วันนี้เรามีแผนจะไปเที่ยวแถบ Kyoto กัน โดยเริ่มจากวัดรอบๆ แล้วค่อยเข้ามากินราเมนเจ้าที่พี่เจนบอกไว้เมื่อคืนเป็นการปิดท้าย เราเริ่มจากกินข้าวเช้ากันที่ Juso ต่อด้วยนั่งรถไฟฟ้าไปลงที่ Osaka แล้วนั่งไปต่อที่ Kyoto ระหว่างการเดินทาง ผมหลับยาวตลอดทางเลยไม่ได้รู้สี่รู้แปดอะไรกับเขาเลยว่าไปไหน รู้ตัวอีกที...

หลังจากที่ปลีกตัวออกจากกลุ่มหลักแล้ว ผมได้เดินลัดเลาะไปตามแหล่งต่างๆ ของย่าน Shinsaibashi อีกครั้งหนึ่ง ผมเดินเที่ยวทั่วๆ เดินกว้างๆ ไปเรื่อยเผื่อจะเจออะไรถูกใจ ตอนที่ได้เดินคนเดียวมันรู้สึกโล่งๆ ดีนะครับเหมือนได้อยู่กับตัวเองดี อยากไปตอนไหนก็ไป อยากกลับตอนไหนก็กลับ ไม่ต้องกังวลอะไรมากว่าใครจะรอเราร...

วันนี้พวกเรามีแผนที่จะไปเที่ยวย่าน Namba กันอีกรอบเพื่อกลับไปช็อปให้หนำใจอีกครั้งนึง เราเริ่มออกเดินทางกันตอนบ่ายโมงแรกสุดก็เริ่มด้วยการหาข้าวกินแถวหน้าบ้านเราตามปกติ ผม เท็น พี่สมัยและแฟนพี่สมัยตัดสินใจไปทานข้าวหน้าเนื้อที่อีกฝั่งหนึ่งของย่าน Juso โดยเดินลอดใต้สะพานไป หลังจากซัดข้าวกันเสร็จผมก...

"วงนี้น่ะหรอ ฟังเพลงแล้วรู้สึกเหมือนฟังเพลงประกอบอนิเมะญี่ปุ่นเลย ไม่เห็นจะเพราะตรงไหน คนในวงก็ไม่เห็นน่าติดตามเลย ไม่น่าได้ตังจากกูหรอก" นี่คือประโยคที่ผมสบประมาท BNK48 ไว้ เมื่อช่วงที่วงออกมาปรากฎต่อหน้าสาธารณชนครั้งแรกๆ โดยหารู้ไม่ว่า สุดท้ายแล้วผมได้กลายเป็นโอตะ (แฟนคลับของวง) อย่างสมบูรณ์แบบ......

แผนการของเราในวันนี้คือเราจะเดินทางไปยังแถบ Kyoto โดยสถานที่แรกที่เราจะไปเป็นป่าไผ่ในเมือง Arashiyama ซึ่งถือเป็นสถานที่ท่องเที่ยวขึ้นชื่อของแถบนั้น นั่งๆ หลับๆ ได้ไม่นานก็มาถึงสถานี Arashiyama พอลงรถมาสิ่งแรกที่ผมสัมผัสได้คืออากาศครับผมรู้สึกว่าแถวๆ นี้อากาศดีมากๆด้วยความที่อากาศมันเย็นและมันมีต...

เย็นวันที่ 8 กันยายน ขณะที่ผมกำลังจัดกระเป๋าจัดเสื้อผ้าเตรียมตัวกลับบ้านที่กรุงเทพ เสียงโทรศัพท์ของผมก็ดังขึ้นพร้อมกับหน้าจอที่แสดงให้เห็นว่าสายที่โทรมาคือแม่ของผมเอง แม่ถามไถ่ถึงการกลับบ้านของผมในรอบนี้ ว่าผมจะกลับกี่โมง จะลงรถที่ไหน มาตอนไหน และทิ้งท้ายว่า แม่ได้บัตรคอนเสิร์ตของ Greenwave มา 4 ใบ ...

พี่ปูกับเท็นพาพวกผมเดินไปขึ้นรถไฟฟ้าจากสนามบิน Kansai ไปลงที่เมือง Osakaโดยเราจะต้องต่อรถจาก Osaka ไปยังสถานีที่พักอีกต่อนึง ซึ่งระยะเวลาการเดินทางรวมทั้งหมดจากสนามบินไปยังสถานีบ้านพักจะใช้เวลาราวๆ1ชั่วโมง ทันทีที่เดินออกจากตัวสนามบิน สัมผัสแรกที่จู่โจมเข้ามาหาผมคือความหนาวครับ มันหนาวสั่นหนาวไปตั...

พ่อแม่ไปรับผมมาจากมหาวิทยาลัยเพื่อกลับมาจัดกระเป๋า ระหว่างที่จัดผมก็หยิบนู่นหยิบนี่มั่วๆ ตามประสาคนไม่เคยไปต่างประเทศ พยายามหยิบของที่จำเป็นหยิบไปหยิบมาหยิบแล้วหยิบอีก จนสุดท้ายได้กระเป๋าใบโตๆ มาหนึ่งใบ และย่ามสะพายติดตัวอีกหนึ่งใบ นอกจากนั้นสิ่งสำคัญอีกอย่างหนึ่งที่ผมพกไปด้วยคือสร้อยพระครับ ครั...

คำเตือน : บทความนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ เด็กอายุต่ำกว่า 20 ปี โปรดใช้จักรยานในการอ่าน และบทความนี้มิได้เป็นการเชิญชวนหรือโฆษณาเครื่องดื่มแอลกอฮอล์แต่อย่างใด เป็นเพียงการระบายความรู้สึกเท่านั้นนะจ๊ะ ผมมีโอกาสได้ไปเที่ยวญี่ปุ่นฝั่งคันไซมาเมื่อปลายปีที่แล้ว ซึ่งเป็นการไปต่างประเทศครั้...

ถนนรามคำแหงเป็นที่เลื่องชื่อในเรื่องของการจราจรที่สุดแสนจะบัดซบ รามคำแหงเป็นถนนที่ผมไม่อยากไปยุ่งเกี่ยวที่สุดพอๆกับลาดพร้าว แต่ชีวิตก็บัดซบที่ต้องไปยุ่งเกี่ยวกับทั้งสองถนนมรณะนี้อยู่บ่อยครั้ง เพราะบ้านผมอยู่บึงกุ่ม เขตชานเมืองของกรุงเทพ รถไฟฟ้าไม่ผ่าน รถเมล์เข้าเมืองมีน้อยนิด บางจุดรถเมล์ไปไม่ถึงด้ว...