ชื่อเริ่อง: Aru Shah and the End of Time

ผู้เขียน: Roshani Chokshi

กล่าวถึงรามายานะไปแล้วจะไม่รีวิวนิยายที่มีแรงบันดาลใจมาตากมหาภารตะก็กระไรอยู่ ดังนั้น รอบนี้เราจะมาฝอย เอ้ย! รีวิวนิยายเรื่อง Aru Shah and the End of Time ค่ะ

มหาภารตะอาจไม่ใช่วรรณคดีที่คนไทยคุ้นเคยเท่าไหร่ แต่มหากาพย์เรื่องนี้ก็เป็นหนึ่งในสองวรรณคดีอมตะแห่งอินเดียคู่กับรามายานะ หรือ รามเกียรติ์ในภาษาไทย มหาภารตะเป็นเรื่องของสงครามระหว่างพี่น้องปาณฑพและเการพ ณ ทุ่งกุรุเกษตร

Aru Shah and the End of Time เป็นนิยายแนวเทวะตำนานในยุคสมัยปัจจุบัน แนวเดียวกับเพอร์ซี่ย์ แจ็กสันนั่นเองค่ะ แต่เรื่องนี้จะอิงเทวะตำนานฮินดูและมหาภารตะเป็นหลัก ตัวเอกของเรื่องคือ อารู ชาห์ เด็กหญิงชาวอินเดียสัญชาติอเมริกันที่เผลอไปจุดตะเกียงวันสิ้นโลกเข้า ทำให้อสูรที่ถูกกักขังตื่นขึ้นมาและพยายามจะทำลายล้างโลกโดยการปลุกพระศิวะ เทพแห่งการทำลาย ให้ลุกขึ้นมา 'รำ' ล้างโลก จากนั้นก็เป็นหน้าที่ของนางเอกในการปกป้องโลกค่ะ ในฐานะที่นางเป็นหนึ่งในพี่น้องปาณฑพกลับชาติมาเกิด

พี่น้องปาณฑพ (Padava Brothers) พูดง่ายๆ ก็คือฝั่งพระเอกในเรื่องมหาภาระตะ เป็นพี่น้อง 5 คนที่เกิดจากนางกุนตีและนางมาทรีกับเหล่าเทพเจ้า จริงๆ แล้วคำว่าปาณฑพมากจากชื่อของท้าวปาณฑุ สวามีของนางกุนตีและนางมาทรี แต่เนื่องจากท้าวปาณฑุเป็นหมัน ไม่สามารถมีโอรสได้ ทำให้พระชายาทั้งสองต้องขอโอรสกับเทพเจ้าแทน เหล่าปาณฑพจะประกอบไปด้วย ยุธิษฐิระ ภีมะ อรชุน นกุล และสหเทพ นอกจากนี้ยังมีอีกคนหนึ่งค่ะ เป็น The secret Padava คือ กรรณะ แต่ทั้งเรื่องไม่มีใครรู้ว่าเขาคือลูกชายของนางกุนตีเลย จนกระทั่งกรรนะสิ้นใจในสงคราม

1. ยุธิษฐิระ (Yudhistira) พี่ใหญ่ เป็นบุตรของนางกุนตีกับพระยม เป็นคนฉลาดและยุติธรรม บรรดาน้องๆ จึงจะเชื่อการตัดสินใจของพี่ใหญ่มาก

2. ภีมะ (Bhima) เป็นบุตรชายของนางกุนตีกับพระพาย เป็นผู้มีพละกำลังมหาศาล

3. อรชุน (Arjuna) บุตรชายของนางกุนตีกับพระอินทร์ เป็นปาณฑพที่โดดเด่นที่สุดค่ะ อรชุนจะเชี่ยวชาญเรื่องการยิงธนูมาก

4. นกุล (Nakula) บุตรของนางมาทรีกับเทพอัศวิน

5. สหเทพ (Sahadeva) บุตรของนางมาทรีกับเทพอัศวิน เป็นฝาแฝดของนกุลค่ะ (เนื่องจากบิดาคือเทพอัศวินเป็นเทพฝาแฝด จึงให้ลูกชายสองคน)

(6) กรรณะ (Karna) จริงๆ แล้วกรรณะควรนับเป็นพี่ใหญ่นะคะ เพราะเขาเป็นบุตรชายคนแรกของพระนางกุนตีกับพระอาทิตย์ เรื่องมีอยู่ว่าเทวีกุนตีได้เรียนมนตร์ขอลูกจากเทพเจ้าได้ พระนางจึงลองใช้ เป็นการทดลองเล่นๆ แต่พระอาทิตย์ดันมาจริงๆ พระนางกุนตีขณะนั้นยังไม่ได้เสกสมรส พระอาทิตย์จึงประทานลูกให้และยังรักษาพรหมจรรย์ให้เหมือนเดิม นางกุนตีไม่สามารถเลี้ยงทารกน้อยได้ จึงนำเด็กชายไปลอยน้ำ เด็กคนนั้นต่อมามีสองสามีภรรยาคู่หนึ่งเก็บไปเลี้ยง ตั้งชื่อว่ากรรณะ ต่อมากรรณะได้เข้าร่วมในสงคราม ณ ทุ่งกุรุเกษตรโดยไปอยู่ฝั่งเการพ เพราะเขาเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใคร จนเขาถูกอรชุนสังหารในวันที่ 14 ของสงคราม

ส่วนในเรื่องAru Shahนั้น ใครจะเป็นใครกลับชาติมาเกิดต้องมาลุ้นกันนะคะ ;)

โทนการเล่าเรื่องในนิยายเรื่องนี้ค่อนข้างมีอารมณ์ขันค่ะและเพราะเป็นนิยาย YA ทำให้เรื่องไม่ซับซ้อนมากนัก ภาษาที่ใช้อ่านเข้าใจง่ายค่ะ แต่ที่ยากคือชื่อสันสกฤตในเรื่อง เราเจอเข้าไปก็มึนเหมือนกัน บางทีก็ต้องพึ่งอากู๋ค่ะว่าชื่อนี้คือใครหรืออะไร ถ้าหากว่าใครที่คุ้นเคยกับเทวตำนานฮินดูและมหาภารตะจะอ่านสนุกมากค่ะ แต่ในเรื่องก็มีอธิบายเล็กๆ น้อยๆ ให้ภาพรวมของชื่อเฉพาะต่างๆ อยู่แล้ว เพราะฉะนั้นถ้าใครที่ไม่เคยอ่านมหาภารตะมาก่อนไม่ค้องกังวลนะคะ

ตัวละครในเรื่องจะขอแบ่งคร่าวๆ เป็นฝั่งมนุษย์กับที่ไม่ใช่มนุษย์นะคะ

ตัวละครมนุษย์ที่เด่นๆ ในเรื่องจะมีนางเอกก็คืออารู กับเพื่อนของเธอ มินิ สองคนนี้เป็นเด็กเกรดเจ็ดค่ะ เทียบกับของไทยก็ประมาณม.1 ยังเป็นเด็กน้อยอยู่เลย

เราคิดว่าผู้เขียนถ่ายทอดความเป็นเด็กของสองคนนี้ออกมาได้ดี พวกเธอมีทำผิดพลาดบ้าง งอแงบ้าง ท้อบ้าง กลัวบ้าง ปนๆ กันไป แต่นางเอกของเราเป็นชาวท่าแซะนะคะ นางก็จะมีมุกของนางมาให้ขำเรื่อยๆ สองคนกับมินิตบมุกกันสนุกสนานเลยค่ะ

คาแรคเตอร์ช่วงแรกๆ อาจจะยังไม่ชัดเจนนัก แต่เมื่อร่วมเดินทางกับพวกเธอไป เราก็จะเห็นตัวตนของพวกเธอชัดขึ้นเรื่อยๆ

มาที่ฝั่งตัวละครที่ไม่ใช่มนุษย์กันบ้างดีกว่า...

ฝั่งนี้ก็จะเป็นบรรดาเทพเจ้าหรือสิ่งมีชีวิตในตำนานฮินดูค่ะ ซึ่งผู้เขียนนำเสนอได้ค่อนข้างน่าสนใจ ในเรื่องจะมี Council of Guardian ที่มีบทค่อนข้างมาก และพี่เลี้ยงในร่างนกพิราบของนางเอก สมาชิกในสภาฯ เท่าที่ปรากฏในเล่มแรกมีหนุมาน นางฟ้าชื่อ Urvashi และอดีตสมาชิกสภาที่ปัจจุบันเป็นนกพิราบคอยช่วยเหลือนางเอกชื่อว่า Subala (Subala ไม่ใช่ชื่อจริงๆ ของนางค่ะ แต่ขออุบไว้ก่อนว่านางเป็นใคร) สามคนนี้มีคาแรคเตอร์ชัดเจนมาก หนุมานจะออกแนวผู้ใหญ่ใจดี ให้กำลังใจเด็กๆ Urvashi จะดุๆ หน่อย ส่วนเพื่อนนกพิราบของเราถูกนางเอกเรียกว่า Boo จะเป็นพี่เลี้ยงขี้หงุดหงิด

ส่วนเทพเจ้าองค์ใหญ่ๆ อย่างตรีมูรติ (พระพรหม พระศิวะ พระนารายณ์) พระอินทร์ ฯลฯ ยังไม่มีบทนะคะ มีแค่ถูกกล่าวถึงนิดหน่อยและมาแค่รูปปั้น

ถ้าหากว่าเพื่อนๆ สนใจนิยายแนวเทวตำนานหรือชื่นชอบเพอร์ซีย์ แจ็คสัน เราแนะนำเรื่องนี้เลยนะคะ มีกลิ่นอายของความเป็นสมัยใหม่และเทพเจ้าเก่าแก่ไปพร้อมกัน ไม่แน่ว่าอ่านๆ ไปแล้วอาจจะอยากหาหนังสือมหาภารตะมาอ่านอีกรอบก็เป็นได้นะคะ (แต่ของไทยมีแปลน้อยมากๆ เลยค่ะ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมมหาภารตะไม่ค่อยบูมในไทย)