นี่คงเป็นหนึ่งคำถามของเรา ที่ตั้งขึ้นมาเพื่อค้นหาตัวเอง ว่าชีวิตคืออะไร เราเกิดมาทำไม และเราจะใช้ชีวิตต่อไปยังไง เราจะพูด และตั้งคำถาม ในนามของผู้ที่ไร้ศาสนา พูดในนามของมนุษย์คนหนึ่งที่เกิดมาบนโลกนี้เป็นระยะเวลา 17ปี 10เดือน เราเป็นคนที่ไม่รู้ว่าชาติหน้ามีจริงมั้ย จึงนิยามไว้ว่าเราเกิดมาชาติเดียวตายชาติเดียว และนิยามการตายของเราคือการดับสูญ หรือหายไปเพียงร่างกายและลมหายใจ แต่สิ่งที่เหลืออยู่คือความทรงจำของคนรอบข้าง เราเลยมีความคิดว่าเราเกิดมาครั้งเดียวต้องใช้ชีวิตให้คุ้ม ทำมันให้เต็มที่ เสียใจให้สุด ดีใจให้สุด และต้องไม่เดือดร้อนใคร เราพยายามจะรักษาใจคนให้มากที่สุดเท่าที่ทำได้ โลกนี้ถูกผิดอยู่ที่ใครเป็นคนตั้งกฏ และความดีความเลวก็เช่นกัน ดีเลวถูกผิดมันมีเส้นบางๆกั้นอยู่ มนุษย์มักสับสนและเผลอเหมารวมอยู่บ่อยครั้ง เราเคยคิดได้เรียนรู้ว่า ถ้าเรายังทำดีไม่ได้ ก็อย่าไปตัดสินความดีความเลวของใคร แล้วผู้พิพากษาล่ะเขาเป็นคนดีขนาดไหนกัน ถึงมาตัดสินโทษผู้อื่น นี่แหละจุดเชื่อมโยงความสับสนของความดีเลวและความผิดถูก บางครั้งคนที่ดีทำสิ่งเลวร้าย กลับโดนมองว่าเป็นเรื่องที่ดี และบางครั้งคนเลวทำความดี กลับถูกมองว่าไม่ดี แล้วเราใช้อะไรตัดสินล่ะ หลายๆอย่างมักมีทั้งถูกและผิดผสมกัน บางอย่างมีความถูกต้องที่ชัดเจน แต่บางอย่างก้ไม่ได้ชัดเจน และความไม่ชัดเจนตรงนี้มันจึงทำให้เราใช้ชีวิตยากลำบาก เพราะเรายังไม่เข้าใจมันมากพอ
จนตอนนี้อายุ18ปี2เดือนแล้ว ก็ยังไม่เข้าใจ แต่ชอบความคิดตอนนั้นจัง ดูมีหลักการดี แต่ก็ยังงงกับบางคำพูดนะ แต่เข้าใจแหละ บางเรื่องมันอธิบายยาก
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in