ด้วยความที่ส่วนตัวเป็นคนชอบ/สนใจอะไรในเชิงจิตวิทยาอยู่แล้ว เลยอดไม่ได้ที่จะหยิบหนังสือเล่มนี้ขึ้นมาดูตอนเดินผ่าน "Psych Experiments" (เดินผ่านในบ้านตัวเองเนี่ยแหละ ไม่รู้ใครซื้อ เสร็จโจร!); การทดลองเชิงจิตวิทยา ถ้าให้ยกตัวอย่างเคสดัง ๆ ก็คงไม่มีใครไม่รู้จัก Pavlov's Dog สุนัขของ
พาฟลอฟที่เพียงแค่ได้ยินเสียงสั่นกระดิ่งก็น้ำลายท่วมปาก       แต่ส่วนที่ทำให้หนังสือเล่มนี้น่าสนใจที่สุดสำหรับเราก็คือคำโปรยบนปกหลังนี่แหละ 

"Psychology's most famous theories for you to test at home!"

มาว่ะ ลองทำที่เองบ้านได้! สนุกกูละทีนี้

          เรื่องแรกที่เราเริ่มอ่านเป็นสิ่งที่ใกล้ตัวสุด ๆ "Yes - Walking Through A Door Will Cause You to Forget" มั่นใจเลยว่าทุกคนต้องเคยเป็น คิดซะดิบดีว่าจะเข้าครัวไปหาอะไรอร่อย ๆ กิน แต่พอเปิดประตูครัวชะโงกหน้าเข้าไปเท่านั้นแหละ.. ลืม!! เข้ามาทำอะไร๊!!?      แต่บทนี้ของหนังสือเล่มนี้ จะทำให้เรารู้สึกดีขึ้น ว่าเราไม่ได้ขี้ลืมอย่างไร้สตินะคะ มีผลการทดลองมารับรองความไร้สตินี้ค่ะ (รู้สึกดีขึ้นมะ..)
มันไม่ใช่ความผิดของเราเว่ย เป็นความผิดของ "อีเว้นท์" ที่เกิดขึ้นระหว่างที่เรากำลังเดินไปหาของ
สิ่งนั้นต่างหาก     การที่เราต้องเดินเปิดประตูไปหยิบของนอกห้อง มีโอกาสทำให้เราลืมของสิ่งนั้นมากกว่าการเดินเฉย ๆ ไปหยิบอะไรในห้อง ด้วยระยะทางที่เท่ากัน 

          แต่ละบทก็จะเปิดด้วย "The Original Experiment" ก่อน ว่าวิธีที่ใช้ในการทดลองจริงนั้นเป็นอย่างไรบ้าง มีกี่วิธีที่น่ายอมรับและสามารถทำเพื่อพรูฟได้ ลำดับขั้นตอนยังไง คิดยังไง บลาบลา
อย่างเรื่องแรกที่เรายกตัวอย่างไปด้านบน ตอนยังไม่อ่านเราก็จะคิดว่าคงทำได้วิธีเดียวนี่แหละ ก็เดินเข้าออกแต่ละห้องมันตรง ๆ นี่เลย เปิดปิดประตูกันจริง ๆ ไปเลย เพิ่งรู้ว่ามาทำในซิมูเลชั่นก็ให้ผลแบบเดียวกัน คือเราไม่ต้องเดินจริง ๆ แต่แค่สั่งตัวละครไปหยิบของบางอย่างในโลกเสมือน ผ่านการเปิดปิดประตูระหว่างสองห้องที่ซิมขึ้น เทียบกับการเดินไปหยิบของในห้อง ๆ เดียว     เปอร์เซนต์ของคนที่ลืมว่าหยิบอะไรในโลกเสมือนมา โดยที่ต้องผ่านอีเว้นท์การเปิดปิดประตูห้องด้วยก็มีสูงกว่าอยู่ดี   

          แปลกใจดีเหมือนกัน

          และแล้วก็ถึงส่วนถัดมาที่เรารอคอย "Let's try it!!" แบบ โอ้ย อ่านถึงตรงนี้แล้วเนื้อเต้นอยากลอง แต่พออ่านไปเรื่อย ๆ จนถึงบรรทัดนึง "ต้องใช้ผู้เข้าร่วม 20 คนแบ่งเป็นสองกลุ่มเพื่อทำการทดลอง"

... เออ ทำไมไม่เอะใจแต่แรกวะ ว่าทำการทดลอง ยังไงก็ต้องมีการใช้กลุ่มตัวอย่าง.. และเราคงไม่สามารถทำด้วยตัวคนเดียวได้แน่ ๆ แม้มันจะทำในห้องรับแขกบ้านตัวเองได้ก็เถอะ!!! เศร้า จบ เลิกอ่านเว่ย!!!!

ปล. แต่จริง ๆ ถ้าแค่เอาอ่านเรื่องผลการทดลองแต่ละเคสเพลิน ๆ ก็ได้อยู่นะ เปิดหูเปิดตาดี
refer: Psych Experiments by Michael A. Britt, PhD