แล้ววันหนึ่งเธอก็เข้ามา
เปลี่ยนช่วงเวลาอันเซื่องซึมให้สดใส
รอยยิ้มนั้นยังติดอยู่ในหัวใจ
เมื่อคิดถึงครั้งใดใจสุขล้น

เธอไม่เหมือนคนอื่น
ไม่อาจฝืนไม่ให้รักได้สักหน
บนโลกนี้จะมีสักกี่คน
ที่ผ่านพ้นมาเนิ่นนานก็ยังรัก

ยังจำเรื่องของเราได้
ตั้งแต่ครั้งแรกที่เราได้รู้จัก
เธอกับฉันมีอะไรคล้ายกันนัก
และความรักก็ก่อตัวขึ้นโดยพลัน

ไม่เคยถามว่าเธอรักฉันไหม
มีแต่รักให้เธอไปเพียงเท่านั้น
เธอสลายหายไปราวหมอกควัน
แต่อุ่นไอนั้นยังอยู่มิรู้คลาย