ข้าง ๆ ฉันก็...

ยุนกิ...

ยุนกิ : เมื่อก่อน เราดีดเปียโนด้วยกันสองคนออกจะบ่อยเนอะ

    "...อืม"

ยุนกิ : เริ่มแต่งเพลงตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?

    "...อ่าาา"

ยุนกิ : ทำไมถึงเข้ามาทำงานที่ค่ายนี้เหรอ?

    "........"

ยุนกิ : เพราะเธอลืมฉันไม่ลงใช่มั้ย?

    "อย่าทำขำหน่อยเลย"

ยุนกิ : นี่ อาร์มี่...

    "ลืมไม่ลงงั้นเหรอ? อย่ามาทำให้มันน่าหัวเราะหน่อยเลย! ฉันน่ะ... อยากลืมจะตายไป ทั้งเรื่องของยุนกิ ทั้งเรื่องนั้น ฉันอยากจะลืมทั้งหมด อยากจะเริ่มต้นชีวิตใหม่! แต่ว่า... ทำไมกัน? ทำไม...ทำไมต้องพูดมันออกมาด้วย!"

บางที...ฉันเพียงแค่...

จะคืนสิ่งที่นายให้ฉันมาในครานั้น...

ในตอนนั้น เพราะมียุนกิ ฉันถึงลุกขึ้นยืนได้อีกครั้ง

เพราะฉันอยากจะให้ยุนกิได้ลุกขึ้นยืนอีกครั้ง

วิ่งตามความฝันอีกครั้ง

ฉันถึงมาอยู่ที่นี่ไม่ใช่หรือไง?

นายอย่าไปยอมแพ้ให้กับความกดดันพวกนั้น

ฉันอยากจะให้นายเป็นไอดอล

แค่ฉันทำทุกอย่างที่สามารถทำได้ ก็เพื่อยุนกิ

อย่าเข้าใจผิดเป็นอย่างอื่นนะ...

คนที่ทิ้งฉันไป

ก็คือยุนกิไม่ใช่เหรอ?

เพราะงั้น

ฉันถึง

เกลียดนาย...