จงสว่าง จรุงสิน เจริดศรี จิตรไสว จรัสแสง.. …กลบฝัง ทับถม จนจะจมหายสิ้น...ทุกสิ่ง ,น.๔๒๑ …แต่มันไม่สำคัญหรอก ไม่มีอะไรสำคัญอีกต่อไป ถึงอย่างไรเขาก็ไม่มีทางจะบอกได้ว่าฝั่งไหนของกระจกคือความจริง หรือว่ามันมีความจริงอยู่จริง ๆ หรือไม่...น.๔๒๐ ณ อีกฝั่งของความรันทด หดหู่ของความสิ้นหวังที่คู่ขนานอยู่กั...

สิทธารถะ โควินทะ พระสมณโคตมะ กมลา กามะสวามี วสุเทวา เด็กชายสิทธารถะ...มรรคาของใครก็ของคนนั้น และไม่มีสิ่งใดสำคัญยิ่งไปกว่าการรับฟังเสียงจากภายในและการปฏิบัติ การดำเนินชีวิตที่ยิ่งใหญ่เหนือกว่าคำสั่งสอนของพระองค์ “เธอได้บรรลุแล้วหรือ” เธอถาม “เธอได้พบความสุขสงบแล้วใช่ไหม” ,น.๑๓๗ “ระหว่างทางนั้น สิ...

"...แต่ในสังคมที่เรามีชีวิตอยู่นี้ สำหรับบางคน บางหมู่หรือบางกลุ่ม ปีศาจเป็นของมีจริง และกำลังหลอกหลอนเขาอยู่ทุกวี่วัน...เปล่ามันไม่ใช่ปีศาจคนตายที่หลอกหลอนคนเป็น ไม่ใช่ปีศาจที่ทำความเสียวสยองอย่างเคานต์เดร็กคูล่า หรือแฟรงเก็นสไตน์ แต่เป็นปีศาจของกาลเวลา และปีศาจคนเป็นๆนี่แหละที่กำลังหลอกหลอนคนเป็นๆ...

“แล้วทำไมส่วนรวมถึงมีแต่พวกเอ็ง… ทำไมไม่นับพวกข้าด้วย แผ่นดินนี้เป็นของคนกลุ่มเดียวยังงั้นเรอะ” …,น .125 Syria & Iraq Turkey Yemen Greater Sahel and Lake Chad Basin Democratic Republic of Congo South Sudan Afghanistan Myanmar Ukraine Mexico…xxx…Thailand และวังน้ำเขียวแห่งนั้น ตลอดแห่งการบันทึกป...

หากเราจะวิวัฒน์ไป... สู่ความอมตะ ? “คนทั่วไปไม่ค่อยได้มีชีวิตอยู่จริง พวกเขามีชีวิตอยู่แบบเทียม ๆ ทั้งนั้น ผมตระหนักก็เพราะว่า เมื่อความคิดของผมสิ้นสุดลง เวลามันหายไป ไม่มีอดีต ไม่มีอนาคต ผมจึงรู้ชัดว่าชีวิตของผมอยู่เฉพาะตรงหน้า... ตรงทุกขณะแห่งปัจจุบัน มันสดใหม่เสมอเหมือนไม่มีที่สิ้นสุด มันเป็...

“มันต้องเป็นแบบนั้นแหละ ใคร ๆ ก็รู้” “ฉันรู้” ชายคนนั้นเอ่ยขึ้น “ถ้าฉันเดินตรงไปเรื่อย ๆ ฉันก็จะเดินกลับมายังโต๊ะตัวนี้” น.21 “มันต้องมีอะไรเปลี่ยนแปลงบ้างสิ มันต้องมีอะไรใหม่ ๆ บ้าง” “โต๊ะก็เป็นโต๊ะตัวเก่า ไม่เคยเปลี่ยน” แกพูด “เก้าอี้ก็ตัวเก่า เตียงก็ตัวเก่า รูปก็รูปเก่า โต๊ะฉันก็เรียกมันว่าโต๊ะ ...

“ใครจะเชื่อหรือไม่เชื่อ ยกให้เป็นเรื่องของแต่ละคน” น.17 “กู เป็นเทวดา”... “นี่ นี่ เทวดา ที่ทำ ๆ อยู่นี่ไม่ถูกต้องนะ ท่านคงหิวเหล้า จนลืมไปว่า ที่ถูกนั้นเราต้องขึ้นต้นด้วยการอัญเชิญหัวหน้าเทวดา สักเค กาเม จรูเป” “ไอ้บ้า นั่นเขาทำกับเทวดาโปร่งแสง พวกที่มองไม่เห็น แต่นี่กูนั่งอยู่กับมึง เห็นอยู่เต็มลู...

“กรรมใครกรรมมัน เวรไผเวรมัน ต้องไปตามกรรมตามเวรทั้งนั้น” , น.155 หนึ่งร้อยปีมาแล้วนับแต่หนุ่มสาวคู่นั้นหนีไป แสงออน หนานไท นาคกัญญา นาคอุปราช งูหลวง …เหมือนเคยรักกันมาก่อน รักแต่ภพไหนชาติไหนแล้วไม่รู้... เหมือนเคย เหมือนไม่เคย คลับคล้ายคลับคลา “เรื่องกรรม ชาตินี้ทั้งชาติ เราต้องได้รับแต่กรรมอันเก่าเ...