1/4/61
วันนี้พากันไปเที่ยวน้ำตก
ไม่ลืมพกหยูกยากันป่วยไข้
เพราะเป็นทางโค้งขึ้นเขาอันยาวไกล
นั่งนานไปอาจคลื่นเหียนอาเจียนราก

ข้างทางเป็นไร่นาและสวนกล้วย
มีควายด้วย! ใช้ไถนาบนที่ยาก
ชาวบ้านคงขนส่งกันลำบาก
ต้องฉุดลากสินค้าเข้าพารา

บนรถทัวร์มีเพื่อนใหม่ชวนคุยด้วย
มีตัวช่วยคือแอพแปลภาษา
เขาเป็นเชฟชาวเซี่ยงไฮ้ช่างพูดจา
ลงรถมาจึงแยกย้ายไปตามทาง

น้ำตกนี้มีชื่อว่า "เต๋อเทียน"
งดงามราวภาพเขียนเซียนสรรค์สร้าง
ตกลงมาเป็นชั้น ๆ สูงสล้าง
ผืนน้ำกว้างแตกเป็นฟองดังโครม ๆ

ล่องแพเข้าไปใกล้ผืนน้ำตก
แทบเปียกซ่กละอองน้ำกระหน่ำโหม
ชื่นฉ่ำใจได้ไอน้ำพรมชโลม
ก่อนหักโหมเดินขึ้นเขาไปชายแดน

ที่ชายแดนจีน-เวียดนามเป็นตลาด
มีของดาษดื่นให้เลือกล้นอ้อมแขน
ซื้อไปฝากได้ทั้งพ่อแม่ เพื่อน แฟน
เสร็จแล้วแล่นรถกลับที่พำนัก

2/4/61
เดินทางไปขึ้นรถไฟตอนสาย ๆ
โหย! เกือบตายวิ่งกันจนเหงื่อแตกพลั่ก
จากห้องโถง-ชานชาลาไม่ได้พัก
หอบฮัก ๆ เมื่อได้นั่งในรถไฟ

ถึงกว่างโจวก็เกือบถึงสายัณห์
จึงพากันไปเที่ยวที่ใกล้ ๆ
"เป่ยจิงลู่" มีของน่าดูมากมาย
เสื้อผ้าชายมีขายหลากหลายชุด

กลางถนนมีกำแพงเมืองเก่า
สวยไม่เบาแม้แตกร้าวไปบางจุด
ได้เสื้อผ้ากลับมาชุดสองชุด
ก่อนรีบรุดไปสุขาสาธารณะ

เพื่อนมาส่งแล้วบอก "จะซื้อของใช้
จำทางได้ใช่ไหม ตามไปนะ"
ระลึกทาง พยักหน้า ตอบว่า "จ้ะ"
ก่อนที่จะเข้าห้องน้ำฉี่ใส่ราง

ออกจากห้องสุขาหาทางกลับ
เอาแล้วครับ! หันซ้ายขวา "ไหนวะห้าง!?"
ดุ่มเดินไป นั่นไง คนละทาง
สุดอ้างว้างหลงทางอยู่คนเดียว

โทรศัพท์ไม่แน่ใจว่าโทรได้
เปิดสัญญาณถ้าเงินหายคงห่อเหี่ยว
วีแชทก็ใช้ไม่ได้ หน้าเริ่มเซียว
ก่อนเฉลียวใจว่ายังมีตำรา

ถามแม่ค้า "MINISO เจิ่นเมอะโจ่ว
– MINISO ไปยังไง” ครับแม่ค้า
หล่อนพูดนิดแล้วชี้ไปทางขวา
เดินตามทิศที่ว่าจนหาเจอ

เกือบเกิดเรื่องวุ่นวายแล้วไหมล่ะ
เมื่อพบปะเพื่อนจึงถอนใจ "เฮ่อ..."
ได้ของแล้วก็กลับกับสองเกลอ
นำเสนอเรื่องหลงทาง เพื่อนหัวร่อ

กลับมานอนที่หอเพื่อนแถวกว่างไว่
นี่ผ่านไป 4 วันแล้วไวจริงหนอ
อีก 2 วันจะจบทริป เที่ยวให้พอ
คืนนี้ขอหลับอุตุและฝันดี