บัสสาย 12A ก็พาเรามาถึงป้าย Seven Sisters Park Centre ที่เราต้องลงสักที โอวเย และเป้าหมายแรกที่เราวิ่งไป ก็ไม่ใช่ที่ไหนนอกจากห้องน้ำค่ะ แหะๆ เรียกว่าโชคดี เพราะตอนเราไปถึงยังไม่มีคิว แต่พอเราออกมา ก็เจอคิวยาวของสาวๆรอเข้า แล้วพวกเราสองคนก็ยังเอ้อระเหย ถ่ายรูปกับกำแพงที่มีใบไม้เลื้อยสีเขียวแถวนั้น ไม่รู้เป็นอะไร ตื่นเต้นอยากถ่ายรูปคู่กับอะไรแบบนี้ที่เจอทุกครั้ง

แล้วเราก็เดินเข้าไปดูส่วนของ Information Center แต่รู้สึกเหมือนไม่ค่อยได้อะไรเท่าไร ก็เลยเดินข้ามถนนเพื่อไปหาทางเข้าจะได้เดินไปดูหน้าผา Seven Sisters ที่ดั้นด้นมาเติมเต็มความเป็นแฟนแฮรี่พอตเตอร์

เมื่อเราเดินมาดูป้ายแผนที่ ก็ยังงงๆว่าฉันจะเข้าไปทางไหนดี เพราะข้างๆป้าย ก็มีเหมือนประตูให้เตี้ยๆ ติดกับรั้วล้อมรอบทุ่งหญ้า ประตูเป็นแบบให้เรายกไม้กั้นตรงส่วนพื้นออก แล้วพอเราเดินเข้าไปมันก็จะกลับไปปิดโดยอัตโนมัติ เพราะกลอนจะลงมาพอดีกับตัวสลักที่รอไว้ อารมณ์เหมือนประตูตามปศุสัตว์ ก็ไม่ได้เคยไปหรอกนะคะ แต่เห็นในหนังอะค่ะ ทีนี้เราก็ไม่แน่ใจว่าเราควรเข้าไปทางนี้หรือเปล่า แต่พอเดินไปดูตรงแถวที่จอดรถใกล้ๆ ก็ไม่มีทางแล้ว เลยเดินกลับมาแล้วก็เปิดประตูนี้เข้าไป และก็ค้นพบว่าเรามาถูกทางแล้วล่ะ และที่ต้องมีประตูแบบนั้น เพราะเหมือนด้านในเขามีการเลี้ยงแกะด้วย คงไม่อยากให้แกะหลุดออกไปได้ ถ้าไม่มีคนมาเปิดให้

เราเลือกระหว่างสองทางคือจะเดินขึ้นทางลาดชันไม่มากไปเรื่อยๆ เพื่อไปจุดสูงของหน้าผา Seven Sisters หรือเราจะเดินทางราบผ่านทุ่งหญ้าไปชายหาดหินเพื่อชมหน้าผาหินตัด Seven Sisters ซึ่งเราก็เลือกทางหลัง เดินไปถ่ายรูปไป เจอแกะบ้าง ต้นไม้ที่เหมือนต้นบอนไซขยาย เพราะโดนแรงลมจนเอียงเป็นรูปร่างลู่ลมไปแล้ว แล้วเราก็มาถึงชายหาดหินพร้อมทะเลให้เรามองสุดสายตา และด้านซ้ายก็คือหน้าผา Seven Sisters ที่เราอยากจะมานี่แหละ

หน้าผาเจ็ดพี่น้องเป็นหน้าผาตัด สีขาวจากหินชอล์ค เป็นที่ถ่ายทำก็หลายเรื่องอยู่ รวมถึงเป็นหนึ่งในฉากของ Harry Potter ที่ตัวแฮรี่เดินมาเจอรองเท้าบู๊ทที่พาเขาไปร่วมแข่ง The Quidditch World Cup

นอกจากพวกเราที่เดินกันมา ก็มีนักท่องเที่ยวนั่งๆ นอนๆ กินอาหาร มีคนเดินไปเล่นน้ำทะเลด้วย มีนกบินไปมา บ้างก็มาเดินอยู่ไม่ไกลจากเรา พวกเรานั่งมองทะเล ถ่ายรูปคู่กับหน้าผาขาวที่ดูใหญ่โต ตัดกับฉากท้องฟ้าใสด้านหลังและมีผืนน้ำทะเลอยู่ด้านข้าง ธรรมชาติก็ยิ่งใหญ่และสร้างสิ่งสวยงามให้เราได้ตื่นตาตื่นใจอีกครั้ง

เราเห็นคนเดินขึ้นไปหน้าผาด้านบน ซึ่งทางขึ้นก็ดูเป็นทางที่พอเดินได้ แต่มีความลาดชันมากกว่าถ้าเทียบกับทางที่เราต้องเลือกตอนแรก แต่ก็เอาวะ คนอื่นยังขึ้นได้ เราก็ขึ้นได้สิ แล้วเราก็พาตัวเองเดินไปตามทาง โดยฉันมีความกังวลกับกล้องที่ถือพอๆกับความปลอดภัยของตัวเอง แล้วเราก็พาตัวเองขึ้นมายืนตรงหน้าผาได้สำเร็จ โดยมีเพื่อนนักท่องเที่ยว นั่งเล่นปิคนิคกันอยู่ให้รู้สึกครึกครื้นดี

อยู่ตรงนั้นสักพัก ก็ตัดสินใจเดินกลับโดยเดินลงมาทางที่เราไม่ได้เลือกในตอนแรก แล้วเราก็จบทริปโดยการรอรถบัสที่ป้ายแบบคนรอกันเยอะมาก จนไม่คิดว่าจะได้ไป แต่เหมือนคนจัดการรถบัสจะรู้ว่านักท่องเที่ยวจะกลับช่วงนี้เยอะ เลยปล่อยรถออกมาสองคันต่อกัน พวกเราเลยได้นั่งกลับเข้าเมือง Brighton ทั้งที่ตอนแรกทำใจแล้วล่ะว่าอาจจะต้องยืน 

เมื่อเข้ามาในไบรตัน ก็แวะเดินถ่ายรูปกับท่าเรือแล้วก็ไปรถขึ้นรถไฟกลับลอนดอน โดยช่วงท้ายของวันก็มีความขลุกขลัก เกิดขึ้นกับฉันและแหนดโดยไม่ได้นัดหมาย โดยแหนดลงสถานีก่อนฉัน แล้วก็ไปต่อ Tube แล้วก็พบว่าตั๋ว Weekly ที่ซื้อขึ้น Tube เสีย แล้วก็ทำอะไรไม่ได้ ต้องรอเปิดวันธรรมดาถึงจะโทรไปถามว่าจะทำอย่างไร แหนดเลยต้องเอาบัตรเครดิตแตะจ่ายไปก่อน ส่วนฉันก็ดันทำตั๋วรถไฟขากลับหาย มีแต่ตั๋วที่เป็นเหมือนใบเสร็จว่าไปรับตั๋วมาจากที่ไหน โดยเขียนว่า London Victoria แต่ฉันน่ะลงที่ St. Panras International พอถึงทางออกก็เลยเดินไปบอกเจ้าหน้าที่ว่าทำตั๋วหาย แต่ให้เขาดูว่าฉันมีตั๋วที่เป็นใบเสร็จนะ แต่เหมือนเจ้าหน้าที่ไม่เข้าใจ บอกว่าฉันลงผิดสถานี แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร เปิดให้ฉันออกไป ฉันก็เลยถือว่าเอานะ จบวันแบบให้ได้มีลุ้นกันทั้งคู่ เที่ยวแบบตามแผนหมด ไม่มีปัญหาอะไร มันคงจะสบายเกินไป แต่ถึงยังไงวันนี้ก็เป็นวันดีๆ อากาศดีๆ ให้ได้ไปเดิน ได้ดูหน้าผาแฮรี่ (ขอเรียกแบบนี้แป๊ปหนึ่งนะ เจ็ดพี่น้องอย่าน้อยใจไป)