เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Anxiety DisordersPradthana Toomsiri
Anxiety disorders (4) : งานเขียนที่ไม่สมบูรณ์
  • ถึงจะห่างหายการเขียน entry ไปนาน แต่เราไปพบแพทย์ตลอดนะคะ ^ ^''

    -ความเดิมตอนที่แล้ว-

    เราเป็นโรควิตกจริต
    .
    .
    .
    .
    จบ............



    สั้นไป๊!?! 

    เนื่องจากเราเป็นคนย่อความไม่เป็น เรียบเรียงไม่เก่ง
    หากผู้อ่านท่านใดต้องการทราบเรื่องราวก่อนหน้า รบกวนจิ้ม  "PREVIOUS"  ด้านล่างค่ะ lol

    ก่อนอื่นอยากจะบอกสิ่งที่เราคิดมาตลอดเลยว่าที่มาเขียนๆเรื่องนี้ใน #minimore เนี่ย 
    มันฝืนชะมัด lol

    .
    ..
    ...
    เราเกลียดการเขียน...
    เราไม่เข้าใจว่าคนที่เขียนหนังสือเป็นเล่มๆ ทำได้ยังไง 
    ทั้งนิยายเอย บทความเอย

    สำหรับเราการเขียนมันน่าเบื่อ... 
    คนที่เขียนหนังสือให้อ่านสนุกได้นี่เก่งมาก
    เขียนหนังสือเล่มยาวๆให้อ่านสนุกได้นี่ยิ่งเก่ง
    หนังสือบางเรื่องอ่านแล้วเหมือนดูภาพยนตร์ ตื่นเต้น น่าติดตาม วางไม่ลง

    ที่เราทึ่งที่สุดคืองานเขียนจากประสบการณ์... 
    เค้าเรียบเรียงความคิดกันได้ยังไง? 
    เราทำไม่ได้ค่ะ ; _ ;

    จากที่เราเคยบอก 
    เราเป็นพวกจินตนาการล้ำเลิศ 
    เพราะฉะนั้น สิ่งที่สมบูรณ์ที่สุดจะมีอยู่ในหัวเรา
    และสิ่งที่ไม่สมบูรณ์ก็จะอยู่ในนั้นด้วยเช่นกัน (แถมมีเยอะด้วย)

    .
    ..
    ...
    เมื่อถ่ายทอดออกมาไม่ได้-ไม่สมบูรณ์  perfectionist อย่างเราจึงไม่พอใจ

    -คำถาม-
    ทำไมไม่ถ่ายทอดตามที่เราคิดว่า perfect ออกมาล่ะ?

    -คำตอบ-
    ...เราทำไม่ได้ค่ะ

    หากคำตอบที่ออกมาไม่ตายตัวเหมือนโจทย์คณิตศาสตร์ 
    สำหรับเรา ไม่มีอะไรสมบูรณ์ค่ะ

    1+1 = 2 เป็นสิ่งที่มั่นใจ เราจะเขียนได้ ถ่ายทอดได้ชัดเจน
    แต่ถ้าเป็นการเล่าเรื่อง ย่อความ หรืออื่นๆที่เป็นเนื้อเรื่องนี่คือเข้าขั้นวิกฤติ
    เพราะงั้นการ spoiled หนังของเราคือเล่าเนื้อเรื่องตั้งแต่ต้นจนจบ 
    ใครทำอะไรที่ไหน และรายละเอียดปลีกย่อยยิบย่อยต่างๆ
    ไม่มีหรอก การมาเล่าย่อๆ เนื้อเรื่องคร่าวๆ เพราะสำหรับเราทุกอย่างสำคัญหมด ^ ^''

    เวลาเราเขียน blog หรืออะไรก็ตาม ถึงได้รู้สึกว่าพล่ามน้ำท่วมทุ่งตลอด
    มิน่าเขียน fiction เขียนนิยายไม่เคยจบ 555
    แต่เห็นอย่างนี้ดันเรียนสายกฎหมาย... 
    การปรับบทแล้วเขียนข้อสอบนี่ทรมานมากเลยค่ะ ; 3 ;

    เพราะไม่ว่าจะเขียนอะไรเราก็คิดว่ามันไม่ใช่แก่นอยู่ดี 
    เราไม่รู้อะไรสำคัญ-ไม่สำคัญ

    แต่ทั้งๆที่เป็นอย่างนี้เรากลับชอบเวลาถกปัญหากันด้วยวาจานะ
    เพราะว่าไม่ต้องเขียน(พิมพ์)ไง
    จินตนาการอะไรพูดออกมาได้หมด 
    ถึงน้ำจะท่วมทุ่งคนฟังก็สกัดเอาไปแต่ใจความอยู่ดี lol
    ถ้ามีการถกเถียงให้ความเห็นกันยิ่งสนุก 
    เราจะได้รู้ว่าทำไมเค้าถึงคิดแบบนี้ แบบนั้น 
    เป็นการสร้างความเชื่อมโยงเรื่องต่างๆ สนุกดี ^ ^

    ...
    ..
    .
    นี่ไง ตอนนี้ก็พล่ามน้ำท่วมทุ่งอยู่
    พยายามจะเขียนให้กระชับ และพยายามสื่อความหมายให้ชัดเจนได้
    ยากจังเนอะ

    ค่อยๆฝึกไปละกัน...   : )
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in