เอาจริงๆนะ ฉันก็คิดว่าทริคในการไปเมืองนอกได้ถี่ขึ้น ก็คงเป็นที่สายการบินต่างๆออกโปรมาแข่งกันอย่างเมามันส์ และนั่นแหละ ฉันว่าถ้าเราหาวิธีการไปที่ที่เราอยากไปได้ในราคาพอจ่ายได้ เดินทางไม่โหดไป ก็เป็นจุดเริ่มต้นการเดินทางไปได้ขั้นที่หนึ่งแล้วล่ะ อย่างฉันนั้นเมื่อคิดว่าจะไปหาน้องที่เคยทำงานที่เดียวกัน แล้วเขาลาออกไปเรียนที่ลอนดอน เพื่อให้ง่ายต่อการพูดถึง ขอมอบชื่อ แหนด ให้กับน้องคนนี้ ซึ่งก่อนแหนดจะไป ฉันก็บอกว่าพี่จะไปเยี่ยมนะ แล้วด้วยความที่พูดไปแล้ว ก็ต้องไปสิ 

พอคิดแล้วก็เอาวะ หาช่วงที่คิดว่าจะลา เลือกเลยเดือนสิงหาคม เพราะอยากไปซัมเมอร์ที่อังกฤษบ้าง เคยไปตอนเดือนกรกฎาคมมาหนึ่งครั้งก็คิดว่าอากาศดี แต่ก็ยังเย็นๆ อยู่ต้องใส่แจ๊คเก็ต ทีนี้เลยเลือกเดือนสิงหาคม คิดภาพในหัวเลย สายเดี่ยว กางเกงขาสั้น เดินเที่ยวเหมือนเดินเมืองไทยสวยๆ (ฝันซะ ยังไม่รู้อนาคตตัวเองสินะ)

เมื่อหาช่วงลาได้ ก็จัดการมองหาตั๋วเครื่องบิน อยากได้แบบไม่แพงมาก แต่ก็อยากได้สายการบินโอเคด้วย เอาแบบคุ้นชื่อ ทีนี้เว็บไซต์ที่ฉันใช้ลองหาราคาตั๋วเครื่องบินที่จะโชว์มาเทียบให้เราเยอะๆ ก็มี expedia skyscanner และ cheapticket แต่สุดท้ายก็ยังสองจิตสองใจ จนไม่รู้ยังไงไปเห็นโปรของเอมิเรตส์ ที่ฉลองเปิดเส้นทางใหม่ไปลงสนามบินอื่นที่ไม่ใช่ฮีทโทรว์ในอังกฤษ แต่มีกำหนดว่าต้องจองภายใน 2-3 วันที่เปิดให้จอง พอลองไปเลือกเที่ยวบิน เห็นราคาแล้วก็ถึงแม้ว่าขาไปจะทรานสิทนานมาก 7 ชั่วโมงได้ และต้องลาเพิ่ม แต่ก็ทำให้ได้วันในลอนดอนเพิ่มมา ก็เลยใช้เวลาในการตัดสินใจไม่นาน ตัดใจใช้บัตรเครดิต จ่ายเงิน แล้วก็ได้ตั๋วมาครอบครองอย่าง งงๆ บอกเลย

ต่อจากนั้น ฉันมีช่วงเวลาไม่อยากจะไปโผล่มาเรื่อยๆ ไหนหน้าที่ในงานเพิ่มขึ้น คนในทีมลาออก พอหาข้อมูล จองที่พัก ซื้อตั๋วการเดินทางในอังกฤษก็แพงๆ อยากจะถอดใจไม่ไป แต่ในเมื่อในมือมีตั๋วเครื่องบินแล้ว แถมยังแคนเซลไม่ได้ ยังไงทริปนี้ก็ต้องเกิดค่ะ