คุณไม่มีทางรู้ได้เลยว่า ภายใต้ความสำเร็จ มีเศษซากปรักหักพังของอะไรซ่อนอยู่บ้าง
เป็นเพราะว่าเมื่ออาทิตย์ก่อน เราแปลเพลงจาก Mix Tape ชุดที่สอง "D-2" ของ AgustD หรือชูก้าวง BTS ไป ทำให้เราย้อนกลับไปฟังเพลงจาก Mix Tape แรกของชูก้าใหม่ทั้งหมด
และหนึ่งเพลงที่เรียกว่าไม่ว่าจะหยิบมาฟังกี่ครั้งก็ทำเอาเราจุกทุกครั้งก็คือเพลงนี้...
The Last
ฮิพฮอพบีทส์หนัก แรปเร็วและเกรี้ยวกราด ใครจะรู้ว่าภายใต้เนื้อดนตรีและน้ำเสียงที่ดังและแข็งกร้าวนั้น ซ่อนความเจ็บปวดอะไรเอาไว้บ้าง
เราว่าหลายคน(โดยเฉพาะเรา)เคยเป็นนะ บางทีที่เราเกรี้ยวกราด ทำเป็นโมโห ทำเป็นไม่สนใจโลก ที่แท้ก็แค่กลัวว่าคนภายนอกจะรู้ว่าจริงๆ แล้วเราอ่อนแอแค่ไหนมากกว่า
"
버릇처럼 하는 말 uh I don't give a shit I don't give a fuck
คำที่พูดติดปากว่า "ผมแม่งไม่สนห่าเหวอะไรทั้งนั้น"
그딴 말들 전부다 uh 나약한 날 숨기려 하는 말
ก็แค่พูดเพื่อปกปิดความอ่อนแอที่ซ่อนไว้ก็แค่นั้น
"
เราว่าเพลงนี้ค่อนข้างเป็น Personal Content ในแง่ของเนื้อหามากๆ แต่ทุกคนที่เคยผ่านจุด Suffer เพื่อค้นหาความสำเร็จในชีวิตน่าจะเข้าใจความรู้สึกพวกนั้นดี
และยิ่งย้อนกลับมาฟัง เรายิ่งหลงรัก AgustD มากขึ้นเรื่อยๆเลย
และก่อนจะไปอ่านเนื้อเพลงกัน เราหวังว่าทุกคนที่กำลังพยายามตามหา "ความสำเร็จ" จะเจอมันไวๆ นะ
เราเป็นกำลังใจให้ :)
잘 나가는 아이돌 랩퍼 그 이면에เบื้องหลังไอดอลแรพเปอร์ที่โด่งดั่ง
나약한 자신이 서 있어 조금 위험해
มีอีกตัวตนที่แสนอ่อนแอ ดูอันตรายเหลือเกิน
우울증 강박 때때로 다시금 도져
ทั้งซึมเศร้า ย้ำคิดย้ำทำ มันตามหลอกหลอนผมอยู่ตลอดเลย
Hell no 어쩌면 그게 내 본 모습일 지도 몰라
ไม่น่า...หรือจริงๆ แล้วนี่คือตัวตนของผม
Damn huh 현실의 괴리감
แม่งรู้สึกเหมือนถูกแยกออกจากเรื่องจริงเลย
이상과의 갈등 아프네 머리가
เรื่องที่ขัดแย้งกับอุดมคติ โคตรน่าปวดหัว
대인기피증이 생겨 버린 게 18살쯤
ผมน่าจะอายุ 18 ในตอนที่โรคกลัวสังคมเข้ามาคุกคามชีวิตผม
그래 그때쯤 내 정신은 점점 오염 돼가끔씩 나도 내가 무서워 자기 혐오와
นั่นแหละ ตอนที่จิตใจของผมเริ่มแปดเปื้อนทีละนิด
다시 놀러 와 버린 우울증 덕분에
ต้องขอบคุณไอ้โรคซึมเศร้านั่นนะ ที่ทำให้ผมเริ่มเกลียดตัวเองแล้ว
이미 민윤기는 죽었어 (내가 죽였어)
มินยุนกิน่ะตายไปแล้ว (ผมฆ่ามันไปแล้ว)
죽은 열정과 남과 비교하는 게 나의 일상이 되 버린 지 오래
ซักพักนึงแล้วชีวิตแต่ละวันของผมกลายเป็นการกัดกินสิ่งที่ผมรัก และการเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่น
정신과를 처음 간 날 부모님이 올라와
ครั้งแรกที่ไปพบจิตแพทย์ พ่อกับแม่ก็ไปด้วย
같이 상담을 받았지 부모님 왈 날 잘 몰라
เราฟังสิ่งที่หมอพูด แล้วพ่อกับแม่ก็บอกว่า พวกเค้าก็ไม่ได้รู้จักผมดีนักหรอก
나 자신도 날 잘 몰라 그렇다면 누가 알까
ก็ขนาดผมยังไม่เข้าใจตัวเองเลย แล้วใครจะไปเข้าใจกันล่ะ?
친구? 아님 너? 그 누구도 날 잘 몰라
เพื่อนหรอ? ไม่หรอก หรือคุณ จะใครก็ช่าง ไม่มีใครรู้จักผมหรอก.
의사 선생님이 내게 물었어
หมอถามผมว่า...
주저 없이 나는 말했어 그런 적 있다고
ผมตอบอย่างไม่ลังเลด้วยซ้ำว่าผมเคยเป็นแบบนี้มาก่อน
버릇처럼 하는 말 uh I don't give a shit I don't give a fuck
คำที่พูดติดปากว่า "ผมแม่งไม่สนห่าเหวอะไรทั้งนั้น"
그딴 말들 전부다 uh 나약한 날 숨기려 하는 말ก็แค่พูดเพื่อปกปิดความอ่อนแอที่ซ่อนไว้ก็แค่นั้น
지우고픈 그때 그래 기억 조차 나지 않는 어느 공연하는 날เป็นช่วงที่ผมอยากจะลบมั้นทิ้งไปซะ ใช่ ในวันนั้น วันที่ต้องแสดงคอนเสิร์ต
사람들이 무서워 화장실에 숨어 버린 나를 마주 하던 나วันที่ผมหวาดกลัวต่อผู้คน และได้เผชิญหน้ากับตัวเองขณะที่ซ่อนในห้องน้ำ
그때 난 그때 난ในตอนนั้น...ตอนนั้นผมน่ะ
성공이 다 보상할 줄 알았지ผมคิดว่าจะชดเชยทุกอย่างได้ด้วยความสำเร็จ
근데 말야 근데 말야แต่ว่านะความจริงก็คือ
시간이 지날 수록 괴물이 되는 기분야
ยิ่งเวลาผ่านไป ผมยิ่งรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังกลายเป็นปีศาจ청춘과 맞바꾼 나의 성공이란 괴물은 더욱 큰 부를 원해
ปีศาจที่ชื่อว่าความสำเร็จ ที่ผมต้องแลกมาด้วยวัยเยาว์ของผม แต่มันกลับต้องการยิ่งกว่านั้น
무기였던 욕심이 되려 날 집어 삼키고 망치며 때론 목줄을 거네ความโลภที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นอาวุธ กลับย้อนกลับมากระชากคอและกลืนกินผม
어떤 이들은 내 입을 틀어 막으며 선악과를 삼키라 해กลายเป็นสิ่งที่ง้างปากผม บอกให้ผมกระเดือกความรู้สึกผิดชอบชั่วดีลงไป
I don't want it 그들은 내가 이 동산에서 나가길 원하네
ผมไม่อยากทำ พวกแม่งก็ดูอยากจะให้ผมลงไปจากจุดนี้เหลือเกิน
Shit shit 알겠으니까 제발 그만해เออ เออ! รู้แล้ว ได้โปรดหยุดซักที
이 모든 일들의 근원은 나니까 나 스스로 그만둘게ในเมื่อต้นเหตุของเรื่องทั้งหมดคือผม ผมก็จะเป็นคนจบมันเอง
내 불행이 니들의 행복이라면 기꺼이 불행 해줄게ก็การเป็นคนโชคร้ายของผมมันทำให้พวกคุณพอใจ ผมก็ยินดีจะเป็นให้
증오의 대상이 나라면 기요틴에 올라서 줄게
ถ้าเป้าหมายของความเกลียดชังนั้นคือผม ผมก็จะเป็นคนเดินขึ้นแท่นประหารเอง
상상만 하던 것이 현실이 돼 어릴 적 꿈이 내 눈앞에เมื่อสิ่งที่เคยเป็นแค่จินตนาการไว้กำลังกลายเป็นจริง ความฝันวัยเด็กอยู่ตรงหน้า
꼴랑 두 명 앞에 공연하던 좆밥 이젠 도쿄돔이 내 코앞에เคยแสดงให้คนดูแค่สองคน ตอนนี้โตเกียวโดมอยู่ใกล้แค่ปลายจมูก
한번 사는 인생 누구보다 화끈하게 대충 사는 건 아무나 해เมื่อชีวิตมีแค่ครั้งเดียว ผมจะใช้มันให้สุดเหวี่ยงยิ่งกว่าที่ใครเคยบอกไว้
My fan my hommie my fam 걱정 말길 나 이젠 정말 괜찮아 damnทั้งแฟนๆ เพื่อน หรือครอบครัว ไม่ต้องเป็นห่วงนะ ตอนนี้โคตรผมสบายดี
내 본질을 부정했던 게 수 차례ผมเคยปฎิเสธสิ่งที่ผมเป็นมานับครั้งไม่ถ้วน
내 주소는 아이돌 부정은 안 해แต่ยังไงผมก็จั่วหัวมาว่าเป็นไอดอล และผมจะไม่ปฎิเสธมัน
수 차례 정신을 파고들던 고뇌ความเจ็บปวดที่คอยทำร้ายจิตใจครั้งแล้วครั้งเล่า
방황의 끝 정답은 없었네
แม้ตอนจบ ที่ปลายทางก็ยังไม่มีคำตอบที่ถูกต้องอีก
팔아먹었다고 생각 했던 자존심이 이젠 나의 자긍심 돼ความทะนงตัวที่เคยคิดว่าทิ้งไปแล้ว ตอนนี้กลายเป็นความภาคภูมิใจ
내 fan들아 떳떳이 고개들길 누가 나만큼 해 uh
แฟนๆ ของผมเชิญภาคภูมิใจได้เต็มที่เลย เพราะไม่มีใครทำได้แบบผมอีกแล้ว
세이코에서 롤렉스 악스에서 체조จาก Seiko สู่ Rolex จาก AX Hall สู่ Gymnastic Stadium
내 손짓 한번에 끄덕거리는 수 만 명들의 고개คนนับพันที่ขยับหัวตามเพียงแค่ผมขยับมือ
Show me the money 못 한게 아니라 안 한 거라고 shitไม่ใช่ว่าไป Show me the money ไม่ได้ แต่ผมไม่ไปไง shit
우릴 팔아먹던 너넨 안 한 게 아니라 못 한 거라고 shitไม่ใช่ว่าพวกคุณไม่ทรยศพวกเรา แต่คุณแม่งทำไม่ได้
내 창작의 뿌리는 한 세상 단맛 쓴맛 똥맛까지 다 봤지สิ่งที่ผมสร้างขึ้นเพื่อโลกนี้มีทั้งรสหวาน ขม หรือรสที่กินไม่ได้
화장실 바닥에 잠을 청하던 그땐 이젠 내게 추억이네 uh 추억이 돼จากที่เคยต้องพยายามนอนให้หลับบนพื้นห้องน้ำ ตอนนี้กลายเป็นแค่ความทรงจำ แค่ความทรงจำ
배달 알바 중 났던 사고 덕분에 시발 박살이 났던 어깨ไหล่ที่เจ็บจากอุบัติเหตุตอนทำงานส่งของ
부여잡고 했던 데뷔 너네가 누구 앞에서 고생한 척들을 해
ที่ได้เดบิวต์น่ะ พวกคุณคิดว่าผมได้มาเพราะทำเป็นผ่านเรื่องยากๆ มาหรอ?
세이코에서 롤렉스 악스에서 체조
จาก Seiko สู่ Rolex จาก AX Hall สู่ Gymnastic Stadium
내 손짓 한번에 끄덕거리는 수 만 명들의 고개
คนนับพันที่ขยับหัวตามเพียงแค่ผมขยับมือ
한이 낳은 나 uh 똑똑히 나를 봐 uh
จับตาดูตัวผมที่เกิดจากความเจ็บปวดให้ดีล่ะ
우릴 팔아먹던 너넨 안 한 게 아니라 못 한 거라고 shit
ไม่ใช่ว่าพวกคุณไม่ทรยศพวกเรา แต่คุณแม่งทำไม่ได้ต่างหากล่ะ!
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in