ขอโทษที่ทำให้รอ ถ่ากันได้เนาะ
ถ้าอ้ายมั่นในสัญญา
คอยให้ถึงวัน หัวใจมันคลิกโอเคแล้วว่า
แม่นอ้ายผู้นี้เด้ล่ะ ซี้นสองต่อนที่รอ

อ้าวววนี้มันเพลง 555

.

.

ฉันคงต้องรีบเอาร่างกายไปเปลี่ยนถ่าน ก่อนที่ก้อนนี้จะหมดไป

เพราะทริปที่วางไว้มันฝันสลายเนื่องด้วยมีข้อจำกัดด้วยเวลา

เราจึงตัดสินใจไปหาเขา

ดอกหญ้าปลิวเคล้ากับกระแสลม ลมแรงๆพัดใส่จมูกแทบจะไม่ต้องหายใจ

ใกล้จะถึงจุดหมายแล้ว ใช่...อีก1สถานีก้จะถึงจุดหมายแต่ฉันนั่งหลับ 555

.

.

การเดินทางในครั้งนี้จะสมกับที่ร่างกายรอคอยไหมนะ ช่างมันมาถึงแล้วลุยเลย

           โว้ยยยยยยยยยยวิวกินใจสุดๆ

    บางโค้งก็เจอลิงนะ ขอบคุณพี่ร่วมทางที่ให้พวกเรากระโดดขึ้นรถกระบะมา กราบใจ วิวสวยหาเหนื่อย

อยากใช้เวลาอยู่แบบนี้ แบบไม่เร่งรีบ

เขาว่าสีเขียวมันคือยาดี ใช่มันเยียวยาหัวใจ

เสียงน้ำตกนี้มันบันเทิงหัวใจจริงๆ และแล้วฝนก็ตกลงมา  ฝนจ๋าทำอะไรข้าไม่ไ้ด้หรอก เวลาต่างหากที่บังคับข้าได้ ใช่แล้วข้อจำกัดของการเดินทางด้วยรถโดยสารสาธารณะคือเวลา เพราะจะไม่ทันรถ งืืออมายังไม่ถึง 30 นาทีเลยก็ต้องโบกรถกลับ

โบกกระบะคันแรก ปรื้นนนนนนน คันที่สองปรื้นนนนนนนนนนนนน  คันที่สามปรื้นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน

เออ อย่าให้มีรถนะ แอบคับแค้นใจ 55 ไม่ง้อ เดินกลับก้ได้

เดินไปเรื่อยๆ ช้างป่าจะโผล่มาบ่หน๋อ 

เดินชมวิวช้าๆมันก็สดชื่นดี

ถ้าเศร้าภูเขาจะปลอบเราได้เท่าทะเลไหม

เหมือนฝนที่ตกลงมา ปลอบใจเราด้วยบรรยากาศที่เย็นและหมอกบางๆ นี่ซินะที่เมืองไม่มี

ฮืมมมมมมมมมมเท่ห์จังว้อยยยยยยย

และสุดท้ายเราก็เดินมาเรื่อยๆจนมีพี่ที่ใจดี จอดให้เราขึ้น พี่ชวนเราไปผาเดียวดาย เลยขอพี่เขาลงปากทาง

เออมันมีทางสายกับทางขวา ตอนเข้ามาก็ไม่จำป้ายไง พี่เขาบอกถ้าจะออกจากอุทยานไปได้สองทาง พี่ว่าน้องน่าจะไปทางขวา อะทางขวาก็ขวา เดินไปเรื่อยๆยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย 5 กิโลได้มั้ง หมดหวังกับการโบกแล้ว หยิ่งพอตัวไม่เอื้อมมือไปโบกแล้ว 555

สุดท้ายมีคุณป้าใจดี จอดให้ขึ้น กราบงามๆ นั่งไปสักพัก มันไม่ใช่ทางที่เข้ามานี่หว่า

สรุป ออกมาปราจีน นครนายก ฮือออออออ งง 55 อยู่ปากช่องเขาใหญ่ดีๆ โผล่มานี้ ถถ ชีวิตขวัญตา พาลูกเขามาลำบาก ป้าเลยให้ลงมานั่งข้างหน้า ป้าบอกว่าจะไปส่งที่นครนายก แล้วเราก็หารถเข้าปากช่อง 

นครนายกน่าอยุ่มาก ดอกหญ้าริมทางกำลังสวย เลี้ยวขวาไปวังบอน ตรงไป ไปเขื่อนขุนด่าน แง่มๆ ป้าก็โปรยทางไปไหมป้าพาไป ก็ต้องปฏิเสธไป ด้วยข้อจำกัดของเวลา

สุดท้ายนี้ขอขอบพระคุณผู้ร่วมทางใจดีทุกท่านที่กรุณาให้เราอาศัยขึ้นรถไปด้วย ขอให้พวกท่านเที่ยวอย่างมีความสุข และเดินทางปลอดภัย

ขอบคุณความหลงทางที่ทำให้อยากไปต่อ

คุ้มกับการรอใช่ไหมร่างกาย

แบตเต็มแล้วคงฝึกงานตลอดปีสี่ได้สบายๆ

บางอย่างที่ทำให้เหนื่อยก็ตัดทิ้งไป

เคยได้ยิน ว่ารักคือการให้ไป
ผิดมากไหม ที่อยากได้คืน
กลับมาเหมือนกัน

รักตัวเองให้มากๆ ตอนนี้ร่างกายเรามันเหนื่อยแล้ว