ห่างหายไปนานกับการรีวิวหนังสือ ช่วงนี้ยุ่งมากจริงๆ จัลล้องงง

เข้าเรื่องดีกว่าค่ะ วันนี้เราจะมาแชร์หนึ่งในประสบการณ์อ่านรวดเดียวจบแบบไม่วางมือกันอีกครั้งนะคะ (ช่วงสี่ห้าปีหลังมานี่ถือเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นยากมาก) อันที่จริงเราอ่านเรื่องนี้จบไปปีหนึ่งแล้วค่ะ แต่เพิ่งได้เล่มสองมา เลยมาเขียนรีวิวไว้ก่อน กันตัวเองดอง (ถามว่าจะได้ผลมั้ย....ก็ไม่น่า)

His Fair Assasin: Grave Mercy หรือ มรณะประกาศิต ยอดหญิงมือสังหาร ในภาษาไทย เขียนโดย Robin LaFevers แปลโดยคุณลมตะวันแห่งสำนักพิมพ์ Muse ค่ะ (สนพ.ที่ขึ้นชื่อว่าป้ายยาเก่งมาก ขีดเส้นใต้เอาไว้ว่าเก่งมากกกกก) เราซื้อนิยายเล่มนี้มาก็เพราะโดนป้ายยานี่แหละค่ะ แต่ผลที่ได้ก็คุ้มกับเงินที่เสียไปมากๆ ค่ะ

มรณะประกาศิตเป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นในแคว้นบริตตานี ในช่วงศตวรรษที่ 15 ดำเนินเรื่องโดยตัวเอกสาวสวยของเรา อิสเม่ ริเยนน์ สาวน้อยที่เกิดมาพร้อมกับปานที่หลัง สัญลักษณ์ของเทพแห่งความตาย มอร์เทม (ซึ่งภายหลัง เมื่อคริสตศาสนาเข้ามามีอิทธิพล มอร์เทมจึงเปลี่ยนสภาพจากเทพนอกศาสนาไปเป็นนักบุญ) ในตอนต้นเรื่องนางเอกของเราถูกบังคับให้แต่งงานค่ะ แต่พอเจ้าบ่าวเห็นปานนั่นเข้าก็เข้าใจว่าอิสเม่เป็นตัวกาลกิณีและจะฆ่าทิ้ง แต่โชคดีที่สาวน้อยของเราหนีรอดออกมาได้ค่ะ และได้เข้าไปอยู่ในสำนักนางชี aka วิหารเซนต์มอร์เทมและกลายเป็นมือสังหาร หลังจากฝึกวิชาตามหลักสูตรสำเร็จแล้วอิสเม่ก็ถูกส่งไปทำงานแรก นั่นคือการช่วยเหลือดัชเชสแห่งบริตตานี

โดยส่วนตัวเราชอบทุกอย่างในเรื่องเลยค่ะ ทั้งตัวละคร ฉาก การเล่าเรื่อง การแปล ทุกอย่างลงตัวมากจริงๆ (ไม่งั้นจะอ่านจนวางไม่ลงเหรอ อิ๊ๆ)

มาว่ากันที่เรื่องตัวละครกันก่อน

อันนี้ขออวยกันให้สุดลิ่มทิ่มประตูกันเลยค่ะ ด้วยความที่เราไม่ค่อยชอบนางเอกแนวกร่างแต่ไม่เก่ง เราจึงค่อนข้างกังวลว่าอิสเม่จะเป็นแบบนั้นรึเปล่า คำตอบก็คือไม่เลย คือนางไม่ได้เป็นสาวนักฆ่าโหดๆ ไร้หัวใจนะคะ นางเป็นสาวน้อยนักฆ่าที่อันตราย รู้จักใช้จริตของผู้หญิงให้เป็นประโยชน์ในการทำงาน และที่ชอบที่สุดก็คือชีไม่เคยฟังตัวเอกชายในเรื่องเลย (นายคนนี้เรียกว่าเป็นพระเอกก็คงได้) อิสเม่ตัดสินใจทำอะไรด้วยตัวเอง นี่เป็นสิ่งที่เราชอบมากๆ เกี่ยวกับนาง

ส่วนดูวัล พระเอกของเรื่องนั้น...

งานดีค่ะ ไม่พูดมากละ เจ็บคอ เอ้ย ต้องบอกว่าไม่พิมพ์มาก เมื่อยมือสินะ

แต่ก็นั่นแหละ เราชอบนางนะคะ เป็นพระเอกที่ไม่น่าลำไย แล้วก็น่ารักดี อ่านแล้วแอบเขินเบาๆ

ว่ากันที่ภาษาของเรื่อง

เนื่องจากเราอ่านฉบับแปล ดังนั้นจะขอรีวิวฉบับภาษาไทยนะคะ

ก็ไม่มีอะไรนอกจากอวยเช่นกัน 555555 ผู้แปลแปลดีมากค่ะ ไหลลื่น ได้อรรถรสสุดๆ เราชอบฉากในเรื่อง ให้ความรู้สึกกลูมมี่นิดๆ ตื่นเต้นหน่อยๆ โดยรวมแล้วดึงดูดมากๆ ค่ะ

จริงๆ อ่านเรื่องนี้แล้วก็ทำให้เราสนใจบริตตานี่นิดหน่อยนะคะ ยุโรปช่วงศตวรรษที่ 15 เป็นเรื่องที่เราไม่ค่อยถนัดด้วย พออ่านเรื่องนี้แล้วเราก็เลยสนใจขึ้นมาเลยค่ะ คิดว่าว่างๆ จะลองหาหนังสือมาอ่านเพิ่มเติมด้วย > <

อวยมาขนาดนี้แล้วอย่าลืมหลงไปซื้อกันนะคะ

ตอนนี้เล่มสองออกมาแล้ว ถ้าได้อ่านเมื่อไหร่เราจะมาอวย เอ้ย รีวิวให้ฟังนะคะ

หรือท่านใดเคยอ่านเรื่องนี้แล้ว หรืออ่านเล่มสองไปแล้วก็เชิญแวะเวียนมาเม้ามอยได้นะคะ