเรียงความ) วันที่ 21 กรกฎาคม เกือบ 6 โมงเช้าเราตื่นมาอาบน้ำจะไปทะเลกับที่บ้าน ประโยคแรกที่พี่เราทักในเช้าวันนั้น คือ "รู้เรื่องยัง" เราก็แบบ "อะไร?" เรื่องอะไรวะ รู้แค่มันต้องเป็นอะไรที่ไม่ดีแน่ๆ ดูจากสีหน้าของพี่เรา และด้วยเซนส์ประหลาดๆ แล้วพี่เราก็พูดชื...

จะเป็นยังไงถ้าในวันนึงเรามีแค่กล้องฟีล์มกับสองขาที่พาเราออกไปเจอกับโลกภายนอก เมื่อความขี้เกียจถูกปลุกโดยความเบื่อเมื่อความเบื่อได้พาเราออกเดินทางโดยปราศจากกรอบของความกลัว.ถ่ายโดย Olympus Mju ii,yashica electro 35 mahanakorn tower.See.Fun.Beach life.My Way.Lunch.Meeting. view fromrestaurant.Wait....

ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย หากเราจะถูกฝึกให้จดและจำทุกเรื่องราวให้ถูกต้องหมดจรดครบถ้วน และจะเป็นไปได้หรือไม่ ถ้าการส่งสารของเราจะไม่มีที่ติ ไม่มีอคติ ไม่มีข้อผิดพลาด ไม่มีการแปลงตัวอักษรหรือความเข้าใจใส่ลงไปในตัวสารแล้วค่อยส่งต่อ อาจเพราะเราคือมนุษย์ที่มีความรู้สึกนึกคิด มีกระบวนการรับฟัง คิด วิเคราะห์ แ...