ลิลิธเวอร์ชันภาษาอังกฤษที่ใช้ส่งโปรเจ็กต์จบปริญญาโทนะคะ จะมีจำนวน 8 ตอนซึ่งไม่จบทั้งเรื่อง สามารถตามอ่านเวอร์ชันภาษาไทยจนจบได้ที่Minimore/Fictionlog/ReadAWrite/DekD ภาษาอังกฤษอัปเดตทุกวันศุกร์เวลา 1 ทุ่มค่ะ I had no idea how long I’d been missing. Did anyone notice that something wrong with the n...

บทที่10 ไม่มีที่สำหรับคนตายในโลกคนเป็น นับตั้งแต่เหตุการณ์ของโอมาร์ ทั้งฉันและออกัสก็ไม่ได้รับชื่อจากเดธอีกเลย นับว่าเป็นเรื่องดีที่ไม่มีใครเสียชีวิต แต่นั่นหมายถึงฉันจะไปไหนไม่ได้นอกจากติดอยู่ในเจอริโก้ ห้องสมุดกลายเป็นสถานที่โปรดในการฆ่าเวลาของฉัน ทว่าฉันกลับไม่ค่อยได้เห็นออกัสในนี้แล้ว ไม่รู้ว่า...

บทที่9 เติมเต็ม ทุกเช้าเวลา09:45น. เธอจะมาซื้อลาเต้ร้อนไซส์ใหญ่ที่ร้านนี้ ไม่ว่าเธอจะแต่งตัวแบบไหน เธอก็จะหิ้วกระเป๋าสีเบจคู่ใจเสมอ และรองเท้าส้นสูงก็มักเข้ากับสีของเสื้อผ้าทุกครั้ง เธอมีผมสีบรูเน็ตยาวสลวยแซมด้วยไฮไลต์สีบลอนด์ถึงกลางผม วันนี้เธอถักเปียเดียว ดูสง่างามในชุดสูทสีกรม ถ้าไม่ได้ออกไปพบลู...

Chapter Three Home. I missed home. I missed my mom, my dad, and my annoying yet lovely brother. I shouldn’t have left home, I should have looked for a job in Wisconsin. I would have been alive if I hadn’t decided to come to New York. What was going to happen to them? Were they going to know that I ...

เฟอร์นันโด โรเมโร่ 22พฤศจิกายน เวลา21:04น. ห้อง18, 13บรูม อเวนิว,นิวยอร์ก ฆาตกรรม ผู้ร้าย:โอมาร์ อัลเดอร์สัน วันหนึ่งฉันได้รับชื่อระหว่างยิงเป้าปืนตามลำพังที่บูธ ฉันทั้งสงสัย ตื่นเต้น และโกรธ สงสัย ว่าคนแบบไหนกันถึงได้ทำแบบนั้นกับมนุษย์ ตื่นเต้น เพราะนานแล้วที่ฉันไม่ได้กลับไปที่โล...

บทที่7 นักแกะสลัก สองเดือนผ่านไปนับจากวันที่ตำรวจพบศพของฉัน การสืบสวนยังคงไร้ความคืบหน้า สิ่งที่พวกเขารู้คือเป็นผลงานของฆาตกรต่อเนื่องที่เริ่มก่อคดีเมื่อปลายปีที่แล้ว เท่าที่รู้คือฆาตกรฆ่าคนไปแล้วสองคนก่อนหน้าฉัน และทิ้งศพในอีสต์ รีเวอร์ ตำรวจเคยมีผู้ต้องสงสัย แต่พวกเขามีหลักฐานที่อยู่แน่นหนาถึงต้อ...

ลิลิธเวอร์ชันภาษาอังกฤษที่ใช้ส่งโปรเจ็กต์จบปริญญาโทนะคะ จะมีจำนวน 8 ตอนซึ่งไม่จบทั้งเรื่อง สามารถตามอ่านเวอร์ชันภาษาไทยจนจบได้ที่Minimore/Fictionlog/ReadAWrite/DekD ภาษาอังกฤษอัปเดตทุกวันศุกร์เวลา 1 ทุ่มค่ะ Chapter Two Afterlife. I’d seen so many televisions programmes talking about the afterlife...

บทที่6 งานศพ งานศพ ตอนอายุสิบเจ็ด ฉันได้ไปงานศพของคุณยาย เธอเสียชีวิตขณะนอนหลับ เธอเป็นอัลไซเมอร์ ไม่สามารถจำฉันได้ และต้องถามแม่ทุกครั้งว่าฉันเป็นใครตอนที่เราไปเยี่ยมเธอ เจมี่กับฉันไม่ค่อยสนิทกับเธอเท่าไรนัก เราเข้าร่วมงาน รายล้อมไปด้วยคนแปลกหน้า บ้างก็ร้องไห้ บ้างก็แบ่งปันเรื่องราวในอดีต เจมี่ก...

บทที่5 บทลงโทษ เซลีน่า เกรซ เบนเน็ตต์ 2กันยายน เวลา00:45น. ถนนฟลัชชิงตัดกับบรอดเวย์,บรูคลิน ชนแล้วหนี ตำแหน่งปัจจุบัน:สะพานวิลเลียมส์เบิร์ก ภาพของถนนฟลัชชิงแวบเข้ามาในสมอง ฉันเห็นสี่แยกใต้สะพาน ป้ายร้านสักทางด้านหน้า และป้ายร้านขายเครื่องกีฬาอยู่อีกฝั่ง ผู้หญิงคนหนึ่งกำลังข้ามถนนขณ...

บทที่4 โชคชะตาเล่นตลก ฉันไม่รู้ว่าตัวเองหายไปนานแค่ไหนแล้ว มีใครสังเกตยังว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นกับพนักงานใหม่ มีใครพยายามตามหาฉันหรือเปล่า แม่โทรมาหรือส่งข้อความมาไหม กาลเวลาไม่มีอยู่จริงในเจอริโก้ ท้องฟ้าก็เสมือนยามโพล้เพล้ตลอดเวลา มันช่างสวยงามแต่ก็น่ากลัวในเวลาเดียวกัน ลองนึกภาพคนที่ต้องมองดูท้...

บทที่2 ชีวิตหลังความตาย ชีวิตหลังความตาย ฉันเคยดูรายการโทรทัศน์มานักต่อนักที่พูดถึงเรื่องหลังความตาย โดยมีคนที่อ้างว่าเคยมีประสบการณ์มาก่อน พวกเขาเห็นอะไรก่อนตาย มีอะไรรอคอยพวกเขาอยู่ บางคนอ้างว่าเห็นแสงสีขาว เป็นแสงที่สว่างที่สุด สวยที่สุดที่พวกเขาเคยเห็น คุณอยากรู้ความจริงไหม ระว...

ฉันไม่รู้เลยว่ามันเริ่มต้นจากที่ไหน นึกไม่ออกเลยว่าเขาเจอฉันได้อย่างไรและทำไมเขาถึงทำแบบนั้น เพราะงั้นฉันจะเริ่มจากจุดที่ทุกอย่างยังปกติดี ช่วงเวลาที่ชีวิตของฉันควรจะเริ่มต้น ก่อนที่สัตว์ร้ายนั่นจะปรากฏตัว วันที่28สิงหาคม ฉันเดินทางไปถึงสนามบินJFKนับเป็นครั้งแรกที่ฉันได้มาที่นิวยอร์ก ฉันได้รับข้อ...