แด่ สังขารที่มีวันร่วงโรย แต่ยังพยายามจะสวยงามจนวันสุดท้าย เสียงฝนตกปรอยๆยามเช้าข้างนอกหน้าต่าง ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเลยซักนิดสายลมอ่อนๆพัดผ่านม่านที่ปลิวไสว ลอยกระทบใบหน้าบรรยากาศยามฝนตก กลิ่นดินและสายฝน ชวนให้คิดถึงบ้านเราที่นอนซุกอยู่ใต้ผ้าห่มผืนใหญ่ ไม่ยอมลุกไปไหน รอจนกว่าเสียงนาฬิกาปลุกดั...