บ้านของฉันหลังเล็ก แต่กำแพงมันแสนจะสูงใหญ่ และไม่มีทางออก ฉันเรียงร้อยอิฐที่หนาและหนักทีละก้อนด้วยความเบามือ โปกทับด้วยส่วนผสมของความขยะแขยงเกลียดชัง ฉันผนึกมันด้วยความรู้สึกไม่รู้จากอารมณ์ภายใน กำแพงสูงขึ้นทุกวัน ฉันรู้สึกปลอดภัย กำแพงสูงขึ้นทุกวัน ฉันรู้สึกไม่หวั่นไหว กำแพงสูงขึ้นทุกวัน...ฉันเริ่...