"ท่านอาจจะเหนี่ยวรั้งอะไรไว้ได้บางสิ่งบางอย่างชั่วครั้งชั่วคราว แต่ท่านไม่สามารถจะรักษาทุกสิ่งทุกอย่างไว้ได้ตลอดไป"

แน่นอน! ว่าต้องยกให้นวนิยายเล่มนี้เป็นนวนิยายที่คงกระพันแก่กาลเวลา เพราะปีศาจนั้นมีอยู่ในทุกยุคทุกสมัย นวนิยายเล่มนี้ทำให้ข้าพเจ้าย้อนมองเข้าไปดูและเห็นปีศาจภายในตนเอง #ปีศาจ ของ #เสนีย์เสาวพงศ์ ประเด็นคลาสสิกทางสังคมเช่นเรื่อง ระบบการศึกษา ระบบชนชั้น ความยุติธรรม ความจริง ระบบที่ดิน คุณธรรม ความดี การทำงาน ชนบทเมือง สิทธิความเท่าเทียมของชายและหญิง เป็นต้น และปัจจุบันสังคมเรายังคงหมุนวนอยู่ในสิ่งต่างๆเหล่านี้ และขึ้นอยู่กับว่าเราจะมองและให้เหตุผลกับสิ่งต่างๆเหล่านี้อย่างไร โดยเฉพาะคุณค่าและความหมายของชีวิต และเวลายุคสมัยของใครก็ของคนนั้น

การสลับไปมาของภาพชีวิตของ สาย รัชนี กิ่งเทียน นิคมและคน สังคมที่แวดล้อมจากความแตกต่างทางสังคมและที่มาของของแต่ละคน ยิ่งทำให้เห็นภาพของสังคมและความสัมพันธ์ในแต่ละแบบ การดำรงชีวิต การยอมรับนับถือในตนเองและการค้นหาของตนเองและยิ่งไปกว่านั้นคือการก้าวข้ามผ่านสังคมหนึ่งไปยังอีกสังคมหนึ่งอาจจะไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับใครบางคน

หนังสือเล่มนี้ที่ชอบอีกอย่างหนึ่งคือจะได้อ่านคำที่ไม่ค่อยได้เจอหรือใช้ในปัจจุบันมากนัก เช่น โยงโย่โยงหยก น้ำมันเซ็ตลอน ตู่ โก่น เป็นต้น