เช้าวันที่เจ็ดของการใช้ชีวิตอยู่ในโตเกียว ผมตื่นมาด้วยความห่อเหี่ยวใจเล็กน้อย เพราะเย็นนี้ต้องขึ้นเครื่องกลับไทยแล้ว พอมาต่างประเทศผมจะรู้สึกว่าเวลาผ่านไปไวกว่าปกติทุกที นั่งกินอาหารเช้าที่โรงแรมก็ยิ่งเศร้า นี่มื้อสุดท้ายแล้วสินะ... แต่จะมัวมานั่งเศร้าไม่ได้ เพราะมีภารกิจต้องทำอีกเยอะ อย่างแรกคือการ...