ช่วงนี้ยุนกิดูสุขภาพดีขึ้นเนอะ ทั้งหมดนี้ก็เพราะอาร์มี่เลยล่ะ .... จากนี้ไป ก็รบกวนด้วยนะ
เมเนเจอร์คะ...
ถูกไหว้วานแบบนี้ ฉันก็แย่สิ...
อย่ามาพูดคำว่า "ยุนกิ" ให้ได้ยินได้ไหมคะ?
ฉันน่ะ อยากจะวิ่งออกจากขวากหนามนี่จะตายไป
สำหรับฉันแล้ว...
จะไม่ให้อิสระเลยเหรอ...
ยุนกินี่จ้องฉันตลอดเลย
แถมยังคุยกันไม่ค่อยจะได้
นี่เขากลายเป็นคนเอาแต่ใจแบบนี้ไปตั้งแต่เมื่อไหร่?
ยุนกิเขาต้องการอะไรจากฉันอีกเหรอ?
ในวันหนึ่งที่สตูดิโอ...
วันนี้ฉันมีงานต้องนั่งแก้เพลงกับนัมจุน
นัมจุน : อาร์มี่จัง... เธอ...เป็นแฟนกับยุนกิหรือเปล่า?
อะไรนะ? นายพูดอะไรออกมาเนี่ยนัมจุน...
"เป็นไปไม่ได้หรอก..."
นัมจุน : งั้นเหรอ... ฉันคิดว่าเป็นแฟนกับซะอีก อ่าา โล่งwww
"หืม?"
โล่งงั้นเหรอ?
นายพูดใช่มั้ย ตะกี้นี้น่ะ...
นัมจุน : เอ่อ ขอโทษนะ ไม่ต้องไปสนใจหรอก
อ่าา ได้ซะที่ไหนแล้ว
นัมจุน : งั้น ฉันไปก่อนนะ เดี๋ยวต้องไปห้องซ้อมแล้วอ่ะ พี่ยุนกิต้องโกรธฉันแย่แน่ ๆ เลย
นัมจุน...
นาย...ทำไมถึงดีใจขนาดนั้นล่ะ?
ฉันไม่อยากจะเข้าใจผิดอะไรหรอกนะ
แต่อีกฝ่าย...
เขาเป็นไอดอลของค่าย...
ถ้าเรื่องนี้
วิ่งเข้าหูยุนกิแล้วล่ะก็...
อะไรจะเกิดขึ้น ฉันไม่อยากจะจินตนาการเลย
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in