Paring : หวงxเยี่ย

         Rate : PG ไม่ติดสปอยร์ด้วย กาวล้วนๆ ค่ะ

         เมื่อปลื้มใครสักคน จะดารา ศิลปิน นักเขียน หรือนักกีฬาก็ช่างเถิดหวงเส้าเทียนเชื่อว่าเหล่าแฟนคลับของคนเหล่านั้นต่างพร้อมติดตามทุกผลงานของพวกเขา ทั้งยังไม่พลาดทุกรายละเอียดปลีกย่อยทั้งเบื้องหน้าและเบื้องหลังอีกด้วยในฐานะนักกีฬาเก่าแก่คนหนึ่งของวงการ เขาเองก็มีแฟนคลับเช่นนี้ไม่น้อย

ทว่าเมื่อ ‘หลงรัก’ นักกีฬาสักคน...โดยเฉพาะนักกีฬาอีสปอร์ตระดับมหาเทพสักคนอาจต้องทำอะไรมากกว่านั้น

            กว่าจะรู้ตัวจะรู้ตัวเขาก็นั่งอ่านไกด์เกมที่อี๋เยี่ยจือชิวเขียนหมดทุกเรื่องตั้งแต่กระทู้แรกจนกระทู้ล่าสุดก่อนเยี่ยซิวจะวางมือจนหมดสิ้นทั้งยังไล่ดูเทปบันทึกการแข่งขันกลอรี่ลีกอาชีพที่อี๋เยี่ยจือชิวลงแข่งทุกแมทซ์สืบข่าวคราวของเขาจากคนในวงการแทบทุกเรื่องที่หาได้  ทั้งยังสังเกตทุกรายละเอียดของเยี่ยซิวทุกครั้งที่พบกันเช่น อีกฝ่ายผอมลงหรืออ้วนขึ้นอย่างไร ใช้ชีวิตอย่างไร ยิ้มให้คนอื่นอย่างไรพูดคุยกับใครเหมือนที่พูดคุยกับเขาหรือไม่ เวลาสั้นๆที่เขาเข้าใกล้ตัวตนของมหาเทพแห่งกลอรี่แต่ละครั้ง หวงเส้าเทียนลอบสังเกตทั้งหมด และพบข้อสรุปว่าตั้งแต่รู้จักกันมาจนถึงทุกวันนี้  เยี่ยซิวเป็นภูเขาน้ำแข็งอย่างไรก็อย่างนั้น

            ตำราสอนแห่งกลอรี่เปิดเผยตัวตนของเขาผ่านการเขียนไกด์เกมน้อยมากข้อความในแชแนลกลางก็ไม่มีให้ขุด คนระดับนี้แม้จะถูกด่าสารพัดก็ไม่ตอบโต้หากไม่คุยกันส่วนตัวหรือพบกันซึ่งๆ หน้าผู้เชี่ยวชาญด้านการฝอยอย่างเขาก็จนใจจะทำให้อีกฝ่ายเปิดเผยเศษเสี้ยวความรู้สึกออกมาแต่ตัวตนที่แท้จริงของเยี่ยซิวเป็นอย่างไร เขาก็อยากรู้ไม่แพ้คนอื่นๆ เช่นกัน

            เยี่ยซิวกลบเกลื่อนตัวตนบางอย่างไว้ในเปลือกนอกที่ดูนิ่งสงบตัดขาดจากสังคมแต่ระบายความเจ็บปวดผ่านสไตล์การเล่นที่คล้ายกับการโหยหาและเรียกร้องบางสิ่งบางอย่างหวังเจี๋ยซีเคยบอกว่า สไตล์การเล่นของมหาเทพที่เขาหลงรักเชยสิ้นดี แต่อะไรกันนะที่เยี่ยซิวโหยหา อะไรที่ทำให้คนแบบนี้เจ็บปวดได้

หวงเส้าเทียนนึกอยากกระโดดลงไปใต้น้ำและดำลงไปดูให้เห็นกับตาว่าในใจของอีกฝ่ายเก็บซ่อนสิ่งใดกันแน่ ปรารถนาจะให้มหาเทพเปิดเปลือยตัวตนที่แท้จริงต่อหน้าเขาให้เป็นเพียงเยี่ยซิวของเขาที่คนทั้งโลกไม่มีโอกาสได้รู้จักในแง่มุมนี้

วันหนึ่งเมื่อความอัดอั้นตันใจบรรลุถึงขีดสุด หวงเส้าเทียนก็ทัก QQ ฝ่ายนั้นไปรัวๆ กะเวลาที่อีกฝ่ายประจำกะและยังไม่ลงดันเจี้ยนแน่ๆ ระดมส่งข้อความและอีโมติคอนทักทายรวมแล้วหนึ่งนาทียี่สิบข้อความทีเดียวแล้วรอ ๆ ลุ้นๆ  ไม่รู้ฟ้าดินรำคาญหรือเข้าข้างเขาในที่สุดคนโลว์โซเชียลอย่างน่าโมโหนั่นก็ตอบกลับมาสั้นๆ

‘เป็นบ้าอะไร จะลงดัน’  

            หนึ่งในผู้ครอบครองความเร็วมือสูงสุดแห่งวงการแทบตกเก้าอี้เพราะตั้งตัวไม่ติดเคาะเมื่อได้สติจึงรีบเคาะคีย์บอร์ดตอบไปอย่างรวดเร็ว

‘ดีใจที่นายออนไลน์ QQ เสียที คุยกันก่อน อย่าเพิ่งหาย’

‘มู่เฉิงบังคับออน’ อีกฝ่ายอธิบายสั้นๆ แล้วถามต่อ ‘ถ้าจะชวน PK ทำไมไม่มาในเกม’

‘PK บ้าอะไร ฉันอยาก...’

อยากลงรู้จักสิ่งที่ภูเขาน้ำแข็งอย่างนายซ่อนไว้ใต้น้ำบ้าเอ๊ย! บ้าบอมาก ภาษาโคตรนิยายสาวน้อย จอมฝอยไปไม่เป็นเสียแล้วเขาจะบอกอีกฝ่ายอย่างไรดี

‘อยากรู้จักตัวตนที่แท้จริงของนาย’ หวงเส้าเทียนอยากพิมพ์เช่นนี้ แต่สมองกรรมดันทรยศทั้งที่ตัดสินใจแน่วแน่แล้วว่าจะบอกตามตรงมันกลับสั่งมือขอเขาเคาะคีย์บอร์ดไปอีกแบบ

‘อยากรู้ว่าใต้ภูเขาน้ำแข็งมีอะไร’

‘ฉันลงดันละ’

‘เดี๋ยววว! นี่จริงจังนะ ฉันอยากได้คำตอบจริง’

‘???’

‘อยากรู้จักนายให้มากกว่านี้’

‘แบบทดสอบทางจิตวิทยาอะไรทำนองนั้น’

จอมแห่งกลอรี่แถต่อไปผลคือ มหาเทพเยี่ยซิวเงียบหายไปเลย หวงเส้าเทียนไม่รู้ว่าอีกฝ่ายลงดันไปแล้วหรือยังไปเข้าห้องน้ำ หรือลูกค้าเรียกหาก็สุดจะเดา เขาจึงได้แต่รอมองนาฬิกาดิจิตลนับวินาทีแล้ววินาทีเล่า ผ่านไปห้านาที เยี่ยซิวก็ตอบกลับมา

‘ใต้น้ำหนาวนะ ทั้งหนาวและมืด ไม่มีอะไรจนน่าผิดหวัง’

ใจของหวงเส้าเทียนดิ่งวูบอีกฝ่ายคงรู้แล้วว่าเขาต้องการจะสื่ออะไร

‘ฉันยังอยากรู้จักมันอยู่ดี’

‘ทำไม’

‘แค่อยากรู้ ยอดภูเขาน้ำแข็งน่ะเห็นจนเบื่อแล้ว’

หวงเส้าเทียนจอมฝอยตอบเพียงเท่านั้นก็เฉไฉไปเรื่องอื่นเขาไม่อยากให้อีกฝ่ายปิดกั้นเขาโดยสมบูรณ์จนแม้แต่ยอดภูเขาน้ำแข็งก็ไม่ได้เห็น

รัก...อยากรู้จัก...เพียงไม่กี่คำนี้จนแล้วจนรอดเขาก็ไม่กล้าบอก

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Fictober เขาให้พิมพ์ตอนเที่ยงคืน แต่ทางนี้ว่างพิมพ์ตอนใกล้เที่ยงคืน จึงส่งเลทมาก แถมยังเมากาวสุด สูไปพิมพ์ไปพิมพ์ไปจนเส้าเทียนดูเท่เลย แต่เปล่าหรอก...วันนี้เราเพิ่งเรียนจิตวิทยามา T^T