วันที่ฟ้าหลังฝนกลับมา บางปรากฏการณ์ช่างดูประหลาด 
ก่อนที่ไอน้ำขึ้นบนอากาศ มันเคยเป็นฟ้าที่ใสสะอาด
เธออาจไม่คิดว่าดูประหลาด 
เป็นเพียงแค่ฝนไหลลงหน้าต่าง ให้คนมอง

.

.

.

พอขึ้นไปพี่ช่วยเหลือคนไข้ก็ยิ้มตอนรับเรา อ้วนขึ้นนะเนี้ย -,- ป้าเตี้ยทักเรา 

เราเลยตอบป้าไปว่าจำหนูได้ด้วยเหรอเนี้ย จำผิดคนเปล่า555

นั่นคือรอยยิ้มแรกของวันนั่นมันช่วยคลายกังวลได้เยอะ พอขึ้นมาก็ได้ชิบน้ำเขียวเย็นๆที่ทางวอร์ดเตรียมตอนรับนักศึกษา เฮ้อมันสุขใจจริงว้อยยยช่ำใจๆ พอออกมาเก็บประสบการณ์รับย้ายมารดาที่c/sนั่นไง สภาพเหมือนเราไปรบมา คือแปลกตามา แม่หลังคลอด drip ยาระงับความรู้สึกแบบที่ไม่เคยเห็นมาก่อน นั่นไง งานเข้าฉันแล้ว 555 ก็ทำให้มีความรู้เพิ่มขึ้นนะ ดูสมองฟูเชียว 

ตอนนี้คงต้องฟังเพลงฟ้าหลังฝน เพื่อให้มันเยียวยาหัวใจไปก่อน 

13 พ .ย. 60 

ในวันที่มองพระอาทิตย์ตกดินอยู่ไกลๆที่ชั้น8

ช่วงนี้คงไม่ได้เข้าไปป่วนชีวิตใคร ขึ้นฝึกบนหอผู้ป่วยแบบจริงจังแล้ว ดูแลมารดาหลังคลอดเหมือนง่ายนะ แต่ถ้าเราประเมินปัจจัยเสี่ยงหรือให้ความรู้เขาผิด มันอันตรายต่อแม่และเด็กมาก

เห็นเด็กตัวอ้วนๆละชื่นใจ น่าฟัดชะมัน หืมมม