เปรี้ยง! เสียงฟ้าร้องดัง แม่ฉันอยู่ในสวน ขาติดโคลนโอดครวญ ฝนกระหน่ำน้ำตากระเด็น ฉันนอนอยู่บนฟูกคลุมผ้าห่ม ท่ามสายลมคลื่นทะเลแลเห็น ผู้คนสนุกสนานในยามเย็น เล่นน้ำทะเล-ทรายขาวสะอาดตา แม่ฉันลุกขึ้นจากโคลน ต้นไม้โค่นล้มนักหนา ลมแรงไร้เมตตา แม่ฉันกอบ...

หลับตาเถิดนะเด็กน้อย ล่องลอยไปสู่ความฝัน สู่ที่อันเป็นนิรันดร์ ให้ฉันขับกล่อมเธอนอน ทั้งวันวิ่งเล่นเหนื่อยล้า ก็มานอนหลับพักผ่อน จะพัดให้คลายหายร้อน จงนอนหลับตาฝันดี 2555...

หนาวหนาว หมอกเช้าเช้าพร่างพรมเป็นหยดฝอย ขาวขาวห่มมิดคลุมปิดดอย มือน้อยน้อยกอดกระชับกับร่างบาง เหงาเหงา มองหมอกเช้าพร่างพราวบนฟ้ากว้าง คล้ายคล้ายเห็นเงาลับเลือนราง คนห่างห่างป่านฉะนี้เป็นอย่างไร 22/10/2555 ...

ท่ามกลางเมืองหลวงอันกว้างขวาง ยังมีคนอ้างว้างทุกแห่งหน พวกเขาแทรกตัวอยู่กับผู้คน ที่สุขล้นด้วยรักและไมตรี แม้รอบกายมีคนอยู่คับคั่ง แต่ก็ยังอ้างว้าง อยากหลีกหนี กลับไปอยู่ที่ของเรา ที่ที่มี คนที่รักและหวังดีอย่างบ้านเรา ที่นี่ก็เป็นเหมือนบ้าน แต่เป็นบ้านที่มีแต่ความเหงา มองรอบกายก็มีแค่ตัวเรา ต้อ...

กายห่างไกลใจห่างกัน ความผูกพันยังเหมือนเดิมไหม วันนี้ไม่ใช่ฉันที่อยู่ข้างนาย หรือมิตรภาพจะเลือนหายตามเวลา บางคราวอยากทักทายไป แต่เปลี่ยนใจดูรูปกับเรื่องราวของนายดีกว่า อบอุ่นใจที่เห็นนายสบายดีทุกเวลา บางเสี้ยวปรารถนาให้โชคชะตาพาเราพบกัน หากนายผ่านมาเจอบทกวีนี้ โปรดรู้ว่านี่คือความคิดถึงจากฉัน หว...

นี้คงเป็นครั้งสุดท้ายที่ตัวผมนั้น จะหลั่งน้ำตาให้กับอดีตที่ปวดร้าว อาจจะเป็นครั้งสุดท้ายที่ความทรงจำเก่าเหล่านี้มาหลอกหลอนผมและในที่สุดคำลาที่ผมเก็บไว้ในใจจะถูกเอ่ยออกมาก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไป ความผิดพลาดในวันวานที่เป็นเหมือนแผลที่ยังคงเจ็บปวด ในวันนี้มันก็เป็นแค่อดีตที่ไร้ทางแแก้ไขให้เปลี่ยนแปล...

เมฆไปกับฟ้าปลาไปกับน้ำเธอไปฉันเราไปด้วยกันสู่ปลายฝันอันงดงาม_____________ เมฆมากับฟ้าปลามากับน้ำเธอมากับฉันเรามาด้วยกันถึงปลายฝันที่ตั้งใจ 23/8/2556...

จับมือฉันเอาไว้ แล้วก้าวไกลไปด้วยกัน สู่ทางที่วาดฝัน ฉันจะอยู่เคียงข้างเธอ จะส่งกำลังใจ เติมเชื้อไฟให้เสมอ ก้าวไปเถิดเพื่อนเกลอ เพื่อความฝันและมวลชน 20/11/2556 ...

เธอส่งมือมาให้ฉัน ฉันยื่นมือมาหาเธอ เราจับมือกันไว้... พลันฉันก็รู้สึกถึงความอบอุ่นและความสุขล้นที่บังเกิดขึ้น และความทุกข์ ความเศร้า ความเหงา ความกลัวก็มลายหายไป แล้วเราก็ปล่อยมือจากกัน... เราไม่ได้คาดหวังว่าจะอยู่ด้วยกันไปตลอด เพราะเรารู้ว่าวันหนึ่งเราก็ต้องจากกันไป มือของเร...

ปริศนาด่านปีศาจอวี้เหมิน เล่ม 1-2 ผู้เขียน : Wei Yu ผู้แปล : สนสราญ ENTER BOOKS 4 เล่มจบ *รีวิวนี้มีการเปิดเผยเนื้อหาบางส่วน* กำลังมองหาใครสักคนมาร่วมกรี๊ดไปด้วยกันเพราะจู่ๆ ENTER BOOKS ก็ปล่อยระเบิดลงมาว่า "LC งานของเหว่ยอวี๋มานะ จะเปิดขายเร็วๆ นี้แหละ" จากนั้นก็ตู้มมม สมงสมองไปหมดเลย เร...

บอกตัวเองว่าถ้าไม่เก่ง ก็อยู่ในสังคมเส็งเคร็งนี่ไม่ได้ ถ้าอ่อนแอก็แค่ตาย เป็นศพใต้ตีนคนต่ำช้า 2561 ...

ตอนเป็นเด็กครูเคยเอ่ยคำขวัญ "เก่งเท่านั้น และทำดี จึงมีสุข" จะมีทรัพย์ คนนับถือ ไม่มีทุกข์ จะไม่ถูกเยาะหยามให้ช้ำใจ จึงตั้งมั่นหมั่นเขียนเรียนหนังสือ หมั่นฝึกปรือ-หาซื้อความรู้ใหม่ จนเรียนจบได้ปริญญามา 1 ใบ ไม่พอใจใบที่ 2 ต้องได้มา จึงสอบเข้าไปเรียนได้สมใจอยาก หารู้ไม่ว่าลำบากเป็นหนักหนา ต้องเหน...

เหมือนหลงทางกลางวิถีของชีวิต ไม่รู้ทิศ ไม่รู้ทาง และสับสน หวาดวิตกต่อสภาพอันมืดมน มองไม่เห็นตัวตนอย่างที่เคย ไม่รู้ว่าควรเดินไปทางไหน หรือแค่ต้องพักใจให้นิ่งเฉย ฉันเป็นใครบางทีไม่รู้เลย และไม่เคยรู้ที่แท้หวังสิ่งใด หรือแค่ต้องอดทนหลับตาสู้ ทั้งไม่รู้ว่าสู้เพื่อสิ่งไหน แล้วจะได้ประโยชน์ต่อสิ่งใด ...

เมื่อชีวิตพลิกผัน ฉันจึงดั้นด้นมาค้นหาจุดหมายในเมืองหลวง เพียงเพื่อพบความสับสนปนเปล่ากลวง ฤๅเมืองหลวงจะเป็นหนทางตัน ท้องฟ้าก็มีแต่เมฆ สุดวิเวกแลไปไม่เห็นฝัน อนาคตจะเป็นอย่างไรกัน เมื่อทุกวันยังไม่รู้...อยู่ที่ใด อึดอัดจริงกรุงเทพฯ คนรุมเสพทรัพยากรเกินรับไหว ความพอดี-ดีพออยู่แห่งใด มีบ้างไหมใครที...

วันนี้ผมมาอยู่กรุงเทพฯ เมืองที่ผู้คนต่างพากันก้มหน้า ก้มหน้าก้มตาทำงานกันไปหาใช้กันจนจะแทบบ้า ผมเข้ามาเรียนป.โทโอ้โหค่าเรียนเทอมแรกสี่หมื่นห้า! แต่ผมสัญญากับใจไม่ว่ายังไงก็จะไม่เป็นบ้า ผมเช่าห้องเล็กมืดอับและแทบไม่มีที่พอจะตากผ้า แต่ผมก็อยู่มาได้จนถึงวันนี้เป็นวันที่ยี่สิบห้า ผมขายต้นไม้ทั้งปลีกแล...