31/3/61
คืนแรกพักโฮสเทลราคาถูก
ผ้าห่มฟูกหมอนนิ่มอยากลืมตื่น
หลับสบายคลายกล้ามเนื้อตลอดคืน
รุ่งเช้าตื่นไปเที่ยวแทบไม่ทัน

ลุกคนแรกเข้าห้องน้ำส่องกระจก
หนวดชักดกอยากซื้อมีดโกนหั่น
แต่เพื่อนหลับสลบไสลไม่ฟื้นกัน
เอาวะมั่นเข้าไว้ไปซื้อเอง

เข้าร้านค้าเลือกหามีดโกนหนวด
เอาไปอวดเพื่อนว่าเราก็เก่ง
แม่ค้าถามอะไรไม่รู้ ตัวเริ่มเกร็ง
ล้วงมือถือจากกางเกง เปิดตำรา

“ผมคนไทย – หว่อซือไท่กั๋วเหริน”
อยากจ่ายเงินแล้วรีบไปจากร้านค้า
"หว่อทิงปู้ต๋ง – ผมฟังไม่ออก” สักคำน้า
แล้วยิ้มร่ารับเงินทอนก่อนจากนาง

ถึงโฮสเทลเพื่อนโหย "โอ๊ยสายแล้ว!"
ใจมันแป้วอดไปเขางวงช้าง
เลยเปลี่ยนเป็นกินข้าวเช้าเพราะท้องคราง
ของบางอย่างหน้าตาแปลกลองสั่งดู

ข้าวกับเนื้อผัดผักเสิร์ฟใส่ถัง
ของแปลกที่สั่งคือซุปสมองหมู!
หวานมันเค็มและเล็มก้อนเนื้อฟู
กินได้อยู่ แต่ล้างปากด้วยน้ำชา

ขึ้นรถเมล์ไปเที่ยวถ้ำขลุ่ยอ้อ
ด้านในทอแสงสีงามสง่า
มลังเมลืองเหลืองม่วงแดงเขียวฟ้า
แหงนจนคอตั้งบ่าดูหินย้อย

น้ำจากหินหยดลงมาเป็นหินงอก
ค่อยพูนพอกเป็นเสาหินต้นใหญ่น้อย
สะท้อนแสงส่องประกายราวเพชรพลอย
ออกจากถ้ำขึ้นชั้นลอยเข้าห้องน้ำ

สะดุดตากับผนังกระจกใส
มองออกไปเห็นภูเขาสูงเกินข้าม
กับป่าเขียวชอุ่ม ท้องฟ้าคราม
แล้วจึงตามเพื่อนไปที่ร้านค้า

ซื้อของที่ระลึกจนเสร็จสรรพ
เดินทางกลับที่พักหายเหนื่อยล้า
เก็บของเสร็จไปขึ้นรถไฟฟ้า
นั่งเรื่อยมาจนถึงเมืองหนานหนิง

ถนนข้างโรงแรมเป็นตลาด
ขายบนบาทวิถีมีหลายสิ่ง
หอยนางรมหอยเชลล์ย่างอร่อยจริง
อิ่มแล้วนอนนิ่ง ๆ จนหลับไป