ในโลกที่โชคชะตาเป็นเรื่องตลกร้ายและความฝันเป็นแค่คำโกหก ผู้คนนับล้านกับความหวังมากมายเดินทางผ่านช่วงเวลาที่ไม่เคยหยุดนิ่ง ทางเดินที่แตกแขนงออกไปมากมายให้เลือกเดินทางแต่ มีแค่เส้นทางเดียวเท่านั้นที่เราสามารถเลือกไปได้ พวกเราก็ทำได้เพียงเลือกทางที่ดีที่สุดต่อตัวพวกเราเพื่อไปต่อถึงแม้เราจะชอบเส้นทางนั้...

ในความว่างเปล่าของช่วงชีวิตวัยรุ่นนั้นเต็มไปด้วย ความเศร้าหมองที่ไม่อาจอธิบายให้ใครเข้าใจได้ ความหมองหม่นของอนาคตที่อยู่ข้างหน้าที่พยายามทำให้เด่นชัดเพียงใด กลับยิ่งมืดมนเข้าไปนับวัน ทั้งความเปล่าเปลี่ยวในเส้นทางที่ตนนั้นเลือกเดิน และความฝันและความหวังที่จางหายไปกับกาลเวลา ทุกความรู้สึกที่เกิดขึ้นน...

ใช้ชีวิตทุกวันให้เป็นเหมือนวันสุดท้าย คำเหล่านี้เป็นคำที่ผมมักจะใช้อธิบายวิธีการดำเนินชีวิตของผม ในทุกความปวดร้าวที่ผมเผชิญ ผมจะยิ้มและหัวเราะตอบมัน เริงระบำบนกองเพลิงของความเจ็บปวด ทำเหมือนกับว่าทุกสิ่งนั้นกำลังจะจบสิ้นลงในวันนี้ และมีแต่ตัวผมเท่านั้นที่ยังคงสรรเสริญให้กับช่วงเวลาเหล่านั้น ความชิง...

บนฟ้าที่คลุมเคลือของเดือนต้นหนาวและปลายฝน, เมฆสุดปลายฟ้าที่ปิดบังวิสัยทัศน์อยู่ไกลห่าง,ดวงดาวที่ส่องแสงรำไรอยู่ปลายขอบฟ้าและเม็ดฝนปรอยที่สัมผัสบนฝ่ามือหนา ในวันที่ทุกอย่างมืดและเงียบสนิทในตอนท้ายที่สุดแล้วสิ่งที่ตัวอยู่เหลืออยู่คือตัวผมและตัวผมเอง อดีตในวันวาน ทุกความรู้สึก ความทรงจำ ช่วงเวลาในอดี...

หมอกหนาวในยามเช้าในเดือนลมหนาวของเดือนธันวาปกคลุมไปทั่วบริเวณทุ่งหญ้า บนบ้านสองชั้นตั้งสูง ตัวผมนั้นนั่งมองออกมาจากกระจกห้องนอนในเวลา 5 โมงเช้าตรู่ มิใช่นาฬิกาปลุกหรือเสียงของนกกาเหว่าที่ปลุกผมขึ้นมา เพียงแม้แต่ความฝันที่โหดร้ายทำร้ายผมซ้ำแล้วซ้ำเล้าบังคับให้ตัวผมนั้นต้องลุกขึ้นมาจากเตียงนอน ร่างกา...

ฝูงนกบินร่อน ท่ามกลางฟ้าสางยามเย็น เมฆก้อนโตลอยเคลื่อนผ่านไปอย่างเฉื่องช้า เด็กหนุ่มนั่งมองสนามฟุตบอลที่ตอนนี้ว่างเปล่าไร้ซึ่งผู้ใด ท่ามกลางความเงียบสงันของโรงเรียนในยามเลิกเรียน มีแต่เด็กหนุ่มเท่านั้นที่ยังคงอยู่ ความเหนื่อยล้าและความอ้างว้างเข้าครอบงำร่างกายของเด็กหนุ่ม เขาสูบลมหายใจเหือกใหญ่อย่า...

ทางถนนลาดยาวสุดลูกหูลูกตานำพารถหลายร้อนคันไปข้างหน้า ไฟเขียวและแดงคอยแสดงสัญญาณจราจรเพื่อความปลอดภัยของผู้ใช้ถนน ตัวผมนั้นยืนอยู่บนสะพานลอยสูงตระหง่านกลางถนนที่รายล้อมไปด้วงตึกราบ้านช่องของผู้คนในระแวกนั้น ในตอนที่ตะวันลับดินเหลือแต่เพียงท้องฟ้าที่ว่างเปล่าและความมืดมนของช่วงเวลาแรมค่ำ ผมยืนมองไปยั...

ทุกๆครั้งที่ผมมองที่มือของตนเองผมกลับเห็นแต่ความโศกเศร้า ทุกๆอย่างที่ผมเคยสัมผัสนั้นกลับแหลกสลายหายไปตลอด มันเหมือนกับว่าผมโดนสาปให้มือทั้งสองข้างนี้นำหายนะไปสู่ทุกๆอย่างที่ผมสัมผัส ผมเรียนรู้ที่จะจะสัมผัสทุกอย่าง ด้วยความเบาบางและผิวเผินผมไม่กล้าที่จะเหนี่ยวรั้งตัวเองไว้กับบางสิ่งบางอย่างจนมากเกิน...

กลางเดือนเมษาที่ร้อนระอุ แสดงแดดส่องจ้าไปทั่วสารทิศ ทุกหนแห่งแผดเผา ร้อนระอุ เจียนจางด้วยลมร้อนของของทะเลทางตะวันออก “มึงเลิกยุ่งกับกูจะได้ไหมวะ” เด็กหนุ่มตวาดใส่เด็กหนุ่มอีกคนหนึ่งด้วยเสียงกระแทก “กูทำอะไรผิดวะมึงถึงต้องมาตวาดใส่กู คุยกันดีๆไม่ได้หรอ?” เด็กหนุ่มอีกคนตอบด้วยเสียงฮึกเหิมราวกับว่ากำ...

พระจันทร์เต็มดวงแสงส่องสว่าง วับวาบระยิบระยับ เด็กหนุ่มผู้หนึ่ง ได้นั่งจ้องไปยัง ท้องฟ้ายามราตรีที่ มีหมู่ดาวพร่างพราย เปล่งประกาย หยอกล้อกันไปมา ลมพัดพาไอเย็นยะเยือก ให้ผ่านร่างของเด็กหนุ่มไป ราวก่ำแกล้ง ให้เหน็บหนาวจนกายาสั่น แต่เด็กหนุ่มผู้นั้นกลับ นั่งนึ่งเฉยและยังคงมองไปยัง ชายหาดที่อยู่ภายห...

As if the world is about to collapse, he looks at me with the sun in his eyes. It sparkled through the night like the dancing of a firefly. Even the star is envious of you. I’m burned by the smoldering gaze of you that piece through me like an arrow. There is still the gentle warmth that takes the p...

ลมโชยของเดือนร้อนค่อยๆพัดผ่านร่างกายของผมไป กลิ่นของควันบุหรี่ที่อยู่ในมือข้างซ้ายของผมตบตีตัลปัดฟุ้งกระจายไปตามสายลม ผมยืนจ้องมองพระอาทิตย์สลัวที่อยู่ตรงหน้าอย่างใจลอย ขอบฟ้าสะท้อนแสงสีส้มแกมแดงออกมาอย่างน่าหลงไหล ท้องฟ้าที่เคยปกคลุมท้องฟ้าในตอนกลางวันกลับหายไปอย่างลับตา แสดงให้เห็นถึงตะวันส่องแสงไ...

ในคืนที่มืดมิดและเงียบสงัด ราตรีก็ย้อนวันเก่ากลับมา วันที่มีคำว่าเรา แม้ในตอนนี้ วันนั้นไม่อาจหวนกลับ แต่ในคืนที่เหน็บหนาวและเคว้งคว้าง ในคืนที่พระจันทร์อายอวงหลบซ่อน ในคืนที่มีแต่ตัวตนที่ว่างเปล่าในค่ำคืนามทรงจำที่เลือนลาง กลิ่นหอมและรสหวานคล้ำนวลลิ้นก็ยังคงอยู่ ผมยังคิดถึงคุณอยู่แม่ว่าเวลาจะผ่านไ...

แสงสีทองอร่ามส่องเข้ามาผ่านนัยน์ตา ที่ร้อนผ่าวของเด็กหนุ่มย่างเข้าวัยผู้ใหญ่ จับจ้องมองขเม็นเหมือนอาทิตย์ดวงนั้นดั่งบุษบาที่หอมหวนชวนดม ในวันที่ 20 สิงหาคมที่ผ่านมาตัวผมนั้นก็ได้ย่างเข้าอายุ 18 ปีอย่างสมบูรณ์มันช่างเป็นเรื่องที่น่ายินดีและเศร้าโศกในเวลาเดียวกัน ทุกๆเรื่องราวและทุกๆประสบการณ์, ความ...

ผมชอบที่จะนั่งมองพระอาทิตย์ตกดินในยามเย็น เมื่อใดในยามที่อาทิตย์อัสดงมันเป็นสิ่งที่คอยเตือนทุกๆคนว่าเวลาของวันนั้นใกล้จะหมดไป และความมืดมิดกำลังคืบคลานเข้ามาปกคลุมท้องนภาเอาไว้ ผมมักที่จะนั่งจ้องมองมันเสมอด้วยความสุขเปี่ยมล้นใจ ในความงานประดังประดาของมันและในทุกๆวันมันไม่เคยที่จะเหมือนกันเลยแม้แต้คร...