....คิดถึงคิดถึงและคิดถึง....
....คิดถึงที่หนึ่งไม่มีสอง….
....คิดถึงล้นหัวใจหมายปอง....
....คิดถึงร่าร้อง....คิดถึงเธอ....
เคยกันบ้างมั้ยครับ...
เมื่อคุณรักใครบางคนแล้วคุณรู้สึกทรมาน
เพราะคุณคิดไปว่าเขาคนนั้นอาจจะไม่ได้คิดถึงคุณอยู่
ถึงแม้ว่าการได้คิดถึงใครสักคนนั้น
อาจจะเป็นทุกข์อยู่บ้างก็เฮอะนะดังกับ
“การที่เราคิดถึงใครสักโดยที่เรารู้ชื่อเขาแต่ไม่เคยเห็นหน้าเขาเลยนั้นก็คล้ายกับการที่เราฟังเพลงโดยที่เรารู้เนื้อร้องแต่ไม่รู้ทำนองของเพลงนั้น”
แต่บางครั้งก็ชุ่มชื่นหัวใจนะ?
การที่คิดถึงทําให้คุณมานั่งคิดกระวนกระวายว่า....
คุณมีความหมายสําหรับเขาบ้างหรือเปล่านะ
เขาจะแคร์คุณไหมนะ...
คุณรีบรับโทรศัพท์ทันที...
เพราะคิดว่าอาจจะเป็นเขาคนนั้นโทรมาหา
คุณมองออกไปนอกหน้าต่าง...
เพราะคิดว่าเขาอาจจะปรากฏตัวอยู่ที่นั่น
คุณนั่งดูทีวีจอใหญ่ภายในบ้านของคุณ...
แต่ใจกลับคิดถึงเขาคนนั้น
จนทําให้พลาดละครตอนอาวสารเรื่องโปรดของคุณ
คุณเอนกายลงเตียงนอนที่นุ่ม...
ก็พลันคิดถึงช่วงเวลาที่ไปไหนต่อไหนด้วยกัน
คุณคิดถึงแต่ว่า...เราคงจะได้มานั่งมองดวงดาวด้วยกันอีก
คุยกันทุกเรื่องไม่ว่าจะเป็นความฝันหรืออนาคต
คุณออนไลน์facebookเพื่อหวังจะได้พบเขา…
และก็เริ่มวิตกกังวลว่า
เขาจะเป็นอะไรไปหรือเปล่าเนี่ย!
เมื่อไม่ได้เห็นเขาออนไลน์หรือตอบกลับมา…
การได้คิดถึงใครบางคน
เป็นหนทางหนึ่งที่ช่วยให้คุณเติบโต
และได้สัมผัสกับความเปลี่ยวเหงา
มันสอนให้คุณเรียนรู้ที่จะอยู่ร่วมกับความเวิ้งว้าง
และทําให้คุณรู้จักอีกความรู้สึกหนึ่งนั่นก็คือ
.......ความว่างเปล่า.......
บางครั้ง
มันก็รู้สึกดีนะ
ที่ได้คิดถึงใครคนนั้นโดยที่เราไม่รู้ว่า
เขาจะรู้สึกเหมือนเราหรือเปล่า
ช่างเป็นความรู้สึกที่ทรมานเหลือเกิน
และคุณกลับรู้สึกว่า
คุณถูกทิ้งไว้เพียงลําพัง
ดังนั้น
หากคุณคิดถึงใครจงบอกให้เขาได้รับรู้บ้าง
และเช่นเดียวกัน
ถามเขาซิว่า
เขารู้สึกอย่างเดียวกันกับเราหรือเปล่า
อย่าปล่อยให้ความรู้สึกคิดถึงเปลี่ยนแปรเป็นความอิจฉา
หรือความหวาดระแวง
หากใครคิดถึงคุณและคุณรับรู้
จงรีบบอกให้เขาทราบสิอย่าให้เขา...รอ....
..............................
คิดถึงคิดถึงและคิดนัก
คิดถึงที่รักคิดถึงเสมอ
คิดถึงล้นหัวใจจึงอยากเจอ
คิดพรํ่าเพ้อคิดถึงเธอ....คนห่างไกล
...................................
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in