วันทองสองใจ มีคนให้สมญาข้าเช่นนั้น เพราะข้าไม่อาจเลือกได้ว่าจะอยู่กับขุนช้างหรือขุนแผน ค่าตอบแทนความโลเลของข้าลงเอยด้วยความตายเพราะคนตายไม่อาจพูด เป็นหญิงจึงไม่มีใครฟัง แต่วันนี้ข้าจะพูดแท้จริงแล้วที่ไม่เลือก ใช่ว่าเลือกไม่ได้แต่ข้าไม่ต้องการทั้งสองคน ขุนแผน... พี่แก้วเป็นรักแรก เป็นรักเดียว เป็นพ่...

ผมเข้าห้องนอนเล็ก จัดสัมภาระของส่วนตัว ถึงจะเป็นห้องนอนเล็กแต่ก็กว้างขวางพอควร มีเตียงเดี่ยว ตู้เสื้อผ้า โต๊ะ เก้าอี้ กระจก ครบถ้วน มีหน้าต่างสามบาน มองออกไปเห็นผนังของอีกตึก ย่านนี้เป็นใจกลางเมือง อาคารแต่ละหลังอยู่ห่างกันไม่มาก ผมหยิบมือถือขึ้นมา เช็ควายฟายของโรงแรม ใช้การได้ดี ระหว่างที่เช็คอีเ...

ในวันเดินทาง ผมยืนรอลาเพที่สนามบิน ไม่รู้ว่าลาเพจะว่าอย่างไร ผมอาจโดนด่าชุดใหญ่ ก็เธอท่าทางเอาเรื่องออกอย่างนั้น แต่ผมไม่สนหรอก ลุงให้ผมไปเที่ยวฟรี ผมก็ไปสิ แค่ต้องดูแลนักเขียนโคตรหยิ่งคนหนึ่ง มันจะเป็นอะไรไป ลาเพเดินมาโน่นแล้ว เธอมาพร้อมกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ ใส่เสื้อแขนยาวสีครีมกับกางเกงสีเทาเข้ม...

ลาเพกลายเป็นแขกประจำของลุงมิค ผมแอบมองจากชั้นสองของบ้านผมเห็นรถของลาเพมาจอดหน้าบ้านลุงเกือบทุกวัน ผมอิจฉาลุงมาก มีสาวสวยขนาดนั้นมาหาถึงบ้าน ทั้งสองดูสนิทกันดี เธอมักอยู่ทานมื้อเย็น หลายครั้งผมก็ได้ร่วมโต๊ะด้วย หลังมื้ออาหาร ลาเพมักดื่มน้ำผลไม้หรือน้ำเปล่า ดื่มไวน์ในบางครั้ง ผมไม่เคยเห็นเธอดื่มกาแฟเล...

ในโลกนี้มีหลุมประหลาดอยู่หลุมหนึ่ง ไม่มีใครรู้ว่ามันมีความลึกเท่าไหร่ บางคนตกลงมาแล้วก็ปีนกลับขึ้นไปได้ บางคนก็ใช้เวลายาวนานกว่าจะได้โผล่ขึ้นมาอีกครั้ง แต่บางคนก็ไม่เคยได้กลับมา คนที่ปีนขึ้นมาได้บ้างบอกมันตื้นนิดเดียว บางคนก็บอกว่ามันทั้งมืดทั้งลึก ตะโกนเท่าไหร่ก็ไม่มีใครมาช่วย เห็นเพียงแค่แสง...

ผมพบลาเพครั้งแรกที่สนามหญ้าหน้าบ้าน ผมเคยได้ยินมาบ้างว่าเธอสวย แต่ไม่คิดเลยว่าตัวจริงจะสวยมากขนาดนี้ ลาเพเป็นคนรักคนล่าสุดของลุงมิค มหาเศรษฐี เจ้าของร้านอาหารชื่อดัง ลุงมิคมีพร้อมทุกอย่างทั้งทรัพย์สิน การงาน ถึงจะอายุสี่สิบห้าแล้วแต่ก็ยังไม่แก่ อายุที่มากขึ้นกลับทำให้หน้าตาหล่อๆ ของลุงยิ่งดูภูมิฐ...

ฉันจำครั้งแรกที่พบกับคุณได้ เราเจอกันในงานแต่งงานของคนที่เราต่างไม่รู้จัก ฉันต้องไปเป็นตัวแทนของครอบครัวเพราะฉันเป็นคนเดียวที่อาศัยอยู่ใกล้ที่สุด ส่วนคุณ—คุณเป็นเพื่อนของเพื่อนเจ้าบ่าวอีกทีหนึ่ง เปล่า พวกเราไม่ได้รู้จักกันเพราะโดนเจ้าภาพจับนั่งโต๊ะเดียวกัน เปล่าเลย พวกเรารู้จักกันเพราะเราหนีออกมาจ...

ep.1 (ตอนที่ 1 _she's in my dreams) วันนี้ เป็นเวลาเกือบห้าปี..... คืนนี้ยังคงเงียบ เฉกเช่นทุกคืนที่ผ่านเข้ามาและผ่านออกไป หลายคืนไม่มีสิ่งที่แตกต่าง หรือเพียงแค่ผมไม่ได้หามัน... จากนั้นคืนหนึ่ง มันเป็นคืนที่แตกต่างออกไป อาจเพียงเล็กน้อยแต่ช่างชัดเจน เมื่อกลางคืนเดินทางมาถึง และความฝันได้เข้ามาทักท...

merry christmas นะคุณ มีความสุขมากๆในวันนี้และทุกๆวันเลยนะ ขอให้ประสบความสำเร็จทุกอย่างตามใจหวัง มีแต่คนรุมล้อมด้วยความรัก มีแต่รอยยิ้มไม่มีน้ำตาเลยนะคะ เรารักคุณมาตั้งแต่แรก...จนตอนนี้เราก็ยังรักคุณอยู่ดีนะ:) ประโยคที่พิมพ์ไป ก็สักแต่ได้พิมพ์ แค่กดส่งยังไม่กล้าเลย กลัวแกจะรู้สึกแย่กับเราไปมากก...

“จะถึงวันคริสต์มาสแล้ว เธอตื่นเต้นไหม” ฉันที่กำลังนั่งทานอาหารเที่ยงเมนูประหยัดอยู่ในห้องครัวส่วนกลางของห้องสมุดที่ทำงานพาร์ทไทม์อยู่ เงยหน้ามองคนถามอย่างเอือมระอา แต่ก็ตอบไปว่า “อ้อ แน่นอน!” ตามสมองสั่ง เหมือนเวลาคนถามว่าเป็นอย่างไรบ้าง แล้วตอบไปว่าสบายดี! แม้ว่าเมื่อคืนจะพึ่งร้องไห้จนตาบวมเพราะบอ...

เธอเรียกเขาว่าบรูซ เวย์น แต่เขาไม่ใช่บรูซ เวย์น เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าบรูซ เวย์นคือใคร เธอหัวเราะเมื่อได้ยินคำถามของเขา จากนั้นก็ถามว่าไม่รู้จักแบทแมนรึไง เขาบอกตามตรงว่าแค่เคยได้ยินเพื่อนๆ พูดถึง เธอกลอกตา ส่ายหน้า หาว่าเขาเป็นตาแก่ นี่คือการพบกันครั้งแรกของเขาและเธอ เย็นวันนั้นเธอส่งลิงค์...

"เดี๋ยวโตขึ้นก็รู้เองแหละน่า" เขาพูดกับฉันในเย็นวันหนึ่ง ตอบกลับคำถามที่ตอนนี้แม้แต่ฉันเองก็ลืมเลือนมันไปแล้ว โตขึ้นก็จะรู้เองอย่างนั้นหรือโตขึ้นนี่ มันเมื่อไหร่กันนะ เดี๋ยวก็รู้เองหรือจะรู้ได้อย่างไรกันล่ะ สิ่งที่ฉันจะได้รู้กับสิ่งที่เขารู้จะเหมือนหรือไม่ หลายครั้งที่ฉันคิดว่าชีวิตเราก็คล้ายกันกับเ...